Epickie zakończenie, wszystkie wątki zamknięte, świetna historia. Może wypadłaby nawet lepiej, gdyby dodać 2-3 strony podsumowania. Ogólnie manga ma potencjał na dłuższą serię, lubię takie tematy, więc szkoda, że to już koniec.

Epickie zakończenie, wszystkie wątki zamknięte, świetna historia. Może wypadłaby nawet lepiej, gdyby dodać 2-3 strony podsumowania. Ogólnie manga ma potencjał na dłuższą serię, lubię takie tematy, więc szkoda, że to już koniec.

Pewnie całej Świętej Wojny nie byłoby gdyby nie kobieta i bezduszne przepisy. Kobieta, która chciała być aniołem, i przepisy, według których nawet anioły powinny mieć licencję na działanie. Wszystkie najlepsze wojny są przecież przez kobiety albo przez przepisy! Bez licencji żywot istot z siłami boskimi był skazany na niełaskę papieża, interwencję sił nieczystych i ostracyzm społeczny. Jej tragiczny koniec przemienia jednego z użytkowników świętej siły w potężnego demona – upadłego anioła.

Więcej na http://www.monime.pl/stigmata-ko-yasung/

Pewnie całej Świętej Wojny nie byłoby gdyby nie kobieta i bezduszne przepisy. Kobieta, która chciała być aniołem, i przepisy, według których nawet anioły powinny mieć licencję na działanie. Wszystkie najlepsze wojny są przecież przez kobiety albo przez przepisy! Bez licencji żywot istot z siłami boskimi był skazany na niełaskę papieża, interwencję sił nieczystych i...

Muszę przyznać, że bardzo spodobał mi się ostatni tomik. Najbardziej mnie bawi ojciec Hinsel, który czasem zachowuje się niczym wcielony diabeł. Oczywiście jest to w ramach dowcipu.
Podoba mi się idea stygmaty. Muszę przyznać, że to było na swój sposób genialne. Szczerze mówiąc nie wpadłabym na to i tutaj wielki plus dla Ko. Ponownie były ukazana konszachty wysoko postawionych osób duchownych z demonami. Trzeba przyznać, że mimo tego, że seria jest krótka to Ko odwaliła kawał dobrej roboty. Kreska przyjemna dla oka. Tematyka inna niż to zazwyczaj można znaleźć na półkach wśród mang. Ko wykazała się niezwykłą oryginalnością.

Muszę przyznać, że bardzo spodobał mi się ostatni tomik. Najbardziej mnie bawi ojciec Hinsel, który czasem zachowuje się niczym wcielony diabeł. Oczywiście jest to w ramach dowcipu.
Podoba mi się idea stygmaty. Muszę przyznać, że to było na swój sposób genialne. Szczerze mówiąc nie wpadłabym na to i tutaj wielki plus dla Ko. Ponownie były ukazana konszachty wysoko...

Oj, chyba najciężej mi opisać właśnie tą część "Stigmaty". O ile pierwszy tom można uznać za niezłą komedyjkę a klimatach wojny ludzi z demonami, drugi tom był już nieco poważniejszy, mimo, że parę zabawnych rzeczy też się znalazło. Trzeci kontynuuje drogę obraną przez poprzedników. Jest zdecydowanie najbardziej poważna z całej trylogii.

Trzeci tom "Stigmaty" to tak naprawdę w 80% walka rozstrzygająca między dobrem a złem. Autorka jednak nie sprowadziła całej mangi do jednego wielkiego "łubudubu", co się jej chwali. Myślę, że dla fanów poprzednich tomów najciekawszym wątkiem będzie wątek ojca Ioty, który w końcu odzyskuje wspomnienia. Tak, w cieniu ostatecznego pojedynku rozgrywa się mnóstwo innych ciekawych rzeczy, i to mi się w tej mandze podoba.

A co się nie podoba? Powiem krótko: według mnie "Stigmata" powinna liczyć sobie przynajmniej 4 tomy z tego trzeci powinien być rozbity na dwa, a wątki nakreślone w nim rozbudowane. Niestety, akcja tutaj tak pędzi, że wiele ważnych rzeczy zarysowanych jest tylko krótko i pobieżnie. A szkoda, bo w fabule jest wielki potencjał.

Siostra Rose nie jest już taka jak kiedyś. Zabawna i roztrzepana tutaj staje się jakby bardziej poważna. Natomiast bardzo podobała mi się kreacja ojca Ioty, w którym, po odzyskaniu przez niego wspomnień, jego dawna osobowość walczyła z jego obecnym "ja". Bardzo ciekawy pomysł.

Ogólnie trzeci tom "Stigmaty" nie porywa. Jest niezły, ale nie porywa. Nie mogę się jednak oprzeć wrażeniu, że jest tu troszkę za dużo wszystkiego. Owszem, nie uświadczymy tu wątków niepotrzebnych, fabuła trzyma się kupy, jest kilka momentów jest naprawdę niezłych. Tylko, że nie mogę oprzeć się wrażeniu, że wszystkiemu towarzyszył pośpiech i chęć upchania wszystkiego w jednym tomie, przez co wiele rzeczy jest tylko ogólnie zarysowanych. Naprawdę uważam, że rozbicie trzeciego tomu "Stigmaty" na dwa tomy wyszłoby serii na dobre.

Oj, chyba najciężej mi opisać właśnie tą część "Stigmaty". O ile pierwszy tom można uznać za niezłą komedyjkę a klimatach wojny ludzi z demonami, drugi tom był już nieco poważniejszy, mimo, że parę zabawnych rzeczy też się znalazło. Trzeci kontynuuje drogę obraną przez poprzedników. Jest zdecydowanie najbardziej poważna z całej trylogii.

Trzeci tom "Stigmaty" to tak...

Nie podoba mi się że takie krótkie. Dopiero historia się rozwinęła a już jest koniec. :/

Nie podoba mi się że takie krótkie. Dopiero historia się rozwinęła a już jest koniec. :/

Fajna, nie wiem czemu się tak długo przed nią wzbraniałam. Chociaż w porównaniu do innych mang zakończenie było bardzo krótkie. Podobne, chyba "Serafin Dni Ostatnich", ze względu na tematykę.

Fajna, nie wiem czemu się tak długo przed nią wzbraniałam. Chociaż w porównaniu do innych mang zakończenie było bardzo krótkie. Podobne, chyba "Serafin Dni Ostatnich", ze względu na tematykę.

Kompletnie mnie nie kupiła ta historia, nic tu po mnie ;p

Kompletnie mnie nie kupiła ta historia, nic tu po mnie ;p