Całkiem zgrabna powieść. King tym razem przedstawia historię życia przeciętnej kobiety. Trafił na ciekawy pomysł, doskonale wszystko przeprowadził, jednak dla mnie jest za bardzo gładko. Od pierwszych stron wiemy kim jest Dolores, co zrobiła i jaki ma charakter – bo to łatwo wyłapać po paru zdaniach – mi pasuje takie zagranie i odsłonięcie kart. Jednak kolejne strony powieści nie zawierają już nic ciekawego czy zaskakującego. Akcja leci w linii prostej, praktycznie nie mam już żadnego punktu zwrotnego. Wnikliwy czytelnik w połowie sam dośpiewa sobie resztę. Średnio. Pierwsze skrzypce z decyzji autora gra tylko i wyłącznie Dolores Claiborne i ona ciągnie całość. Tylko tu należą się brawa. Mi zapadła w pamięci też scena podczas zaćmienia.
Ogólnie czyta się ciekawie, nudy nie ma. Nie jest to petarda ale też nie odpustowy kapiszon.
Nie przepadam za Kingiem i nie rozumiem jego fenomenu – uważam, że jest to autor tylko dobry i powieścią „Dolores Claiborne” tylko to potwierdza.

Całkiem zgrabna powieść. King tym razem przedstawia historię życia przeciętnej kobiety. Trafił na ciekawy pomysł, doskonale wszystko przeprowadził, jednak dla mnie jest za bardzo gładko. Od pierwszych stron wiemy kim jest Dolores, co zrobiła i jaki ma charakter – bo to łatwo wyłapać po paru zdaniach – mi pasuje takie zagranie i odsłonięcie kart. Jednak kolejne strony...