To, co pisarz może popełnić w powieści, to jedno. Drugie, ważniejsze, jest to, co może popełnić poza nią. Może mianowicie umrzeć po napisaniu (i wydaniu! dzieła nieopublikowane się nie liczą, bo czego oczy nie widziały...) jednego bądź kilku tomów opowieści i przed napisaniem jej zakończenia. Okropność! Kilku lubianych przeze mnie autorów już mi to zrobiło, większość co prawda już dosyć dawno, zanim zdążyłam ich polubić, ale jeden w zeszłym roku, a kilku jeszcze żywych zachowuje się obecnie tak, jakby też mieli taki zamiar. Zbrodnia! Niewybaczalna! Za coś takiego świadomość nikczemnego pisarza powinno się po śmierci karnie przenosić do komputera - niech pisze nadal, niech nie wolno mu będzie podążyć tunelem w stronę światła dopóty, dopóki nie zamknie wszystkich rozpoczętych opowieści!

A w powieści? W powieści można wszystko. To autor ma nad nią władzę (choć czasem ona nad nim), więc jego sprawą są wszelkie zastosowane rozwiązania, jego prawem popełnianie dowolnych zbrodni przeciwko czytelnikowi i dręczenie go na wszelkie możliwe sposoby. Jesteśmy nieuleczalnymi masochistami, sami narażamy się na te męki, więc nie miejmy pretensji do autora, że nam ich dostarcza, nie nam krytykować jego decyzje.
No, chyba że w poszukiwaniu poklasku sentymentalnej części publiczności zdecyduje się zepsuć dobrą opowieść nieuzasadnionym w danej sytuacji lukrowanym zakończeniem "długo i szczęśliwie" - za to hańba wiekuista i wszelki hejt usprawiedliwiająca!

To, co pisarz może popełnić w powieści, to jedno. Drugie, ważniejsze, jest to, co może popełnić poza nią. Może mianowicie umrzeć po napisaniu (i wydaniu! dzieła nieopublikowane się nie liczą, bo czego oczy nie widziały...) jednego bądź kilku tomów opowieści i przed napisaniem jej zakończenia. Okropność! Kilku lubianych przeze mnie autorów już mi to zrobiło, większość co...

Zdecydowanie najgorszą rzeczą, jaką może autor zrobić to uśmiercenie bohatera, który zyskał niezwykłą sympatię czytelnika. Oczekuje się szczęśliwego zakończenia, tymczasem znajduje się gorzkie rozczarowanie. Drugim "grzechem" pisarzy, przez który czytelnicy rozpamiętują fabułę, jest rozdzielenie pary bohaterów, która była wręcz dla siebie stworzona. Po lekturze próbuje się zrozumieć ich zachowanie i to, dlaczego ich losy musiały się tak potoczyć. W trakcie czytania z każdą kolejną stroną czytelnik coraz mocniej kibicuje parze, tymczasem ostatecznie okazuje się, że nie jest im przeznaczone bycie razem, czego czytelnik nie jest w stanie zrozumieć.

Zdecydowanie najgorszą rzeczą, jaką może autor zrobić to uśmiercenie bohatera, który zyskał niezwykłą sympatię czytelnika. Oczekuje się szczęśliwego zakończenia, tymczasem znajduje się gorzkie rozczarowanie. Drugim "grzechem" pisarzy, przez który czytelnicy rozpamiętują fabułę, jest rozdzielenie pary bohaterów, która była wręcz dla siebie stworzona. Po lekturze próbuje się...

Piasek Raszida[bookLink]4225110|Piasek Raszida[/bookLink]

Piasek Raszida[bookLink]4225110|Piasek Raszida[/bookLink]

 [bookCover]4225110|Piasek Raszida[/bookCover]