Dobry Boże, myślałam, że Amber z powieści "Chłopak, który zakradał się przez okno" była irytująca kretynką. Jednak to nic w porównaniu z Riley.
Dałam autorce drugą szansę i to był błąd.
Po pierwsze, czy ta kobieta zawsze musi pisać o tym samym? Przyjaźnią się, on jest świetnym kumplem, ale strasznym podrywaczem, który przeleciał pół szkoły, w głębi serca się w niej kocha, a ona jest upośledzona i ślepa na jego uczucia.
Do tego dodajmy wątek zagrożenia ze strony agresywnego typa (tam był to inny rodzaj relacji, ale jednak) plus wątek szpitalny (Kirsty kocha rzewne wstawki chyba).
Przede wszystkim jednak, co jest z tymi jej niewinnymi bohaterkami, które pomijając błonę dziewiczą kompletnie nie zachowują się jak niewiniątka?
Clay robi Riley malinki "dla żartu" i na dodatek na cudzych oczach? A Riley jest zdziwiona, że a) wszyscy uważają ich za parę, b) oburzona, bo dziewczyny ze szkoły uważają, że sypia z Clayem, no bo przecież ich zachowanie wskazuje na to, że są tylko przyjaciółmi i w ogóle nic ich nie łączy?! Ja chyba jakiś innych przyjaciół płci męskiej miałam :P
Aż się ma ochotę walić głową w ścianę, a im dalej tym weselej, sorry. Naprawdę jeszcze ten wątek z Vegas był potrzebny? Co to miało udowodnić, bo chyba nie dojrzałość bohaterów, a raczej jej brak?
Wątek z Blakiem, brak mi słów. Nie mógł po prostu zostać normalnym odrzuconym chłopakiem, bo a) za mało dramatycznie, b) jeszcze by wyszło na to, że Riley jest świnia, która sobie lubi pogrywać na dwa fronty, tu z jednym się umawia, a tu z drugim migdali. Eh.

Chyba jestem na to za stara czy coś, ale aż mnie mdli po tej telenoweli.

Dobry Boże, myślałam, że Amber z powieści "Chłopak, który zakradał się przez okno" była irytująca kretynką. Jednak to nic w porównaniu z Riley.
Dałam autorce drugą szansę i to był błąd.
Po pierwsze, czy ta kobieta zawsze musi pisać o tym samym? Przyjaźnią się, on jest świetnym kumplem, ale strasznym podrywaczem, który przeleciał pół szkoły, w głębi serca się w niej kocha, a...