"Szekspir w „Wieczorze Trzech Króli” strasznie zagmatwał już samym tytułem dramatu. W oryginale sztuka, która została napisana gdzieś na przełomie XVI i XVII w., a wydana po raz pierwszy w roku 1623, nosi tytuł „Twelfe Night, Or what you will”. Sugerować to może dwunastą noc po Bożym Narodzeniu, obchodzoną w tradycji katolickiej jako Święto Trzech Króli. Nawiązania do rzeczonego święta są jednak znikome i symboliczne, a przeróżnych odmiennych interpretacji i nawiązań można odnaleźć bez liku. Szekspir, bazując na adaptacji popularnej historii miłosnej, dołożył w utworze motyw rozdzielonych bliźniaków oraz scenicznej przebieranki damsko-męskiej. W efekcie wyszedł z tego porządny galimatias – bal przebierańców w romantycznej konwencji z domieszką farsy, wynurzeń stylowego błazna, wartkiej akcji i melodyjnych przyśpiewek.

Wyobraźcie sobie Ilirię – krainę leżącą gdzieś na Bałkanach (co tak po prawdzie nie ma większego znaczenia, a bohaterowie nie posiadają cech, które można by w szerszym kontekście skojarzyć z tym regionem Europy). U brzegów Ilirii rozbija się statek, na pokładzie którego podróżuje bliźniacze rodzeństwo: Wiola i Sebastian. Po katastrofie brat i siostra są nawzajem przekonani o tragicznej śmierci drugiego, zaś ich losy splotą się ze sobą w efekcie serii zabawnych zbiegów okoliczności.

(...)

Brawurowe jest też tłumaczenie Piotra Kamińskiego (dziewiąty polski przekład), który postawił sobie za cel ścisłe przestrzeganie liczby wierszy w stosunku do oryginału. Liryczna część dramatu przetłumaczona jest jedenastozgłoskowcem. Największy problem dla tłumacza „Wieczoru…” stanowiło zapewne sprawne literacko splecenie ze sobą lirycznych części tekstu, sporych fragmentów partii pisanych prozą, a także oddanie wierności i sensu dialogów o bardzo dużej rozpiętości językowej (od kolokwializmów i zawoalowanych żartów, poprzez skojarzenia i gry słowne, a kończąc na efektownych popisach oratorskich i sporej liczbie zwrotów obcego pochodzenia). Jako że „Wieczór…” jest uznawany za najbardziej „rozśpiewaną” sztukę Szekspira, do publikacji dołączone są nuty, w takt których wyśpiewywane są różne pieśni i przyśpiewki.

„Wieczór Trzech Króli” w tłumaczeniu Piotra Kamińskiego to klasyka dramatu podana w nowej oprawie – ożywczej, uwspółcześnionej, lecz w najlepszym, trwałym Szekspirowskim duchu." (fragment recenzji)

Zapraszam do przeczytania całej recenzji na stronie "Experyment - recenzja dobrej książki":

https://experymentt.wordpress.com/2012/07/30/william-shakespeare-wieczor-trzech-kroli-w-przekladzie-piotra-kaminskiego-omowienie/

"Szekspir w „Wieczorze Trzech Króli” strasznie zagmatwał już samym tytułem dramatu. W oryginale sztuka, która została napisana gdzieś na przełomie XVI i XVII w., a wydana po raz pierwszy w roku 1623, nosi tytuł „Twelfe Night, Or what you will”. Sugerować to może dwunastą noc po Bożym Narodzeniu, obchodzoną w tradycji katolickiej jako Święto Trzech Króli. Nawiązania do...