Jest to pochwała bierności, głupoty, słabości oraz pogarda dla działania i rozwoju. Według autora nie należy rozwijać się intelektualnie, ponieważ myślenie to zło. Myślenie o tym, że mógłbyś poprawić swoje życie sprawia cierpienie. Jeśli jesteś biednym chłopem z jakiejś biednej chińskiej wioski, to nie powinieneś myśleć o tym, jak efektywniej wykorzystywać swoje zasoby. Nie powinieneś myśleć o tym, jak poprawić swój los i los swoich bliskich. Zamiast tego powinieneś klękać przed mędrcami i dziękować im za to, że żyjesz w ubóstwie. Nie powinieneś nawet ośmielić się kwestionować systemu kastowego, ponieważ to wywoła u ciebie smutek. Zamiast tego powinieneś stać w swoim szeregu i siedzieć cicho. Po przeczytaniu tej książki nie dziwię się, że Azja zaczęła podnosić się z ubóstwa dopiero kilkadziesiąt lat temu - po przywiezieniu idei Adama Smitha przez Brytyjczyków do Hong Kongu. Jedną z nielicznych mądrości jakich tu widziałem, była pochwała minimalnego rządu.

Jest to pochwała bierności, głupoty, słabości oraz pogarda dla działania i rozwoju. Według autora nie należy rozwijać się intelektualnie, ponieważ myślenie to zło. Myślenie o tym, że mógłbyś poprawić swoje życie sprawia cierpienie. Jeśli jesteś biednym chłopem z jakiejś biednej chińskiej wioski, to nie powinieneś myśleć o tym, jak efektywniej wykorzystywać swoje zasoby....