Jedna z najlepiej kojarzących się książek dzieciństwa :) Śliczne ilustracje i genialne baśnie... dziś, kiedy idzie się w ilość bajek dla dzieci a nie w ich jakość, nie kupuje się z taką iskrą w oczach. Wulgarna prostota jest już wszędzie niestety...

Jedna z najlepiej kojarzących się książek dzieciństwa :) Śliczne ilustracje i genialne baśnie... dziś, kiedy idzie się w ilość bajek dla dzieci a nie w ich jakość, nie kupuje się z taką iskrą w oczach. Wulgarna prostota jest już wszędzie niestety...

Są takie książki z dzieciństwa, do których mamy sentyment. Takie, do których lubimy wracać mimo upływu lat. Takie, które chcielibyśmy, aby znały też nasze dzieci. W moim przypadku taką książką będą z pewnością „Bajki na dobranoc” zgromadzone przez Vierę Janusową. Książka właściwie z odzysku po dzieciach sąsiadów, ale z całą pewnością jedna z pierwszych, które zostały mi przeczytane.
Pozycja zawiera 26 bajek, które bawią i uczą dzieci z całego świata. Wśród nich znajdziemy m.in. cztery baśnie autorstwa braci Grimm, bajki z Słowacji, Grecji, Kuby, Filipin, Japonii, Słowacji, Bułgarii, Niemiec, bajki opowiadane eskimoskim dzieciom w lodowym igloo oraz murzyńskim dzieciom w bambusowej chatce. Pomimo tego, że książka w oryginale została wydana w Czechosłowacji, znalazły się też w niej dwie polskie pozycje – „O kukułce i zegarmistrzu” oraz „Podarunki króla zajęcy”. Bajki są tak dobrane, aby swoją treścią nie tylko cieszyły, ale i czegoś uczyły. Właściwie w każdej z nich znajdziemy jakieś wzorce zachowań oraz cech charakteru. Co ważne, nie uczą one przemocy, ale pokojowego, a nawet pomysłowego rozwiązywania problemów. Ponadto najmłodsi mają okazję poznać kulturę, a nawet legendy innych krajów.
Wśród wszystkich bajek mam też swoje ulubione – „O pająku i muszce Brzęczce”, „Śmiała mrówka”, „O niezwykłym słowiku”, „Skradziona piosenka”, „Podarunki króla zajęcy”, „Jak wróbelek Ćwierkała został księciem”, czy też „O tym, jak myszka Chrobotka z żabką Kumkałą wyruszyły w świat”. Pamiętam, że będąc jeszcze dzieckiem odgrywałam całymi godzinami sytuacje, które się w nich działy. A kiedy trochę podrosłam dopisywałam zupełnie inne zakończenie. Teraz wyrosłam z tego typu praktyk, ale dalej czuję sentyment do tych siedmiu opowiastek, każdej z innego kraju.
Tekst napisany jest dużymi literami i prostymi zdaniami, toteż bez większych problemów mogą go czytać dzieci, które dopiero co zdobyły tą umiejętność. Dodatkowo książka zawiera przepiękne ilustracje do każdej bajki, które przenoszą dzieci w niezwykły świat. Co ważne, do każdej opowieści wykonanych jest kilka rysunków, co wpływa na ogólną treść oraz pobudza wyobraźnię czytelnika.

Są takie książki z dzieciństwa, do których mamy sentyment. Takie, do których lubimy wracać mimo upływu lat. Takie, które chcielibyśmy, aby znały też nasze dzieci. W moim przypadku taką książką będą z pewnością „Bajki na dobranoc” zgromadzone przez Vierę Janusową. Książka właściwie z odzysku po dzieciach sąsiadów, ale z całą pewnością jedna z pierwszych, które zostały mi...