Ciekawa i pełna ciepła historia o perypetiach adoptowanej dziewczynki. Choć z pozoru irytująca, od pierwszych stron powieści skrada serce zarówno rodziny, do której trafia jak i samego czytelnika. Romantyczna i lekko naiwna Ania jest typem rozmarzonej romantyczki. Niejednokrotnie, jej długie wywody są nużące i zaczynały niecierpliwić nawet mnie. Wtedy okazywało, się, że jej dorosły rozmówca reagował podobnie, a ja łapałem się na tym, jak bardzo głupio mi się robiło, bo to tylko uroczo gadatliwe dziecko i powinienem być dla takich monologów bardziej wyrozumiały. Przyznaję, że Ania pomogła mi lepiej zrozumieć, co siedzi w głowie mojej chrześnicy, która jest w podobnym wieku i ma do niej podobny charakter. Niestety, książka na koniec przyspiesza i robi duże skoki w czasie, W kolejnych rozdziałach nasza bohaterka, szybko dorasta, a autorka zupełnie pominęła okres tej przemiany. Z jednej strony książka kończy się przyjemnie, jednak z drugiej, na samym końcu książki dzieje się w życiu Ani wielka tragedia, co według mnie nie jest ani dobrym sposobem na rozstanie się z czytelnikiem, ani w ogóle tematem na książkę dla młodych dziewczynek.

Ciekawa i pełna ciepła historia o perypetiach adoptowanej dziewczynki. Choć z pozoru irytująca, od pierwszych stron powieści skrada serce zarówno rodziny, do której trafia jak i samego czytelnika. Romantyczna i lekko naiwna Ania jest typem rozmarzonej romantyczki. Niejednokrotnie, jej długie wywody są nużące i zaczynały niecierpliwić nawet mnie. Wtedy okazywało, się, że jej...