Miła niespodzianka! Dziękuję za wyróżnienie i gratuluję pozostałym nagrodzonym:)

Miła niespodzianka! Dziękuję za wyróżnienie i gratuluję pozostałym nagrodzonym:)

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Jolanta
Yevoni
miłośniczkaksiążek
Flaming
Olena

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Jolanta
Yevoni
miłośniczkaksiążek
Flaming
Olena

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

"OWOC DĄŻENIA"
Życie to łańcuch przyczyno - skutkowy bycia sobą, przepełniony tęsknotą do bycia kimś zupełnie innym.

"OWOC DĄŻENIA"
Życie to łańcuch przyczyno - skutkowy bycia sobą, przepełniony tęsknotą do bycia kimś zupełnie innym.

Mój cykl zatytułowałabym „Potrójne życie pomarańczy”.
Kwiat, miąższ i skórka. Trzy etapy życia, trzy etapy rozwoju – każdy niosący coś zupełnie innego, wyjątkowego. Od subtelności, świeżości kwiatu pomarańczy w pierwszych latach życia, poprzez dojrzały, skomplikowany smak dorosłości – jej soczystość ma w sobie kwaśną nutkę – aż do momentu, kiedy na starość zostaje tylko i aż skórka... Którą możemy albo wyrzucić, albo kandyzować, dając jej słodycz, by mogła uszlachetniać smaki ciast. Pomarańcza byłaby symbolem złożoności życia i tego, że może mieć ono smak i aromat niezależnie od etapu, na którym się znajdujemy. A to, że smaki i zapachy zmieniają się z czasem, jest po prostu prawem natury, więc może lepiej kandyzować skórkę pomarańczy, zamiast tęsknić za zapachem jej kwiatu i soczystością miąższu... :)

Mój cykl zatytułowałabym „Potrójne życie pomarańczy”.
Kwiat, miąższ i skórka. Trzy etapy życia, trzy etapy rozwoju – każdy niosący coś zupełnie innego, wyjątkowego. Od subtelności, świeżości kwiatu pomarańczy w pierwszych latach życia, poprzez dojrzały, skomplikowany smak dorosłości – jej soczystość ma w sobie kwaśną nutkę – aż do momentu, kiedy na starość zostaje tylko i...

"Jarzębina czerwona"
Z wyglądu-pospolita choć kusi pięknym kolorem..Nie stworzona do życia w wielkich metropoliach.
W środku-gorycz i słodycz,jednak ta druga ujawnia się po solidnym potraktowaniu zimnem.Ma właściwości lecznicze,pyszna jako konfitura,nalewka,nadzienie do cukierków...Jednym słowem...zaskakująca.
Łatwo się nie poddaje i choć smagana wichrami rośnie nawet na szczytach połonin w Bieszczadach.
Moje życie nie było bajką.Nie szczędziło mi goryczy,tragedii i przeciwieństw losu.
Jednak,jeśli dobrze się przyjrzeć, to w sumie wszystko to mnie wzmocniło.
Chociaż ciągle jakiś wiatr próbuje mnie złamać- nie daję się bo wiem,że w pionie trzymają mnie solidne korzenie.

"Jarzębina czerwona"
Z wyglądu-pospolita choć kusi pięknym kolorem..Nie stworzona do życia w wielkich metropoliach.
W środku-gorycz i słodycz,jednak ta druga ujawnia się po solidnym potraktowaniu zimnem.Ma właściwości lecznicze,pyszna jako konfitura,nalewka,nadzienie do cukierków...Jednym słowem...zaskakująca.
Łatwo się nie poddaje i choć smagana wichrami rośnie nawet na...

Gruszki
Pod gruszką zbudowałam dom - taki dla lalek z kartonu. Lalki uwielbiały jeść ze mną gruszki i piekłyśmy razem ciasto gruszkowe – takie na niby. Pod gruszą stało tez krzesełko – drewniane. Na nim siadał dziadek. On też lubił gruszki i jedząc je opowiadał rożne historie.
Pod gruszą pierwszy raz pocałowałam chłopaka i gruszka spadła mi na głowę – znak ostrzegawczy, że to nie ten. Nie posłuchałam gruszki i życie nie było tak słodkie.
Teraz już nie ma kartonowego domku i krzesełka drewnianego. Dziadka już tez nie ma ani nawet drzewa. Pole już nawet zapomniało, że było kiedyś sadem mojego dzieciństwa. Chłopak też zniknął. Gruszki kupowane w sklepie nie smakują tak samo.
Nagle pojawia się żartowniś częstujący mnie piwem gruszkowym. Tak jest coś takiego i paskudnie smakuje. Mimo to daję się poprowadzić do jego domu, a tam co? Pod domem rośnie stara grusza, która cicho szepcze: Tu jest Twoje miejsce.

Gruszki
Pod gruszką zbudowałam dom - taki dla lalek z kartonu. Lalki uwielbiały jeść ze mną gruszki i piekłyśmy razem ciasto gruszkowe – takie na niby. Pod gruszą stało tez krzesełko – drewniane. Na nim siadał dziadek. On też lubił gruszki i jedząc je opowiadał rożne historie.
Pod gruszą pierwszy raz pocałowałam chłopaka i gruszka spadła mi na głowę – znak ostrzegawczy, że...

Owoc Pigwy -tak będzie się nazywać moja seria.
1.Dojrzewanie narcyza
2.Teściowa na horyzoncie
3.Upojenie

Tak miej więcej nazwałabym moje powieści.
dojrzewanie - czyli mój rozwój i rozkit
Teściowa na horyzoncie - małżeństwo (i miało być tak pięknie)
Upojenie - czas kiedy wieczorem pijesz lampkę nalewki z pigwy i masz wszystko w tyle.

Owoc Pigwy -tak będzie się nazywać moja seria.
1.Dojrzewanie narcyza
2.Teściowa na horyzoncie
3.Upojenie

Tak miej więcej nazwałabym moje powieści.
dojrzewanie - czyli mój rozwój i rozkit
Teściowa na horyzoncie - małżeństwo (i miało być tak pięknie)
Upojenie - czas kiedy wieczorem pijesz lampkę nalewki z pigwy i masz wszystko w tyle.

„Życie i losy dorodnego duriana”
Saga opisująca jakże pasjonujące życie osoby, która w społeczeństwie żyć nie potrafi. Niczym durian swoimi kolcami, na początku odstrasza każdego, kto próbuje się zbliżyć. Przy bezpardonowych próbach zawarcia bliższej znajomości, otwiera się na tyle, żeby zniechęcić jeszcze bardziej. Smród, który w rzeczywistości towarzyszy otwarciu tegoż owocu, jest oczywiście metaforyczny i stanowi jedynie mechanizm obronny przed kontaktami ze światem zewnętrznym, lecz zasięg rażenia jest równie duży. Ale gdy już jakoś przecierpi się te kolce i nie da zniechęcić złudnie odpychającym wnętrzem, bliższa znajomość, niczym smak tego na pozór odstręczającego owocu, jest niezapomniana i wyjątkowa. Dla każdego jest inna, wymagająca samozaparcia, zaskakująca, lecz warta przetrzymania początkowych niedogodności i potrafiąca zaskoczyć.
Saga opisywałaby też, wykorzystując porównanie do duriana, jak z pozoru przytłaczające i nie zawsze usłane różami życie, może czasami zaskoczyć i okazać się jednak dużo lepsze, niż mogłoby się wydawać. Wciąż niełatwe, ale zaskakujące i sprawiające, że ma się ochotę na więcej.

„Życie i losy dorodnego duriana”
Saga opisująca jakże pasjonujące życie osoby, która w społeczeństwie żyć nie potrafi. Niczym durian swoimi kolcami, na początku odstrasza każdego, kto próbuje się zbliżyć. Przy bezpardonowych próbach zawarcia bliższej znajomości, otwiera się na tyle, żeby zniechęcić jeszcze bardziej. Smród, który w rzeczywistości towarzyszy otwarciu tegoż...