Ta książka sporo się naczekała, zanim po nią sięgnęłam, ale gdy już zaczęłam czytać, nie mogłam oderwać się od lektury.

Co sprawiło, że tak mnie pochłonęła?
Oprócz interesującej mnie tematyki, pozytywną niespodzianką okazała się forma - "Stolica Hitlera" napisana jest barwnym, dynamicznym, reportażowym stylem, w niczym nie przypomina nudnych, przytłaczających wywodów, więc czyta się ją jak powieść.
Cały czas miałam wrażenie, jakbym przebywała w Berlinie wraz z jego mieszkańcami, jakby ich życie przesuwało mi się przed oczyma niczym dokumentalny film.

Autor opisuje miasto od objęcia władzy przez Hitlera po jego upadek. Skupia się przede wszystkim na codzienności berlińczyków, ich problemach ze zdobywaniem żywności, opału i lekarstw, co nasila się po klęsce pod Stalingradem.

Dużo miejsca Roger Moorhouse poświęca stosunkowi zwykłych ludzi do wojny. Na konkretnych przykładach pokazuje, że nie wszyscy mieszkańcy stolicy cieszyli się z niej, podobnie jak nie wszyscy popierali ideologię Hitlera i wrogi stosunek do Żydów, którzy przecież przez wiele lat byli ich sąsiadami, często dobrymi znajomymi, przyjaciółmi, a nawet członkami rodziny.

W życiu metropolii druga wojna światowa odbijała się jak w kalejdoskopie. Niebagatelny wpływ na nie miała także, oczywiście, propaganda, której autor poświęca dużo miejsca, pokazując między innymi, jak wielkie było oddziaływanie radia, które znajdowało się niemal w każdym domu.

Niemiecka stolica to nie tylko rodowici Niemcy. Podczas wojny wciąż przebywali tam zagraniczni korespondenci i inni goście, których wspomnienia okazały się dla autora cennym źródłem informacji.
Równie ważne są zapiski i relacje mieszkańców Europy, którzy byli przymusowymi robotnikami. Nietrudno domyślić się, że ich spojrzenie na wojenną rzeczywistość było zupełnie inne niż ocena ludzi wolnych.

Dużym plusem książki jest przedstawianie wszystkich problemów przez pryzmat pojedynczego człowieka. Autor przywołuje nie tylko różne opracowania i wyniki badań znawców tematu, ale przede wszystkim bazuje na dokumentach dotyczących konkretnych jednostek. Poznajemy tych ludzi z imienia i nazwiska, dzięki czemu stają się oni czytelnikowi szczególnie bliscy.

Zachęcam do sięgnięcia po "Stolicę Hitlera" nie tylko osoby interesujące się historią - całość napisana jest tak przystępnie i ciekawie, że przemawia przekonująco do każdego odbiorcy.

Ta książka sporo się naczekała, zanim po nią sięgnęłam, ale gdy już zaczęłam czytać, nie mogłam oderwać się od lektury.

Co sprawiło, że tak mnie pochłonęła?
Oprócz interesującej mnie tematyki, pozytywną niespodzianką okazała się forma - "Stolica Hitlera" napisana jest barwnym, dynamicznym, reportażowym stylem, w niczym nie przypomina nudnych, przytłaczających wywodów,...