Tytuł nieco mylący, ale na książce się absolutnie nie zawiodłem.
Autor miał ciekawe życie i potrafił interesująco je opowiedzieć.

Tytuł nieco mylący, ale na książce się absolutnie nie zawiodłem.
Autor miał ciekawe życie i potrafił interesująco je opowiedzieć.

W sumie mam trochę mieszane odczucia.
Wydawało mi się, że poczytam o górach, ALE o górach tylko i wyłącznie nie było [za to przewijały się od czasu do czasu przez całą książkę], ALE autor robił dosyć sympatyczne wrażenie i nieźle opisywał różne sytuacje ze swojego życia, ALE kilka nieantypatycznych opisów typów antypatycznych jakoś specjalnie nie zachwyciło i odjęło tej sympatii.

W sumie mam trochę mieszane odczucia.
Wydawało mi się, że poczytam o górach, ALE o górach tylko i wyłącznie nie było [za to przewijały się od czasu do czasu przez całą książkę], ALE autor robił dosyć sympatyczne wrażenie i nieźle opisywał różne sytuacje ze swojego życia, ALE kilka nieantypatycznych opisów typów antypatycznych jakoś specjalnie nie zachwyciło i odjęło tej...

"Żywot wspinacza strachliwego" nie jest książką tylko o górach, jak można by sądzić po okładce. Jest książką o losach człowieka. W latach młodości, w czasach trudnych i lepszych. Jest też książką o życiu w ojczyźnie i na obczyźnie. Autor wspomni wiele podróży, górskich wyporaw, przygód.

Urodzony w Warszawie w 1933 roku Jacek Kamler postanowił opowiedzieć swoją historię. Historię barwną i pełną przygód. W tej bardzo ciekawej autobiografii nie brak anegdotek z jego najmłodszych lat oraz opowieści wojennych, które wzbudzą w czytelniku strach. Ale także śmiech, gdy wspomni się absurdy życia w komunizmie.

Choć jest to wieloaspektowa książka o codzienności, trudno nudzić się podczas jej czytania.

"Żywot wspinacza strachliwego" nie jest książką tylko o górach, jak można by sądzić po okładce. Jest książką o losach człowieka. W latach młodości, w czasach trudnych i lepszych. Jest też książką o życiu w ojczyźnie i na obczyźnie. Autor wspomni wiele podróży, górskich wyporaw, przygód.

Urodzony w Warszawie w 1933 roku Jacek Kamler postanowił opowiedzieć swoją historię....

Życie, wspinanie, strach. Te rzeczowniki zapamięta czytelnik po poznaniu tytułu najnowszej książki Jacka Kamlera. Mimo tego, że można wysnuć z nich pewne przypuszczenia o czym autor zamierza pisać, są one dość ogólne. O czym więc pisze ów autor w swojej autobiografii?

Jacek Kamler to warszawiak urodzony w 1933 roku, a więc kilka lat przed wybuchem wojny. W swoich wspomnieniach opisuje życie w przed- i powojennej Warszawie, między innymi z perspektywy ucznia renomowanego (niegdyś) liceum imienia Tadeusza Reytana. Autor nie rozpisuje się zanadto o swoich przygodach edukacyjnych na Politechnice Warszawskiej ponieważ kieruje swoje rozważania i opowieści w stronę tego, co było jego pasją przez całe życie - gór. W trakcie kilku świetnie napisanych i bardzo poczytnych rozdziałów przytacza część przygód, które go spotkały w Tatrach.

Kamler nigdy nie był w czołówce polskich wspinaczy. Jego opowieści jednak świetnie oddają klimat wspinania w latach 50. XX wieku, zarówno pod kątem sprzętowym jak i osobowym - autor był stałym bywalcem Morskiego Oka w czasach Długosza i Skoczylasa. Wątek górski w zasadzie przewija się przez całą książkę - gdziekolwiek autor nie pojechał, starał się choćby zahaczyć o ukochane góry. W książce można więc przeczytać opis wejścia na Tahat - najwyższą górę Algierii oraz wyprawę na Dampusz w Himalajach. Zwieńczeniem jego miłości do gór był film “Mówią o górach” wyemitowany na festiwalu w Lądku-Zdroju, a którego Kamler był współautorem. Książka zawiera także świeży komentarz autora w sprawie wydarzeń na Broad Peaku z perspektywy człowieka, który wspinał się w zupełnie innych czasach, co sprawia, że jest on dodatkowo interesujący.

Wyprawy autora zasługują na osobną wzmiankę. Od wyjazdów na Krym, do Tybetu, przez długą podróż samochodem po Stanach Zjednoczonych, po trzyletni okres emigracji do północnej Afryki - Jacek Kamler zobaczył kawał świata i chętnie opisuje wszystkie swoje obserwacje. Jako że jest człowiekiem wiekowym i patrzy okiem już 80-latka, jego spostrzeżenia nabierają dodatkowego waloru. Autor zdecydowanie ma tendencję do ogólnych rozważań o… życiu, jego sensie, tego co w nim istotne, która to tendencja może angażować czytelnika. Dodatkowo, Kamler posiada styl narracji charakterystyczny dla człowieka wychowanego w czasach wczesnego socjalizmu w PRL, co dla niektórych stanowi swoisty powrót do przeszłośći, a dla innych może być atrakcyjną ciekawostką.

Wreszcie, czemu strach? Cóż, to zwyczajnie kwestia osobowości autora, który bez wahania przyznaje się do odczuwania tej emocji, czy w trakcie wspinaczki na Kościelec czy przed operacją wstawienia rozrusznika serca. Połączenie tych trzech prostych słów wskazuje nam rozwiązanie tytułu książki, która jest opowieścią o ciekawym życiu ciekawego człowieka.

Zapraszam na mojego bloga po więcej górskich treści:
montesetcolles.wordpress.com.

Życie, wspinanie, strach. Te rzeczowniki zapamięta czytelnik po poznaniu tytułu najnowszej książki Jacka Kamlera. Mimo tego, że można wysnuć z nich pewne przypuszczenia o czym autor zamierza pisać, są one dość ogólne. O czym więc pisze ów autor w swojej autobiografii?

Jacek Kamler to warszawiak urodzony w 1933 roku, a więc kilka lat przed wybuchem wojny. W swoich...

"Żywot wspinacza strachliwego" to książka przedziwna. Jedna z tych, po których nie wiedziałam czego się spodziewać, zanim zaczęłam czytać. Nazwisko autora nie mówiło mi kompletnie nic, tytuł i okładka wskazują na tematykę górską, z kolei opisy sugerują, że to tylko pozory i do moich rąk trafiła bardziej o życiu niż podróżach. I wszystko to okazało się być prawdą i nieprawdą zarazem, bo na ponad 400 stronach mogłam poczytać o ludziach mi znanych i nie znanych, o górach, podróżach, wspinaczkach, życiu w czasach bardzo odległych i tych całkiem mi bliskich.

Ta notka z tyłu nawet w niewielkim stopniu nie pokazuje jak barwne i bogate było życie Jacka Kamlera, dlatego "Żywot wspinacza strachliwego" co i rusz mnie zaskakiwał. Bardzo miło się te wspomnienia czytało, bo autor wzbudza swoimi spostrzeżeniami i podejściem do życia dużą sympatię.

Z ciekawością zagłębiałam się w historię kilkuletniego kontraktu w Algierii (bo nie przyszło by mi dziś do głowy, że akurat tam można było wyjeżdżać do pracy),trekingów w Nepalu, kręcenia filmu "Mówią o górach" (który swoją drogę chętnie zobaczę) i samochodowej podróży po Stanach Zjednoczonych.

Miło czasem sięgnąć po wspomnienia nieznanej nam dotąd osoby, przeczytać książkę trochę w ciemno, bo można trafić na naprawdę fantastyczne historie. Pierwszy raz od dawna książka nie tyle była dla mnie rozrywką i źródłem dodatkowych informacji o znanych mi ludziach, a raczej wiedzą samą w sobie. Świetne uczucie.

-----
Więcej na moim blogu: domizzz.blogspot.com

"Żywot wspinacza strachliwego" to książka przedziwna. Jedna z tych, po których nie wiedziałam czego się spodziewać, zanim zaczęłam czytać. Nazwisko autora nie mówiło mi kompletnie nic, tytuł i okładka wskazują na tematykę górską, z kolei opisy sugerują, że to tylko pozory i do moich rąk trafiła bardziej o życiu niż podróżach. I wszystko to okazało się być prawdą i nieprawdą...

Wydanie 2014

Wydanie 2014