Drastyczne nierówności w dochodach cechujące epokę globalizacji przestają być tematem tabu, o czym świadczy obfitość literatury powstałej w ostatniej dekadzie. Rozprawia się ona zazwyczaj z mitem, jakoby rosnące rozwarstwienie dochodowe miało być ceną za wzrost dobrobytu dla wszystkich, i podkreśla, że bogacenie się zamożnych zawsze oznacza zepchnięcie kogoś w dół drabiny społecznej.

„Duch równości” Richarda Wilkinsona i Kate Pickett jest na tle tej literatury pozycją szczególną. Autorzy, opierając się na trzydziestu latach swoich badań, udowadniają, że duże nierówności są niekorzystne dla wszystkich warstw społecznych. Przytoczone w książce dane i wykresy pozwalają porównać duchową i zdrowotną kondycję różnych społeczeństw i grup ludności na świecie. Niezależnie od ogólnej zamożności danego kraju, niemal każdy współczesny problem społeczny bądź ekologiczny – choroby, zanik poczucia wspólnoty, przemoc, narkomania, otyłość, zaburzenia zdrowia psychicznego, brak wolnego czasu, przepełnienie więzień – z reguły występuje z większym nasileniem w społeczeństwach o większych nierównościach. „Duch równości” rozwiązuje więc zagadkę pozornej sprzeczności między klęskami społecznymi nękającymi wiele współczesnych społeczeństw a ich sukcesami materialnymi.

Książka „Duch równości” nie tylko stała się bestsellerem, lecz także głośnym wydarzeniem politycznym w Wielkiej Brytanii, zaś tygodnik „New Statesman” umieścił ją na liście dziesięciu najważniejszych książek dekady. Jej doniosłości trudno zaprzeczyć w czasach, gdy bogactwo skoncentrowane jest w rękach tak nielicznych, a na płonących przedmieściach Londynu wybuchają groźne zamieszki. Fala buntów społecznych w Europie otwiera oczy na problem nierówności jako źródła kryzysu społecznego. „Duch równości” to lektura obowiązkowa dla każdego, komu zależy na jakości życia we wspólnocie, w której – chcąc nie chcąc – uczestniczy. Jest to książka optymistyczna, zapowiadająca odnowę myślenia politycznego i dająca nadzieję na przyszłość, o ile tylko potrafimy ponownie uwierzyć w sens pojęcia solidarność.

Po raz kolejny hasło „mniej znaczy więcej” znalazło logiczne, spójne i udokumentowane naukowo uzasadnienie. Warto poznać to uzasadnienie, by nieco inaczej pomyśleć choćby o swoich życiowych celach.


„Idee zawarte w tej książce są na tyle doniosłe, by zmienić nasze myślenie. Na połowie strony autorzy mówią więcej o cierpieniu, do którego prowadzi nierówność, niż dramat albo powieść”.
John Carey, „Sunday on Times”

„Drogowskaz, jak odbudować nasze społeczeństwa (…) Olśniewająca wizja”.
„The Independent”

„Światła i pełna inwencji (…) analiza o szerokim zasięgu”.
„Nature”

„Autorzy wyciągają śmiałe wnioski, a przedstawione przez nich dowody, są trudne do zanegowania”.
„The Economist”

„Przekonująca i szokująca. Entuzjaści wolnego rynku powinni nauczyć się tej książki na pamięć”.
"The Independent"

„W tych ciężkich czasach ta optymistyczna książka może dodać otuchy”.
„New Statesman”


Richard Wilkinson należy do prekursorów międzynarodowych badań nad społecznymi uwarunkowaniami zdrowia oraz wpływu nierówności na kondycję społeczeństwa. Studiował historię gospodarczą świata w London School of Economics, a następnie epidemiologię. Posiada honorowe tytuły profesorskie wydziału medycznego University of Nottingham i University College London. Jego prace były publikowane w dziesięciu językach.

Kate Pickett jest wykładowczynią na University of York oraz pracownikiem naukowym brytyjskiego National Institute for Health Research. Studiowała antropologię fizyczną w Cambridge, nauki o żywieniu w Cornell University oraz epidemiologię w Berkeley. Przez cztery lata była adiunktem na University of Chicago.