"Zeznanie" momentami za bardzo popada w publicystykę, zamienia się w długi monolog zatytułowany "dlaczego kara śmierci jest zła", ale nawet wówczas jest świetna. Ogromny plus za twist, który absolutnie mnie zaszokował. Raczej nie stanie się moją ulubioną powieścią Grishama, ale z pewnością zapamiętam stosunek autora do systemu sądownictwa.

"Zeznanie" momentami za bardzo popada w publicystykę, zamienia się w długi monolog zatytułowany "dlaczego kara śmierci jest zła", ale nawet wówczas jest świetna. Ogromny plus za twist, który absolutnie mnie zaszokował. Raczej nie stanie się moją ulubioną powieścią Grishama, ale z pewnością zapamiętam stosunek autora do systemu sądownictwa.

Zbrodnia. Brak dowodów. Brak ciała. Oskarżenia. Kara śmierci. Cela śmierci. Bezkompromisowa obrona. Niewinność. Cierpienie. Człowieczeństwo?

Czy człowiek może być wyrocznią w zakresie ludzkiego życia? Czy mamy prawo decydować o odebraniu komuś życia? Co jest prawdą, a co nią się tylko wydaje?

Pastor Keith Schroeder ma niezwykłe zadanie. Zjawia się u niego recydywista Travis Boyette i przyznaje do zbrodni, za którą został skazany młody człowiek. Czarnoskóry Donte Drumm dziewięć lat spędził w celi śmierci i na dniach ma zostać na nim wykonany wyrok. Szalony, niesamowicie zdeterminowany detektyw Robbie Flak od wielu lat rozgrywa mecz bez przerw o życie Dontego. Pastor zabiera pasażera na gapę i pędzi, by zmienić bieg zdarzeń w życiu niewinnego, złamanego człowieka. Czy zdążą? Czy ktoś ich wysłucha?

Mocno dała mi po głowie ta powieść. Bezduszność instytucji sądowych i większości ludzi tam pracujących po prostu poraża. To nie pierwszy przykład, że zostaje skazany niewinny człowiek, że czeka, usychając, na śmierć za czyjeś winy. Nie pierwszy również, że prawo łamie prawo. Nie pierwszy, że aby zakończyć postępowanie sukcesem, oskarżyciele składają prawdę z fikcji. Grisham bardzo analitycznie i jednocześnie emocjonalnie ukazuje ten przypadek. Może zbyt ostra jest granica między jasną i ciemną stroną, lecz dzięki temu uderzenie w piersi jest mocniejsze, aż zatyka!

Oglądaliście film "Życie za życie" z Kevinem Spaceyem? Pasuje mi do tej powieści, również wstrząsnął posadami mego świata.

Zbrodnia. Brak dowodów. Brak ciała. Oskarżenia. Kara śmierci. Cela śmierci. Bezkompromisowa obrona. Niewinność. Cierpienie. Człowieczeństwo?

Czy człowiek może być wyrocznią w zakresie ludzkiego życia? Czy mamy prawo decydować o odebraniu komuś życia? Co jest prawdą, a co nią się tylko wydaje?

Pastor Keith Schroeder ma niezwykłe zadanie. Zjawia się u niego recydywista...

Bardzo dobra książka.
Warto przeczytać.
Polecam.

Bardzo dobra książka.
Warto przeczytać.
Polecam.

Po lekturze kilku ostatnich książek Johna Grishama odnoszę wrażenie, że autor eksperymentuje z nowymi pomysłami. Nadal pisze thrillery prawnicze, ale… „Apelacja” zaczyna się (a nie kończy) od wyroku skazującego, a „Zeznanie” startuje od kary śmierci, która ma zostać wykonana za kilka dni.

Donté Drumm, dziewiętnastoletni Afroamerykanin, w 1999 został skazany za uprowadzenie, zgwałcenie i zamordowanie białej cheerladerki, Nicole Yarber Drumm i Yarber uczęszczali do ostatniej klasy Liceum Miejskiego Slone. To Południe Stanów, więc szkoły zostały zintegrowane rasowo już jakiś czas temu, ale kościoły i kluby jeszcze nie i zapewne długo jeszcze nie.
Prawnik dziewięć lat walczył o życie oskarżonego, a kiedy wyrok zapadł, wraz z wielebnym Keithem, starał się nie dopuścić do wykonania kary śmierci.
Czytelnik prawie od razu informowany jest, że to nie Donté Drumm popełnił zbrodnię, choć do niej się przyznał. Prawdziwy morderca postanowił wyznać prawdę, ale – jak się okazało w USA, a dokładnie w tym stanie – wcale nie oznacza to automatycznie uwolnienia Dontégo.

Trochę za dużo kwestii religijnych związanych z fabułą w niewielkim stopniu lub wcale. Poza tym bardzo dobre czytadło.

Po lekturze kilku ostatnich książek Johna Grishama odnoszę wrażenie, że autor eksperymentuje z nowymi pomysłami. Nadal pisze thrillery prawnicze, ale… „Apelacja” zaczyna się (a nie kończy) od wyroku skazującego, a „Zeznanie” startuje od kary śmierci, która ma zostać wykonana za kilka dni.

Donté Drumm, dziewiętnastoletni Afroamerykanin, w 1999 został skazany za...

Przewidywalna książka.
Mimo, to czytało się bardzo dobrze. Ale ostatni rozdział totalnie bez sensu.

Przewidywalna książka.
Mimo, to czytało się bardzo dobrze. Ale ostatni rozdział totalnie bez sensu.

To moja 19 przeczytana powieść Grishama. Zaskakujące jest to, że pomimo tego że autor porusza się ciągle w podobnej tematyce, każda książka jest inna. Nigdy nie miałam wrażenia "o to już było". Dlatego ciągle wracam do tego autora i martwi mnie tylko to, że coraz mniej Grishama zostało mi do przeczytania.

To moja 19 przeczytana powieść Grishama. Zaskakujące jest to, że pomimo tego że autor porusza się ciągle w podobnej tematyce, każda książka jest inna. Nigdy nie miałam wrażenia "o to już było". Dlatego ciągle wracam do tego autora i martwi mnie tylko to, że coraz mniej Grishama zostało mi do przeczytania.

Czyta się z ciekawością kolejnych stron książki. Zaskakuje oraz niecierpliwi. Myślisz, że wiesz co będzie dalej a wychodzi kolejna niespodzianka. Warta czasu i polecenia.

Czyta się z ciekawością kolejnych stron książki. Zaskakuje oraz niecierpliwi. Myślisz, że wiesz co będzie dalej a wychodzi kolejna niespodzianka. Warta czasu i polecenia.

Niezła. Choć czytałem lepsze książki Grishama.

Niezła. Choć czytałem lepsze książki Grishama.

Czytałem tą książkę jakiś czas temu, ale nie sposób o niej zapomnieć.
Czy kara śmierci to dobry dobry sposób na wprowadzenie porządku w państwie?
Czy po procesie poszlakowym z serią błędów proceduralnych można zasądzić karę śmierci?
Oczywiście to tylko książka, ale nie łudźmy się, że to tylko fikcja i wyobraźnia autora.

Czytałem tą książkę jakiś czas temu, ale nie sposób o niej zapomnieć.
Czy kara śmierci to dobry dobry sposób na wprowadzenie porządku w państwie?
Czy po procesie poszlakowym z serią błędów proceduralnych można zasądzić karę śmierci?
Oczywiście to tylko książka, ale nie łudźmy się, że to tylko fikcja i wyobraźnia autora.

Niesamowita historia. Ale żałuję, że tak się skończyła. Cóż, tak bywa. Bardzo ciekawie napisana książka o karze śmierci. Polecam.

Niesamowita historia. Ale żałuję, że tak się skończyła. Cóż, tak bywa. Bardzo ciekawie napisana książka o karze śmierci. Polecam.