Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

MariaJolanta
zochan_15
UkeGirl
karolciazosia
mmizi

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

MariaJolanta
zochan_15
UkeGirl
karolciazosia
mmizi

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Mój ostatni rok w szkole zbliża się ku końcowi. I na pewno zapisze się w mojej pamięci. Na pewno zapamiętam masę nauki, egzaminy próbne i zawodowe, ogromną ilość zajęć dodatkowych, a szczególnie klasowe święta np. Boże Narodzenie czy jajeczko, na których wszyscy świetnie się bawili przy masie jedzenia i przy dźwiękach dobrej muzyki granej na gitarze. Choć studniówka nie do końca była udana to i tak nie można jej całkowicie skreślić, a film z niej na pewno pomoże we wspominaniu tego roku w przyszłości.

Mój ostatni rok w szkole zbliża się ku końcowi. I na pewno zapisze się w mojej pamięci. Na pewno zapamiętam masę nauki, egzaminy próbne i zawodowe, ogromną ilość zajęć dodatkowych, a szczególnie klasowe święta np. Boże Narodzenie czy jajeczko, na których wszyscy świetnie się bawili przy masie jedzenia i przy dźwiękach dobrej muzyki granej na gitarze. Choć studniówka nie do...

Przed liceum nawet lubiłam chodzić do szkoły. Dostałam się do najlepszego liceum w mieście, spełniłam swoje marzenie. Przeżyłam tam największe rozczarowania, ale i najpiękniejsze chwile. Przyjaźnie z tamtego okresu nadal żyją i wydają się trwalsze niż wszystkie inne wcześniej i prawdopodobnie potem. Ale też liceum uaktywniło we mnie nerwicę, nauczyło walczyć o przetrwanie, pokazało że czasem trzeba w życiu odpuścić... Nie przeżyłam tam wielkiego romansu, raczej też nie chciałabym tam wrócić, ale lubiłam sam budynek, przypominający mi mury Hogwartu. Kiedy je opuszczałam poczułam się wolna, zaczęłam pierwszą pracę, nauczyłam się samodzielności, potem poszłam na studia, pokochałam swój kierunek, postawiłam przed sobą nową cele, wykreowałam nowe marzenia, zaczęłam podróżować... Nigdy nie chciałam być dorosła, ale też będąc dorosłą czuję się bardzo młoda, tak jakbym nadal była w liceum i musiała się od życia jeszcze wiele nauczyć. Szkoła nas nie wyznacza, z przeciętnej uczennicy w dobrym liceum stałam się jedną z najlepszych studentek na swoim kierunku. Życie może być piękne nawet jeśli liceum było nieciekawe.

Przed liceum nawet lubiłam chodzić do szkoły. Dostałam się do najlepszego liceum w mieście, spełniłam swoje marzenie. Przeżyłam tam największe rozczarowania, ale i najpiękniejsze chwile. Przyjaźnie z tamtego okresu nadal żyją i wydają się trwalsze niż wszystkie inne wcześniej i prawdopodobnie potem. Ale też liceum uaktywniło we mnie nerwicę, nauczyło walczyć o przetrwanie,...

Nie nazwałbym mojego ostatniego roku w szkole ani tym "najlepszym" ani "najgorszym". Nie do końca rozumiem, dlaczego ludzie tak wyolbrzymiają znaczenie tego czasu. Ja uważam, że przełomowym w życiu człowieka jest np. rok poprzedzający ślub, planowanie wesela i wspólnego życia z drugim człowiekiem. Jeśli chodzi o liceum to przeżyłem ostatni rok podobnie jak wcześniejsze, nie licząc tego, że było trochę stresu związanego z maturą. Przyznam, że gdy rozpoczynałem szkołę średnią również myślałem, że klasa maturalna będzie dla mnie "decydująca", "ostateczna" i wręcz "magiczna", lecz teraz stwierdzam, że to wszystko przesada. Człowiek całe życie podejmuje decyzje, które wpływają na resztę jego życia i decyzja dotycząca studiów, pracy, którą podjąć musimy kończąc szkołę średnią jest tylko jedną z wielu, jakie w życiu nas spotkają.

Nie nazwałbym mojego ostatniego roku w szkole ani tym "najlepszym" ani "najgorszym". Nie do końca rozumiem, dlaczego ludzie tak wyolbrzymiają znaczenie tego czasu. Ja uważam, że przełomowym w życiu człowieka jest np. rok poprzedzający ślub, planowanie wesela i wspólnego życia z drugim człowiekiem. Jeśli chodzi o liceum to przeżyłem ostatni rok podobnie jak wcześniejsze, nie...

Mój ostatni rok szkoły średniej... Ja, szanowana i przykładna uczennica, zarówno przez nauczycieli jak i rówieśników. Ja, która nie może odpędzić się od adoratorów pragnących podbić jej serce, lecz stojąca u boku tego jedynego wybranka losu. Ja, która w czasie wolnym udziela się charytatywnie, pomaga potrzebującym i (oczywiście) czyta masę książek.
Ja, której wreszcie udało pogodzić się życie "realne" z życiem mola książkowego, melomanki,a także miłośniczki filmów oraz seriali (bo w końcu Legolas jest moim mężem i z pewnością już za niedługo po mnie przyjedzie). Ja, która nie zwraca uwagi na hejty kierowane w jej stronę i cieszy się chwilą. Jednym słowem- życie idealne. w ciągu dwóch lat, które zostały mi jeszcze przed tym magicznym ostatnim rokiem musiałabym przejść totalną metamorfozę. Lecz czy naprawdę chciałabym aby tak właśnie wyglądało moje życie? Idealne. Bez żadnych zmartwień, kłopotów. Pierwsza myśl- tak. Po krótkim zastanowieniu- czy aby na pewno? Po chwili namysłu- zdecydowanie nie. Mój ostatni rok liceum wiązałby się zapewne z wieloma kłopotami i niezręcznymi sytuacjami. Czasem spędzonym z moimi najbliższymi przyjaciółmi oraz rodziną. Podsumowywując jedynie jedna rzecz jest wspólna dla obu tych wizji- książki.

Mój ostatni rok szkoły średniej... Ja, szanowana i przykładna uczennica, zarówno przez nauczycieli jak i rówieśników. Ja, która nie może odpędzić się od adoratorów pragnących podbić jej serce, lecz stojąca u boku tego jedynego wybranka losu. Ja, która w czasie wolnym udziela się charytatywnie, pomaga potrzebującym i (oczywiście) czyta masę książek.
Ja, której wreszcie udało...

Będąc w moim wieku, po prostu nie da się nie myśleć o skończeniu szkoły średniej. O zdobyciu upragnionej "wolności" (czyżby?;).
Jak wyobrażam sobie ten ostatni rok nauki? Cóż, przede wszystkim matura. MATURA. M A T U R A. Gdyby nauczyciele mieli do tego prawo, z pewnością kazaliby wytatuować nam - uczniom - to słowo na czole. Przez cały ten nacisk na egzamin dojrzałości już teraz wiem, że to będzie rok pełen nauki, powtórek i stresu. Jednak sama szkoła to nie wszystko. Mam nadzieję, że do tego czasu w klasie wytworzy się więź, którą ciężko będzie nam wszystkim, chcąc nie chcąc, zerwać. Chciałabym móc w dalszej przyszłości z czystym sumieniem powiedzieć: "To były najlepsze lata mojego życia!".
Własnie tak wyobrażam sobie ostatni rok nauki. Jako najlepsze lata mojego życia.

Będąc w moim wieku, po prostu nie da się nie myśleć o skończeniu szkoły średniej. O zdobyciu upragnionej "wolności" (czyżby?;).
Jak wyobrażam sobie ten ostatni rok nauki? Cóż, przede wszystkim matura. MATURA. M A T U R A. Gdyby nauczyciele mieli do tego prawo, z pewnością kazaliby wytatuować nam - uczniom - to słowo na czole. Przez cały ten nacisk na egzamin dojrzałości...

Dobrze było... Takie wiecie.. Dużo nauki, ciśnienie nauczycieli, rodziców.
Ale tez jednak dużo spokoju, bo mniej przedniotów (Technikum). My jako ostatnia klasa mogliśmy sobie na więcej pozwolić, bo wiele rzeczy uchodziło nam płazem... Np. Chodzenie pod czas jasełek po klasach i śpiewanie kolend i sypanie owsem, po całej szkole.
Tak więc, wydaje mi się, że wychodzi raczej na plus. Dużo śmiechu, dużo ciekawych wspomnień, dużo nauki. To był chyba najlepszy rok z technikum :D
Choć i tak wole studia. :D

Dobrze było... Takie wiecie.. Dużo nauki, ciśnienie nauczycieli, rodziców.
Ale tez jednak dużo spokoju, bo mniej przedniotów (Technikum). My jako ostatnia klasa mogliśmy sobie na więcej pozwolić, bo wiele rzeczy uchodziło nam płazem... Np. Chodzenie pod czas jasełek po klasach i śpiewanie kolend i sypanie owsem, po całej szkole.
Tak więc, wydaje mi się, że wychodzi raczej...

Ten okres jeszcze przede mną. Nie wiem jaki on będzie, jednak gdybym miała na chwilę obecną go sobie wyobrazić to było by to wyczekiwanie na skończenie szkoły z moją klasą która mam nadzieje że była ze sobą zżyta. Pewnie było by też duży zabawy. W szkołach średnich podoba mi się że nie ma już uwag nauczycieli na wygląd.Ciężko to sobie wykreować w wyobraźni moim zdaniem trzeba to przeżyć.

Ten okres jeszcze przede mną. Nie wiem jaki on będzie, jednak gdybym miała na chwilę obecną go sobie wyobrazić to było by to wyczekiwanie na skończenie szkoły z moją klasą która mam nadzieje że była ze sobą zżyta. Pewnie było by też duży zabawy. W szkołach średnich podoba mi się że nie ma już uwag nauczycieli na wygląd.Ciężko to sobie wykreować w wyobraźni moim zdaniem...

Dzwonek obwieszcza koniec ostatniej lekcji. Za miesiąc matura a potem na studia - oczywiście jak zdam egzamin - bardzo się boje nadchodzącej mnie przyszłości. Mam opuścić mury szkoły i zacząć rozmyślać gdzie mam dalej iść. Jaką drogę wybiorę dla swojego życia, ale wiem jedno że nie mogę się poddawać dlatego dzisiaj idę z podniesioną głową.

Dzwonek obwieszcza koniec ostatniej lekcji. Za miesiąc matura a potem na studia - oczywiście jak zdam egzamin - bardzo się boje nadchodzącej mnie przyszłości. Mam opuścić mury szkoły i zacząć rozmyślać gdzie mam dalej iść. Jaką drogę wybiorę dla swojego życia, ale wiem jedno że nie mogę się poddawać dlatego dzisiaj idę z podniesioną głową.

Klasa maturalna. Kwiecień, w szkolę zostaję sam z maturzystów. Wokół tylko młodsi uczniowie, i moi ulubieni nauczyciele. Często siedziałem sobie na ławeczce na korytarzu, i myślałem o wszystkim i o niczym.
Raz zagadała mnie moja polonistka - niezastąpiona pani Małgorzata, i pytała: - Co Bartuś? Nadal 110% frekwencji?
Na odpowiedź nie musiała czekać długo: - Tak, nie ma innych lepszych opcji.
Wbrew pozorom lubiłem chodzić do szkoły, tylko jednak najbardziej doceniałem te dni, kiedy mogłem pracować w spokoju, uczyć się.
Większość uważa, że po wystawieniu ocen, już nie ma lekcji, a tu się mylą. Są też tacy nauczyciele, co dalej idą z tematem, i dobrze, kto mądry, ten skorzysta, lekcje polskiego po klasyfikacji przydały mi się do matury. Ostatni dzień wyglądał tak, że gdy zaczął się ostatni przemarsz przez szkołę, żegnano nas, jednak większość gapiów była skupiona na mnie, mnie im było szkoda najbardziej, bo jak powszechnie uważali, tacy uczniowie trafiają się w stosunku 1/1000. Uczynny, pomocny i taki, który nigdy nie poszedł na wagary, nie opuścił ani jednego dnia w szkole. Żegnano mnie jak bohatera, to najlepsze moje wspomnienie ze szkolnych lat.

Klasa maturalna. Kwiecień, w szkolę zostaję sam z maturzystów. Wokół tylko młodsi uczniowie, i moi ulubieni nauczyciele. Często siedziałem sobie na ławeczce na korytarzu, i myślałem o wszystkim i o niczym.
Raz zagadała mnie moja polonistka - niezastąpiona pani Małgorzata, i pytała: - Co Bartuś? Nadal 110% frekwencji?
Na odpowiedź nie musiała czekać długo: - Tak, nie ma...