„Zeznanie” jest pierwszą powieścią Johna Grishama, którą miałam przyjemność przeczytać i z pewnością nie będzie to moje ostatnie spotkanie z jego twórczością. Grisham jest znany z powieści poruszających ważne zagadnienia społeczne. Tym razem osią fabuły jest sens i zasadność kary śmierci oraz segregacja rasowa, która pomimo tego, iż żyjemy w XXI wieku jest głęboko zakorzeniona w sercach i umysłach niektórych społeczności.
Już na pierwszych stronach książki dowiadujemy się kto jest mordercą, ale do końca nie wiemy kto zginie. Książka obnaża niedoskonałość systemu prawnego oraz organów ścigania. Uświadamia, że policja, sędziowie, prokuratorzy czyli instytucje, które mają stać na straży prawa niestety stoją ale na straży własnej kariery, popularności i koneksji. Ukazuje nam prostą prawdę, na którą na co dzień nie zwracamy uwagi - za każdą instytucją kryje się człowiek i to ta pojedyncza, nie zawsze uczciwa jednostka determinuje nasz los.
Grisham jest wirtuozem kreacji fabuły, wobec której nikt nie pozostaje obojętny. Możemy się z nim nie zgadzać, ale wydarzenia opisane w książce zapadają nam głęboko w umysł i serce. Autor ma również łatwość powoływania pełnokrwistych, bezkompromisowych i heroicznych bohaterów, z którymi pragniemy się utożsamiać.
Powieść zmusza do refleksji na temat winy, kary, nienawiści oraz żądzy zemsty. Nie zawsze to co podpowiada nam zatruty nienawiścią umysł jest prawdą. Nie zawsze zemsta przynosi ukojenie. Nie zawsze mamy rację…
Przyznam, że w trakcie lektury płakałam. Płakałam z bezsilności…

„Zeznanie” jest pierwszą powieścią Johna Grishama, którą miałam przyjemność przeczytać i z pewnością nie będzie to moje ostatnie spotkanie z jego twórczością. Grisham jest znany z powieści poruszających ważne zagadnienia społeczne. Tym razem osią fabuły jest sens i zasadność kary śmierci oraz segregacja rasowa, która pomimo tego, iż żyjemy w XXI wieku jest głęboko...