Książeczka należy do serii "Z tradycji mniszej", numer 56, wydawnictwa tynieckich benedyktynów – zakupiona bezpośrednio u źródła: w księgarni przyklasztornej. Gdy święta Hildegarda z Bingen jest ogłoszona Doktorem Kościoła w 2012 roku, to od razu pojawia się dużo publikacji jej pism, szczególnie w tym wydawnictwie, ponieważ należy do mniszek benedyktyńskich. Ta książeczka zawiera fragmenty ze zbioru wizji o tytule "Scivias". Wybrane są te, które dotyczą wydarzeń i procesów przynależących do czasów ostatecznych – myślę, że w takie właśnie wchodzimy lub już weszliśmy. Jednak są scharakteryzowane ogólnie. Na podstawie tych opisów trudno jest mi rozszyfrować wśród obecnie żyjących ludzi: Antychrysta, Enocha czy Eliasza. Nasuwa mi się wiele domysłów, ale one prawdopodobnie są błędne...

Książeczka należy do serii "Z tradycji mniszej", numer 56, wydawnictwa tynieckich benedyktynów – zakupiona bezpośrednio u źródła: w księgarni przyklasztornej. Gdy święta Hildegarda z Bingen jest ogłoszona Doktorem Kościoła w 2012 roku, to od razu pojawia się dużo publikacji jej pism, szczególnie w tym wydawnictwie, ponieważ należy do mniszek benedyktyńskich. Ta książeczka...

Święta Hildegarda z Bingen żyła w latach 1098-1179. Współcześnie rozpoznawana głównie dzięki ogromnej ilości książek wydanych z jej imieniem na okładce i dotyczących leczenia wszelkich dolegliwości zarówno dotyczących ciała, jak i duszy. Jednak ta Święta pełni w kościele ważniejszą rolę - od 2012 roku jest uznawana za Doktora Kościoła.

Ta niewielka objętościowo książeczka wydana przez wydawnictwo Benedyktynów w Tyńcu jest zbiorem mistycznych wizji Świętej dotyczących przyjścia najpierw Antychrysta, ponownego przyjścia Jezusa Chrystusa i Końca Świata zawartych w trzeciej księdze dzieła Scivias.

Ta niewielka książeczka zawiera ogrom treści. Czyta się ją trudno ze względu na sam język, ale także ciężar i obrazowość wizji Mistyczki z Bingen. Wizje te są jednocześnie przerażające, ale także dające nadzieję. Znajdziemy w niej mnóstwo odniesień do fragmentów Pisma Świętego.

Z pewnością jest to lektura, do której należy wrócić aby lepiej ją zrozumieć:)

Święta Hildegarda z Bingen żyła w latach 1098-1179. Współcześnie rozpoznawana głównie dzięki ogromnej ilości książek wydanych z jej imieniem na okładce i dotyczących leczenia wszelkich dolegliwości zarówno dotyczących ciała, jak i duszy. Jednak ta Święta pełni w kościele ważniejszą rolę - od 2012 roku jest uznawana za Doktora Kościoła.

Ta niewielka objętościowo książeczka...

Książeczka wysoce hermetyczna pod względem języka - pełna metafor i przesiąknięta symboliką biblijną - od Proroków po Nowy Testament, ze szczególnym uwzględnieniem Apokalipsy i Ewangelii wg św. Jana. Zatem - nie dla każdego. Oprócz części trudno zrozumiałych zawiera również wiele wizji, które są czytelne dla każdego, a odnoszących się do sumienia, życia duchowego, końca świata, Sądu Ostatecznego.

Książeczka wysoce hermetyczna pod względem języka - pełna metafor i przesiąknięta symboliką biblijną - od Proroków po Nowy Testament, ze szczególnym uwzględnieniem Apokalipsy i Ewangelii wg św. Jana. Zatem - nie dla każdego. Oprócz części trudno zrozumiałych zawiera również wiele wizji, które są czytelne dla każdego, a odnoszących się do sumienia, życia duchowego, końca...

Mimo niewielkich rozmiarów tej wlasciwie broszurki dopiero za drugim podejściem przeczytałem ją do końca. Trudna, ciężka lektura. Wizje św. Hildegardy są mocne, przejmujące, czasem niektóre obrazy, symbole i metafory odstręczają i przytłaczają (a nawet obrzydzają). Sam temat należy chyba do najtrudniejszych w teologii. Wielu niuansów podejrzewam nie zrozumiałem, trzeba by przeanalizować je powtórnie. Z chęcią mimo wszystko sięgnąłbym po całość dzieła tej św. Autorki (tzw. Scivias).

Mimo niewielkich rozmiarów tej wlasciwie broszurki dopiero za drugim podejściem przeczytałem ją do końca. Trudna, ciężka lektura. Wizje św. Hildegardy są mocne, przejmujące, czasem niektóre obrazy, symbole i metafory odstręczają i przytłaczają (a nawet obrzydzają). Sam temat należy chyba do najtrudniejszych w teologii. Wielu niuansów podejrzewam nie zrozumiałem, trzeba by...