Jest takie miejsce, które na samą myśl - wprawia mnie w lepszy nastrój. To miejsce działa kojąco na moją duszę, uspokaja i dodaje sił. Tym miejscem jest las. Las, w którym promienie słońca przebijają się przez drzewa, ptaki śpiewają, a ja spaceruję z aparatem w dłoniach. Las to taki mały cud natury. Zawsze, gdy chcę naładować akumulatory, odetchnąć po ciężkim dniu, albo po prostu odciąć się od całego świata, udaję się do lasu. Tam mam ciszę i spokój, które pozwalają mi zebrać myśli, oddać się refleksjom, a czasami wręcz przeciwnie sprawić, że wyłączam się totalnie, nie myślę, tylko podziwiam piękno otaczającej mnie przyrody.

Jest takie miejsce, które na samą myśl - wprawia mnie w lepszy nastrój. To miejsce działa kojąco na moją duszę, uspokaja i dodaje sił. Tym miejscem jest las. Las, w którym promienie słońca przebijają się przez drzewa, ptaki śpiewają, a ja spaceruję z aparatem w dłoniach. Las to taki mały cud natury. Zawsze, gdy chcę naładować akumulatory, odetchnąć po ciężkim dniu, albo po...

Moje bezpieczne miejsce znajduje się prawdopodobnie w jakimś grobie, którego lokalizacji jeszcze nie znam, a może nie poznam nigdy. Według mnie współczesny świat jest tak pełen zagrożeń, że nigdy nie można czuć się w pełni bezpiecznym. Myślę, że ten idealny stan dany jest jedynie zmarłym, którzy po śmierci nie są już narażeni na żadne niebezpieczeństwa, chociaż oczywiście nie oznacza to, że wówczas mogą odetchnąć z ulgą – nic już nie mogą, bo nie żyją.

Moje bezpieczne miejsce znajduje się prawdopodobnie w jakimś grobie, którego lokalizacji jeszcze nie znam, a może nie poznam nigdy. Według mnie współczesny świat jest tak pełen zagrożeń, że nigdy nie można czuć się w pełni bezpiecznym. Myślę, że ten idealny stan dany jest jedynie zmarłym, którzy po śmierci nie są już narażeni na żadne niebezpieczeństwa, chociaż oczywiście...

Dla mnie bezpieczne miejsce to każde miejsce, w którym mam przy sobie bliskich mi ludzi, rodzinę, czy przyjaciół. Nie ma znaczenia, czy będzie to mój własny dom, czy drugi koniec świata, poczucie bezpieczeństwa tworzą przede wszystkim ludzie, którymi się otaczamy, z którymi jest nam dobrze. To dzięki nim możemy czuć się komfortowo wszędzie, niezależnie od miejsca. Jeśli mam przy sobie moich bliskich, niestraszny mi będzie ani antarktyczny mróz, ani afrykańskie upały. Wydaje mi się, że to bliscy ludzie najbardziej decydują o tym, że dane miejsce jest bezpieczne, a nie miejsce samo w sobie. Ja z bliskimi wszędzie będę czuła się dobrze!

Dla mnie bezpieczne miejsce to każde miejsce, w którym mam przy sobie bliskich mi ludzi, rodzinę, czy przyjaciół. Nie ma znaczenia, czy będzie to mój własny dom, czy drugi koniec świata, poczucie bezpieczeństwa tworzą przede wszystkim ludzie, którymi się otaczamy, z którymi jest nam dobrze. To dzięki nim możemy czuć się komfortowo wszędzie, niezależnie od miejsca. Jeśli mam...

Moją oazą spokoju jest Dania. Tylko ten kraj pozwala mi się zrelaksować i usiąść choć na chwilę bez myślenia o pracy. Ale nie mogę tam (jeszcze) spędzać czasu zbyt często. Na co dzień wystarczy, że usiądę z książką, najlepiej o Danii, albo Wyspach Owczych i odpływam na północ od razu.

Moją oazą spokoju jest Dania. Tylko ten kraj pozwala mi się zrelaksować i usiąść choć na chwilę bez myślenia o pracy. Ale nie mogę tam (jeszcze) spędzać czasu zbyt często. Na co dzień wystarczy, że usiądę z książką, najlepiej o Danii, albo Wyspach Owczych i odpływam na północ od razu.

Jest kilka pięknych, cichych miejsc, do których lubię wracać, które dają mi poczucie spokoju, gdzie uciekam od męczącej codzienności! Kocham mazurskie jeziora i pamiętające pradawne czasy ruiny średniowiecznych zamków na szlaku Orluch Gniazd. Byłoby romantycznie uciec gdzieś tam, lub jeszcze lepiej- gdzieś na Lazurowe Wybrzeże. .. Lecz zadając sobie pytanie: gdzie szukałabym bezpieczeństwa w trudnej chwili - musiałam stanąć w prawdzie i..prawda jest taka, że tym miejscem jest mój dom na wsi i mój ogród pełen kwiatów, drzew i śpiewających ptaków. Gdzie kot ociera się o nogi mrucząc, a pies cieszy się zawsze na powitanie! Tam chowam się przed całym, złym światem. Może to mało oryginalne, ale prawdziwe. Tam "ładuję akumulatory" przed podróżą w świat, tam wyciszam złe emocje, tam czuję się bezpiecznie! I tak sobie myślę, że to naturalne i dobre, że mój dom jest moim azylem!

Jest kilka pięknych, cichych miejsc, do których lubię wracać, które dają mi poczucie spokoju, gdzie uciekam od męczącej codzienności! Kocham mazurskie jeziora i pamiętające pradawne czasy ruiny średniowiecznych zamków na szlaku Orluch Gniazd. Byłoby romantycznie uciec gdzieś tam, lub jeszcze lepiej- gdzieś na Lazurowe Wybrzeże. .. Lecz zadając sobie pytanie: gdzie...

Z czym kojarzy mi się bezpieczne miejsce? Nie z wydarzeniem, a ludźmi. To właśnie przy bliskich czuję się bezpieczna i szczęśliwa. Mogę wyjechać na drugi koniec Polski, a nawet daleko w świat, ale to nie da mi ani szczęścia, ani nie sprawi, że będę prawdziwie bezpieczna.
To ramiona bliskich są dla mnie wyjątkowym miejscem. W końcu to ludzie a nie miejsca są dla mnie ważna. Mogę przeżywać najpiękniejsze, najcudowniejsze, najbardziej wzniosłe i szczęśliwe chwile wszędzie, byle tylko mieć przy sobie tych których kocham i którzy tę miłość odwzajemniają. Poza tym gdy chcę odciąć się od świata, oni potrafią mnie przed nim uchronić, ale również chronią mnie przed samą sobą, nie pozwalając zbyt długo leżeć i użalać się gdy upadnę pod ciężarem problemów.

Z czym kojarzy mi się bezpieczne miejsce? Nie z wydarzeniem, a ludźmi. To właśnie przy bliskich czuję się bezpieczna i szczęśliwa. Mogę wyjechać na drugi koniec Polski, a nawet daleko w świat, ale to nie da mi ani szczęścia, ani nie sprawi, że będę prawdziwie bezpieczna.
To ramiona bliskich są dla mnie wyjątkowym miejscem. W końcu to ludzie a nie miejsca są dla mnie ważna....

Bezpieczny azyl odnajduję w moich rodzinnych stronach. Niepozorna wioska pod miastem to miejsce, w którym czuję ukojenie. Mogę tam wracać kiedy dusza zapragnie, kosztować słodkie owoce prosto z sadu oraz napawać się wonią kolorowych kwiatów z ogrodu. Uwielbiam siadać na huśtawce i beztrosko oddać się myślom oddychając świeżym powietrzem. To miejsce nigdy mi się nie znudzi. Tam czuje się w pełni komfortowo i bezpiecznie. Mimo, iż mam już swój dom zupełnie gdzie indziej to uwielbiam wracać w malownicze strony, w którym spędziłam całe dzieciństwo. Tam zostawiłam miłe wspomnienia, które na zawsze będą w mojej pamięci. Śpiew ptaków, zapach skoszonej trawy i piękny zachód słońca to chwile, dla których warto odwiedzić to miejsce. To mnie wycisza, koi moje nerwy oraz odpręża. Czasem zwyczajnie lubię uciec na kilka godzin do mojego azylu, bo zawsze wracam z nową energią i pewnością, że wszystko mi się uda.

Bezpieczny azyl odnajduję w moich rodzinnych stronach. Niepozorna wioska pod miastem to miejsce, w którym czuję ukojenie. Mogę tam wracać kiedy dusza zapragnie, kosztować słodkie owoce prosto z sadu oraz napawać się wonią kolorowych kwiatów z ogrodu. Uwielbiam siadać na huśtawce i beztrosko oddać się myślom oddychając świeżym powietrzem. To miejsce nigdy mi się nie znudzi....

Kiedy tak myślę o bezpiecznym miejscu,to jest to po prostu mój własny dom.Tutaj czuję się bezpieczniej niż w jakimkolwiek innym miejscu,mam przy sobie bliskich oraz "swój kawałek podłogi",więc nie muszę uciekać gdzieś daleko od problemów czy trosk,tylko zaszywam się w swoim mieszkaniu i "przerabiam" wszystko we własnych czterech ścianach

Kiedy tak myślę o bezpiecznym miejscu,to jest to po prostu mój własny dom.Tutaj czuję się bezpieczniej niż w jakimkolwiek innym miejscu,mam przy sobie bliskich oraz "swój kawałek podłogi",więc nie muszę uciekać gdzieś daleko od problemów czy trosk,tylko zaszywam się w swoim mieszkaniu i "przerabiam" wszystko we własnych czterech ścianach

moje bezpieczne miejsce - to mój pokój w domu moich rodziców. Odkąd się wyprowadziłam rodzice prawie nic w nim nie zmienili. Na szczęście. Uwielbiam tam wracać, bo w pokoju czuję się jak dziecko, wiem, że mogę zawołać mamę a ona przyjdzie i mnie przytuli a ja zapomnę o wszystkich problemach

moje bezpieczne miejsce - to mój pokój w domu moich rodziców. Odkąd się wyprowadziłam rodzice prawie nic w nim nie zmienili. Na szczęście. Uwielbiam tam wracać, bo w pokoju czuję się jak dziecko, wiem, że mogę zawołać mamę a ona przyjdzie i mnie przytuli a ja zapomnę o wszystkich problemach

Moje magiczne miejsca zmieniają się z biegiem lat.
Kiedyś jeździłam do dziadków, do dziś mam sentyment do miejsca, w którym mieszkali. To tam czułam się najbezpieczniej - otoczona przyrodą, swobodnie poruszająca się po najskrytszych zakamarkach podlaskiej wsi, upojona wszechogarniającą ciszą umozliwiającą zajrzenienie w głąb siebie i swoich myśli.
Dzisiaj dziadków już nie ma. Z sentymentem wspominam długie rozmowy z dziadkiem, zimowe wieczory spędzone pod ciepłym ramieniem babci. Czasem w gorszych chwilach odwiedzam ich dom. Już dojeżdżając do tabliczki z nazwą miejscowości czuję jak moje serce wypełnia spokój.
A na codzień? Chowam się we własnej sypialni, otulam się kocem i w ciszy zapadam się w fotel trzymając w ręku czytaną akurat książkę. To właśnie świat, który stworzył autor, jest tym, do którego chcę uciekać. Bo w książkach nie ma moich trosk, nie ma tych ludzi i rzeczy, od których uciekam. Jest za to cisza i magiczna moc wyobraźni, a to ona jest teraz moim magicznym miejscem.

Moje magiczne miejsca zmieniają się z biegiem lat.
Kiedyś jeździłam do dziadków, do dziś mam sentyment do miejsca, w którym mieszkali. To tam czułam się najbezpieczniej - otoczona przyrodą, swobodnie poruszająca się po najskrytszych zakamarkach podlaskiej wsi, upojona wszechogarniającą ciszą umozliwiającą zajrzenienie w głąb siebie i swoich myśli.
Dzisiaj dziadków już nie...