Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Gosiaczek
zanett
AurelieSetnei
Cathleen
TheLazyDumpling

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Gosiaczek
zanett
AurelieSetnei
Cathleen
TheLazyDumpling

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Jak mawiał mój wykładowca ,, w czasie egzaminów ludzkie więzi się zacieśniają. I to bardzo. Czasem w akcie desperacji dochodzi prawie do wyznań miłości bez względu na płeć ‘’ . Po egzaminie ludzie często zachowują się jakby byli ludźmi którzy właśnie wychodzą z Sali sądowej i mieli rozwód już za sobą. Poprosić o pomoc dawnego przyjaciela to nic. Poprosić o pomoc dawnego przyjaciela, który obecnie jest wrogiem lub dawną miłość z którą powiedzmy nie jest nam po drodze to dopiero jest wyzwanie.
Ile trzeba samozaparcia, determinacji i odwagi żeby poprosić wroga o pomoc. W sumie ciekawy przypadek. Jak się wtedy nasz nieprzyjaciel zachowa ? Czy to wykorzysta ? Czy wydrwi ? Czy będzie triumfował i spocznie na laurach naszym kosztem . Na pewno. A jak powinien się zachować ? Moim zdaniem powinien docenić naszą odwagę i tego nie wykorzystywać. Pomóc nam, a potem być może spojrzeć na nas inaczej i my na niego. Owszem wojna trwa nadal, ale może na innych zasadach. Czasem się zastanawiam nad takimi przykładami i zastanawiam się co by było , gdybym był zmuszony do takiego wyboru. Postawiony pod ścianą przed plutonem egzekucyjnym czy bym schował urazę w kieszeń , zdobył się na odwagę i poprosić wroga o pomoc. Bardzo ciekawa kwestia do rozmyślań nad sobą , innymi. Ich i swoim postępowaniem. Zagadka chyba nie do odgadnięcia na sucho, dopóki to się nie stanie.
Z drugiej strony wróg to często jedyna bliska ci osoba i martwi się, żebyś się wcześniej nie przekręcił, bo nie będzie miał po co żyć. Tak samo i ty. Ludzie nie mając często przyjaciół i osób bliskich żyją tylko dla swojego nieprzyjaciela.

I identyczny przypadek, tylko w drugą stronę. Twój nieprzyjaciel ,wróg wisi nad przepaścią i wyciąga do ciebie rękę. Pomożesz ? Zważ wszystkie ZA i PRZECIW. Możesz go uratować, ale za to znienawidzi cię bardziej/ lub doceni. Albo będzie próbował pociągnąć się za sobą w otchłań....

Jak mawiał mój wykładowca ,, w czasie egzaminów ludzkie więzi się zacieśniają. I to bardzo. Czasem w akcie desperacji dochodzi prawie do wyznań miłości bez względu na płeć ‘’ . Po egzaminie ludzie często zachowują się jakby byli ludźmi którzy właśnie wychodzą z Sali sądowej i mieli rozwód już za sobą. Poprosić o pomoc dawnego przyjaciela to nic. Poprosić o pomoc dawnego...

Będą wyniki? :)

Będą wyniki? :)

Zrobiłam coś złego. W tamtym czasie uważałam, ze jest to jedyne dobre rozwiązanie. Uważałam, że jestem usprawiedliwiona,bo działam w imię miłości. Podczas poważnego kryzysu związkowego, kiedy to nieważne jak się starasz wszystko idzie nie tak, nie da się porozumieć z partnerem jakby się rozmawiało w innym języku, a każda prośba, czy sugestia jest odbierana jako ograniczanie chciałam mu pomóc. Starałam się wszystko naprawić, starałam się zmienić swoje złe nawyki. Widziałam, że mój chłopak wdał się w toksyczne dla niego relacje. W dodatku poświęcał na to dużo czasu, olewając mnie. Bałam się, że go stracę, a żadna rozmowa nie przynosiła skutku. Wtedy to złamałam 8 przykazanie dekalogu i złożyłam fałszywe świadectwo wobec osoby, która weszła z butami w nasze życie. Niestety, musiałam okłamać mojego chłopaka, czym zawiodłam jego zaufanie i pogorszyłam sprawę. To był całkowity akt desperacji, moje załamanie nerwowe ale kłamstwo w związku to coś bardzo złego. Nie warto kłamać nawet w dobrej wierze. Na szczęście historia skończyła się dobrze, bo każde z nas zrozumiało swoje błędy, ale ile łez przez to wylałam i jak bardzo było mi wstyd, to tylko ja wiem.

Zrobiłam coś złego. W tamtym czasie uważałam, ze jest to jedyne dobre rozwiązanie. Uważałam, że jestem usprawiedliwiona,bo działam w imię miłości. Podczas poważnego kryzysu związkowego, kiedy to nieważne jak się starasz wszystko idzie nie tak, nie da się porozumieć z partnerem jakby się rozmawiało w innym języku, a każda prośba, czy sugestia jest odbierana jako ograniczanie...

Żona wracała tego dnia z delegacji. Miała ze sobą dużo bagażu, gdyż wiozła tez kilka segregatorów z dokumentami. Ja i córcia mieliśmy ją odebrać z dworca. Gdy przekręcałem klucz w zamku, wychodząc do samochodu, córcia postanowiła zwrócić zawartość swojego żołądka... Nie miałem szans zdążyć przebrać i uspokoić Małą i być na czas na dworcu. W akcie desperacji musiałem zadzwonić i poprosić o natychmiastową pomoc teściową. Teściowa bardzo chętnie pomogła, ale i ja się musiałem potem nasłuchać jak to mi życie uratowała....

Żona wracała tego dnia z delegacji. Miała ze sobą dużo bagażu, gdyż wiozła tez kilka segregatorów z dokumentami. Ja i córcia mieliśmy ją odebrać z dworca. Gdy przekręcałem klucz w zamku, wychodząc do samochodu, córcia postanowiła zwrócić zawartość swojego żołądka... Nie miałem szans zdążyć przebrać i uspokoić Małą i być na czas na dworcu. W akcie desperacji musiałem...

W ogóle nie piję alkoholu i na ogół nikt nie ma z tym problemów. Niestety jakieś osiem lat temu jechałam zupełnie sama pociągiem woodstockowym i do tej pory mam traumę. Pomijam już gościa biegającego po pociągu w stroju Borata, ale spotkałam człowieka uważającego się za Antychrysta, dziewczynę anarchistkę palącą trawkę, pijanego kolesia, z którym grałam w szachy i jakąś durną laskę, która co chwilę przypalała mi ramię papierosem. Nie mogli zrozumieć, że nie piję, nie chcę pić i nie będę pić – zwłaszcza jakichś samogonów nieznanego pochodzenia.
Nie działała żadna ze standardowych wymówek:
- Nie piję, bo nie.
- Nie piję, bo nie lubię.
- Nie piję, bo nie chcę.
- Nie piję, bo jestem harcerką.
- Nie piję, bo jestem na antybiotykach.
Ba, nie działały nawet teksty z kosmosu. W końcu uznałam, że muszę pojechać po bandzie, bo inaczej nie dojadę do tego nieszczęsnego Kostrzyna. Z całkowitą powagą powiedziałam:
„Tak naprawdę nie piję, bo jestem w żałobie. Niedawno zmarł mój przyjaciel, z którym miałam jechać na Woodstock. Wiedziałam, że chciałby, żebym pojechała, ale uznałam, że w związku z tym nie będę pić alkoholu”.
Zatkało ich. Od tego czasu już nie musiałam nic mówić – koleś od szachów bronił mnie przed kolejnymi pijanymi, ale bardzo hojnymi ludźmi. Mimo to do tej pory czuję niesmak, że musiałam wymyślić TAKĄ wymówkę dla czegoś tak banalnego jak to, że nie piję alkoholu, bo nie lubię.

W ogóle nie piję alkoholu i na ogół nikt nie ma z tym problemów. Niestety jakieś osiem lat temu jechałam zupełnie sama pociągiem woodstockowym i do tej pory mam traumę. Pomijam już gościa biegającego po pociągu w stroju Borata, ale spotkałam człowieka uważającego się za Antychrysta, dziewczynę anarchistkę palącą trawkę, pijanego kolesia, z którym grałam w szachy i jakąś...

Najbardziej szalone decyzje podejmuję gdy najmniej się tego spodziewam. Pamiętam doskonale jak ostatnio w akcie desperacji, zrozpaczona problemami w pracy, postanowiłam, zupełnie nie wiem dlaczego, odwiedzić dawną znajomą. W tamtym momencie wydawało mi się, że to będzie doskonałe rozwiązanie moich aktualnych problemów, że ona jako osoba dobrze poinformowana powie mi o ciekawych ofertach w okolicy dla osób z mojej branży. Niestety pomoc ma którą z jej strony liczyłam się nie pojawiła, wręcz przeciwnie, a ja nabawiłam się kolejnego kłopotu - toksyczna znajomość pojawiła się na nowo...

Najbardziej szalone decyzje podejmuję gdy najmniej się tego spodziewam. Pamiętam doskonale jak ostatnio w akcie desperacji, zrozpaczona problemami w pracy, postanowiłam, zupełnie nie wiem dlaczego, odwiedzić dawną znajomą. W tamtym momencie wydawało mi się, że to będzie doskonałe rozwiązanie moich aktualnych problemów, że ona jako osoba dobrze poinformowana powie mi o...

W akcie desperacji zrobiłam kiedyś głupią rzecz. Byłam młoda a to była pierwsza osoba, którą kochałam. Nie ważne, że mnie wykorzystywał i gnębił psychicznie. Kiedy się rozstaliśmy pojechałam za nim na drugi koniec Polski, żeby go przepraszać i prosić żeby wrócił. Miałam bardzo niską samoocenę i myślałam, ze nikt inny nie pokocha kogoś takiego jak ja. Odzyskałam go na chwilę. Akt desperacji zadziałał ale nie przyniósł niczego dobrego. Musiałam dorosnąć by uwolnić się z toksycznego związku i odnaleźć swoja wartość.

W akcie desperacji zrobiłam kiedyś głupią rzecz. Byłam młoda a to była pierwsza osoba, którą kochałam. Nie ważne, że mnie wykorzystywał i gnębił psychicznie. Kiedy się rozstaliśmy pojechałam za nim na drugi koniec Polski, żeby go przepraszać i prosić żeby wrócił. Miałam bardzo niską samoocenę i myślałam, ze nikt inny nie pokocha kogoś takiego jak ja. Odzyskałam go na...

Z pewnością nie zakwalifikowałabym tego działania jako akty desperacji, ale najbardziej żenującymi dla mnie są sytuacje, kiedy muszę się upominać, wiecznie przypominać o terminowym uregulowaniu mojego wynagrodzenia za świadczone usługi. Nie ma dla mnie nic gorszego, niż dopominanie się o pieniądze za moją ciężką pracę.

Z pewnością nie zakwalifikowałabym tego działania jako akty desperacji, ale najbardziej żenującymi dla mnie są sytuacje, kiedy muszę się upominać, wiecznie przypominać o terminowym uregulowaniu mojego wynagrodzenia za świadczone usługi. Nie ma dla mnie nic gorszego, niż dopominanie się o pieniądze za moją ciężką pracę.

Mam z ciocią bardzo skomplikowane relacje. Czasem jest między nami dobrze, czasem źle. Popsuło się, gdy ja byłam w złym nastroju i unikałam ludzi, a przez to do nikogo nie jeździłam, a jej się nie spodobało, że u niej nie byłam na imieninach. I zrobiła mi awanturę przez facebooka w... Wielkanoc. Cudowny był to dzień. Przez to teraz ją odwiedzam, ale równocześnie staram się ją unikać.

Jednak w tym roku pojawił się problem z biletem miesięcznym. Musiałam go kupić, a nie miałam jak. Wiedziałam za to, że ciocia kupuje. Zresztą sama zaproponowała, że może i mi kupić. Zgodziłam się, bo nie miałam wyjścia. A nasze stosunki jakie były takie są. Czyli nijakie - czasem złe, czasem dobre, ale nigdy nie znakomite.

Mam z ciocią bardzo skomplikowane relacje. Czasem jest między nami dobrze, czasem źle. Popsuło się, gdy ja byłam w złym nastroju i unikałam ludzi, a przez to do nikogo nie jeździłam, a jej się nie spodobało, że u niej nie byłam na imieninach. I zrobiła mi awanturę przez facebooka w... Wielkanoc. Cudowny był to dzień. Przez to teraz ją odwiedzam, ale równocześnie staram się...