Jerzy Kmita

Polski filozof. W 1951 ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Adama Asnyka w Kaliszu, w latach 1951-1955 studiował na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Poznańskiego, po czym przez rok pracował w tamtejszej bibliotece. W latach 1957-1961 był asystentem w Zakładzie Logiki Wydziału Filozoficzno-Historycznego UAM. W 1961 uzyskał stopień doktora nauk filozoficznych na Wydziale Filozoficznym, a od 1962 do 1967 pełnił stanowisko adiunkta w Zakładzie Logiki. W 1968 uzyskał habilitację, po czym do 1973 był docentem w Zakładzie Logiki. Jednocześnie od 1969 do 1976 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Filozofii UAM.

W 1974 uzyskał stopień profesora nadzwyczajnego w Instytucie Filozofii, w którym pracował do 1979. Od 1977 do dziś pełni funkcję kierownika Zakładu Historii i Metodologii Nauk o Kulturze w Instytucie Kulturoznawstwa. W 1979 uzyskał stopień profesora zwyczajnego i od tego momentu aż do 1993 był dyrektorem Instytutu Kulturoznawstwa UAM.

W latach 1986-1993 członek-korespondent Polskiej Akademii Nauk, od 1994 jest członkiem rzeczywistym PAN.

Ideowo związany z "poznańską szkołą metodologiczną", którą współtworzył wraz z Leszkiem Nowakiem i Jerzym Topolskim.http://