Czego się można spodziewać po tej książce?
Zdań podrzędnie złożonych, pełnych odniesień do logiki :p innymi słowami: jest trudna. Kmita posługuje się żargonem poznańskiej szkoły metodologicznej. Przedstawia kulturę jako zespół form świadomości społecznej; determinanty społeczne; współczynnik humanistyczny w psychologii. Ponad to rozbraja na części pierwsze problem metonimii, metafory, języka w dziełach sztuki.
Zabrakło mi odniesień do społeczeństwa jako wspólnoty w której realizuje się kultura.
Książka wydała mi się oporna ale powinna sprawić radość poznawczą fanom logiki i ujęcia kultury jako zespołu norm dyrektywnych i normatywnych.

Czego się można spodziewać po tej książce?
Zdań podrzędnie złożonych, pełnych odniesień do logiki :p innymi słowami: jest trudna. Kmita posługuje się żargonem poznańskiej szkoły metodologicznej. Przedstawia kulturę jako zespół form świadomości społecznej; determinanty społeczne; współczynnik humanistyczny w psychologii. Ponad to rozbraja na części pierwsze problem...