„- Z życiem jest tak samo jak z witrażem - …………Każda chwila to takie kolorowe szkiełko. Zielone, czerwone, żółte, niebieskie albo czarne… Sama w sobie nic nie znaczy, ot, trochę wrażeń, emocji…Ale wszystkie one razem, złożone w jedną całość, nabierają sensu i tworzą obraz…. Każdy człowiek tworzy obraz swojego życia z takich krótkich, kolorowych chwil…..Składa je w jakąś całość….Tylko od niego zależy jaki będzie ostateczny kształt !....” [ str. 338 ]

Przeczytałam wiele książek przedstawiających krzywdę dziecka , każda jest inna, lecz krzywda zawsze pozostaje krzywdą. Kiedy zawodzi rodzic, ważne aby zadziałały odpowiednie instytucje a kiedy włączą się ludzie „dobrej woli” los dziecka jest na dobrej drodze.
W tej urzekającej książce poznajemy Martę , mieszkankę krakowskiego Kazimierza oraz Adriana, sześcioletniego chłopca, który mieszka w tej samej kamienicy co ona. Poruszona fatalnym stanem chłopca zabiera go do siebie…tak rozpoczyna się historia i duże zmiany w życiu obojga.
Marta, nazwana przez Adriana „Pączek” poprzez decyzję przyjęcia opieki nad chłopcem sprawia, iż odżywają jej własne odczucia dotyczące dzieciństwa i rodzinnego domu. Pojawienie się dziecka w rodzinie odmienia los wielu osób i ukazuje iż rodzina, miłość i przyjaźń to wartości nie przemijające.
Serdecznie polecam !!!
[TWK 58]

„- Z życiem jest tak samo jak z witrażem - …………Każda chwila to takie kolorowe szkiełko. Zielone, czerwone, żółte, niebieskie albo czarne… Sama w sobie nic nie znaczy, ot, trochę wrażeń, emocji…Ale wszystkie one razem, złożone w jedną całość, nabierają sensu i tworzą obraz…. Każdy człowiek tworzy obraz swojego życia z takich krótkich, kolorowych chwil…..Składa je w jakąś...