Czytając tę książkę żałowałam, że brak mi tak wielkiej pasji krajoznawczej, jaką posiada jej autor. Nie oznacza to, że jestem typem "kanapowca", bowiem lubię przyrodę, podróże, zwiedzanie oraz podglądanie otaczającego mnie świata. Ale to wszystko i ... stanowczo za mało.
"Klangor i fanfary" to piękna i fascynująca podróż po mazowieckiej ziemi, którą możemy odbyć dzięki ogromnej wiedzy faktograficznej, historycznej i przyrodniczej jej autora. Poznajemy podczas niej miejsca, o których nigdy nie słyszeliśmy, albo które nic nam nie mówią, a które niosą sporą moc emocjonalną. Autor wiedzie nas w swych opowieściach do małych miasteczek, wsi, grodów, pałaców czy dworków szlacheckich lub ziemiańskich, przedstawiając nam ich historię i dawnych mieszkańców. Poznajemy kościoły i małe wiejskie kościółki, kapliczki, przydrożne świątki, pomniki przyrody, rezerwaty, wydmy mazowieckie, rzeki i rzeczki, miejsca lęgowe ptaków - a wszystko to tak pięknie opowiedziane, tak plastycznym i barwnym językiem, że czujemy się, jak byśmy tam byli. To dzięki tym opowieściom możemy obcować z bobrami, łosiem, borsukiem, lisem czy innymi mieszkańcami leśnych ostępów.

Książka zawiera także dużo ciekawostek historycznych związanych z zabytkami Mazowsza, z postaciami z historii naszego kraju, ich roli w dziejach państwa, co świadczy o rozległej wiedzy i zainteresowaniach autora. Mnie urzekła; po prostu oczami wyobraźni byłam i widziałam to wszystko, o czym opowiada Lechosław Herz, który w pełni zasłużył na tak wysoką ocenę.

Czytając tę książkę żałowałam, że brak mi tak wielkiej pasji krajoznawczej, jaką posiada jej autor. Nie oznacza to, że jestem typem "kanapowca", bowiem lubię przyrodę, podróże, zwiedzanie oraz podglądanie otaczającego mnie świata. Ale to wszystko i ... stanowczo za mało.
"Klangor i fanfary" to piękna i fascynująca podróż po mazowieckiej ziemi, którą możemy odbyć dzięki...