Nigdy nie przepadałem specjalnie za tą częścią cyklu i chyba nigdy się to nie zmieni. Jest to trochę dziwna książka bo te ciekawe intrygi wewnątrz Królewskiej Przystani przeplatają się z nowymi bohaterami sagi którzy niekoniecznie mnie do siebie przekonują. Mamy do czynienia z naprawdę niezłymi rozdziałami złotych bliźniąt, ale reszta niestety nie jest tak interesująca. O ile jeszcze można dać szansę Brienne ze względu na jej udział w poprzednich tomach, oraz dać chwilę czasu na rozwinięcie się wątku w Dorne, o tyle polityka i bitwa o tron Żelaznych Ludzi kompletnie nie nie przekonuje.

Nie rozumiem zbytnio "co autor miał na myśli" gdy zdecydował się na skupienie się na tak dużej liczbie nowych postaci. To bardzo duże ryzyko, szczególnie że po lekturze ostatniego tomu czytelnik ma masę pytań o innych nieuwzględnionych tutaj bohaterów. Osobiście uważam że jeśli coś nie jest zepsute to nie ma sensu tego naprawiać, "Pieśń..." działała bardzo dobrze i wolałbym żeby GRRM rozwinął wątki znanych i lubianych z poprzednich części, zamiast trochę na siłę rozszerzać uniwersum.

Ogólnie rzecz biorąc całość się trochę dłuży, o ile w poprzednich tomach wszystkie wątki polityczne obserwowałem z zainteresowaniem, tak tutaj przy nawale nowych twarzy brakuje wszystkiemu jakiejś spójności i fundamentów pod te potyczki. Za mało wiemy o tych wszystkich nowych postaciach by naprawdę przejmować się ich losem.

Warto też dodać że najbardziej boli porównanie do poprzedniego tomu który był naprawdę wybitny. Kiepski moment wybrał sobie autor na obniżenie lotów.

Nigdy nie przepadałem specjalnie za tą częścią cyklu i chyba nigdy się to nie zmieni. Jest to trochę dziwna książka bo te ciekawe intrygi wewnątrz Królewskiej Przystani przeplatają się z nowymi bohaterami sagi którzy niekoniecznie mnie do siebie przekonują. Mamy do czynienia z naprawdę niezłymi rozdziałami złotych bliźniąt, ale reszta niestety nie jest tak interesująca. O...