Enigmatyczna opowieść, odwołująca się do tradycji Księgi tysiąca i jednej nocy-głosi opis na okładce. W pełni się zgadzam. „Bajarz z Marrakeszu” to przesycona magią orientu książka odwołująca się do tradycyjnej sztuki bajarzy. Kanwą opowieści jest historia pary turystów, zaginionych w niewyjaśnionych okolicznościach. Narratorem jest Hasan, parający się tradycyjną, przekazywaną z pokolenia na pokolenie sztuką snucia opowieści. Powieść utkana jest z wielu głosów, misternie połączonych w całość. Narrator powoli wprowadza czytelnika w opowieść, myli tropy, oddaje głos innym uczestnikom, wprowadza liczne dygresje na pierwszy rzut oka niezwiązane z głównym wątkiem. Miesza fakty ze złudzeniami, wyobrażenia z rzeczywistością. Każdy bohater z osobna ma coś do powiedzenia, każdy z uczestników prezentuje swoją subiektywną wersję zdarzeń. Nic nie jest oczywiste.

Książka wciąga powoli. Nie jest to lektura, którą się zachłannie pochłania, aczkolwiek czytałam ją z przyjemnością. Na uwagę zasługuje plastyczny język, oraz soczyste opisy mocno oddziałujące na wyobraźnię. Ciepło, aromat orientalnych przypraw, gwar dochodzący z suku, orzeźwiający smak słodkiej, miętowej herbaty, powietrze przesycone zapachem pomarańczy i jaśminu. Co ważnie powieść świetnie przedstawia realia orientalnego Maroka, konfrontuje tradycje muzułmańskiego społeczeństwa z zachodnią nowoczesnością.

Tak więc czytelniku przygotuj sobie koc i gorącą herbatę, uruchom pokłady wyobraźni, zapomnij na chwilę o przyziemnych sprawach, odnajdź w sobie dziecięcą ciekawość świata i daj się porwać niezwykłej opowieści...

Enigmatyczna opowieść, odwołująca się do tradycji Księgi tysiąca i jednej nocy-głosi opis na okładce. W pełni się zgadzam. „Bajarz z Marrakeszu” to przesycona magią orientu książka odwołująca się do tradycyjnej sztuki bajarzy. Kanwą opowieści jest historia pary turystów, zaginionych w niewyjaśnionych okolicznościach. Narratorem jest Hasan, parający się tradycyjną,...