Szeroko udokumentowana relacja o działaniach przeciwko patologiom społecznym: bandytyzmowi, kradzieżom, spekulacji, a także wykroczeniom żołnierzy i kadry oficerskiej, podejmowane podczas Powstania Warszawskiego przez cywilne i wojskowe władze Państwa Podziemnego. Książka porusza zagadnienia nieobecne w dotychczasowym piśmiennictwie związanym z Powstaniem Warszawskim.
"Nagromadzenie w pracy ujemnych faktów, jakimi są sprawy związane z różnego rodzaju przestępczością i bezpieczeństwem publicznym, mogłoby pokazać obraz wydarzeń w krzywym zwierciadle. Tymczasem, jak sądzę, autor pokazując ciemne strony życia powstańczej Warszawy, zachował właściwe proporcje. Przestępczość stanowiła margines życia mieszkańców i tak to odebrałam z tekstu Janusza Marszalca. Przedstawione wykroczenia żołnierzy i kadry oficerskiej również mieszczą się w znanej mi z historii i autopsji normie zachowań w strefie frontowej i przyfrontowej." - Z recenzji prof. dr hab. Hanyy Dylągowej.
"Pragnę wyrazić szacunek dla autora rozprawy, a także jej promotora za odwagę cywilną podjęcia tematu o zjawiskach walki z patologią społeczną w dniach Powstania, `spojrzenie na barykadę`, gdzie mimo trudności spowodowanych wojną i uniesienia patriotycznego toczyło się intensywne życie." - Z recenzji prof. dr nad. Mariana Marka Drozdowskiego.