Seria "Pamiętnik Nastolatki" staje się w moim odczuciu coraz gorsza.
Czytelnik nie dostaje praktycznie niczego nowego, co by się nie pojawiło we wcześniejszych częściach. Prawda, są 2 wątki, które mogłyby być ciekawe i być czymś nowym, co poruszałoby inne tematy bliskie młodzieży niż miłość. Jednak autorka potraktowała je po macoszemu i są tylko od czasu do czasu wspominane.
Postaci też nie prezentują się najlepiej. Nie będę rozpisywała się na temat Natalii, bo po prostu zajęłoby to za dużo czasu. Napiszę tylko tyle, że ona jest denerwująca i w moim odczuciu, sama powoduje większość nieszczęść, które się dzieją. Maksym wydaje się po prostu nierealny i zbyt wyidealizowany. Reszta postaci pojawia się co jakiś czas tylko po to, aby wesprzeć główną bohaterkę (tata) lub popsuć jej życie (Donia) i potem natychmiast znika z kartek. Szkoda, bo niektóre z nich miały potencjał.
Trzeba jednak przyznać, że ostatnie strony były interesujące.
To pierwsza część, którą oceniłam tak nisko. Lubię pierwsze 2 części. Nie zmienia to jednak faktu, że autorka nie idzie moim zdaniem w dobrym kierunku i powinna skończyć tą serię w następnym tomie, ewentualnie w szóstym. Mimo wszystko przeczytam kolejną część, bo staram się dawać kolejną szansę.

Seria "Pamiętnik Nastolatki" staje się w moim odczuciu coraz gorsza.
Czytelnik nie dostaje praktycznie niczego nowego, co by się nie pojawiło we wcześniejszych częściach. Prawda, są 2 wątki, które mogłyby być ciekawe i być czymś nowym, co poruszałoby inne tematy bliskie młodzieży niż miłość. Jednak autorka potraktowała je po macoszemu i są tylko od czasu do czasu...