Ponieważ już raz w życiu (w wyniku co prawda kradzieży, a nie pożaru)straciłam dokumenty, wiem ile to wymaga wysiłku wyrobienie nowych i pozałatwianie formalności we wszystkich możliwych urzędach, bankach itp.Dlatego będę starała się je ocalić. Co poza tym? Pewnie zapakowałabym tyle cennych dla mnie książek, ile się da. Nie mogłabym znieść myśli, że ogień trawi coś, co w życiu bardzo cenię.

Ponieważ już raz w życiu (w wyniku co prawda kradzieży, a nie pożaru)straciłam dokumenty, wiem ile to wymaga wysiłku wyrobienie nowych i pozałatwianie formalności we wszystkich możliwych urzędach, bankach itp.Dlatego będę starała się je ocalić. Co poza tym? Pewnie zapakowałabym tyle cennych dla mnie książek, ile się da. Nie mogłabym znieść myśli, że ogień trawi coś, co w...

Nie liczyłbym się z walizką, tylko wziąłbym smycze i wyprowadził moje psy.

Nie liczyłbym się z walizką, tylko wziąłbym smycze i wyprowadził moje psy.

Pożar rozprzestrzenił się niemal w całym domu. Płomienie tańczyły wraz z dymem przechodząc coraz dalej. W panice złapałam leżącą na stoliku walizkę i wpakowałam do niej wszystkie dokumenty i rodzinne zdjęcia, jakie miałam pod ręką. Nim wybiegłam na zewnątrz do środka cisnęłam jeszcze garść biżuterii oraz suknię po mojej babci, do której do dziś mam niesamowity sentyment. W ostatniej chwili, nim płomienie ogarnęły resztę domu ze łzami w oczach wybiegłam na zewnątrz.

Pożar rozprzestrzenił się niemal w całym domu. Płomienie tańczyły wraz z dymem przechodząc coraz dalej. W panice złapałam leżącą na stoliku walizkę i wpakowałam do niej wszystkie dokumenty i rodzinne zdjęcia, jakie miałam pod ręką. Nim wybiegłam na zewnątrz do środka cisnęłam jeszcze garść biżuterii oraz suknię po mojej babci, do której do dziś mam niesamowity sentyment. W...

To konkurs ,który spowodował u mnie uśmiech na twarzy.Bodajże kilka dni temu kupiłam teczki z myślą o uporządkowaniu dokumentów,podpisaniu ich dokładnie co się w nich znajduje i umieściłam je w takim miejscu bym mogła właśnie w razie pożaru szybko je zwinąć i uratować.A to dlatego,że zawsze wolę mieć wszystko na papierze dokładnie zapisane,gdyż elektronika może kiedyś zawieść.

To konkurs ,który spowodował u mnie uśmiech na twarzy.Bodajże kilka dni temu kupiłam teczki z myślą o uporządkowaniu dokumentów,podpisaniu ich dokładnie co się w nich znajduje i umieściłam je w takim miejscu bym mogła właśnie w razie pożaru szybko je zwinąć i uratować.A to dlatego,że zawsze wolę mieć wszystko na papierze dokładnie zapisane,gdyż elektronika może kiedyś...

Wzięłabym najcenniejsze co mam: moje pamiątki w pudełkach, które przypominałyby mi najwspanialsze wspomnienia. Różnorodne: z wycieczek; z muzeum, w którym dowiedziałam się o historii przodków (np. Kresowiacy, z Francji, itp.) oraz mojej babci, która wyemigrowała z Jugosławii, gdy miała zaledwie siedem lat; moje „cuda”, które w większości to prace na zajęcia artystyczne, a także jakieś wiersze oraz jeszcze inne rzeczy.
Dodatkowo próbowałabym uratować wszystkie książki, które znajdują się na honorowym miejscu i, na które patrzę z czułością każdego dnia.

Wzięłabym najcenniejsze co mam: moje pamiątki w pudełkach, które przypominałyby mi najwspanialsze wspomnienia. Różnorodne: z wycieczek; z muzeum, w którym dowiedziałam się o historii przodków (np. Kresowiacy, z Francji, itp.) oraz mojej babci, która wyemigrowała z Jugosławii, gdy miała zaledwie siedem lat; moje „cuda”, które w większości to prace na zajęcia artystyczne, a...

Do walizki spakuję:

1. Najpierw rzeczy mojego syna:
* jego ulubiony samochodzik
* małą piłkę do gry w nogę
* smoczek
* pampersy
* lekarstwa i maści
* ciuchy na przebranie
* jedzenie (dania w słoiczku)
* pozytywkę, która go usypia

2. Później rzeczy mojego męża + nasze wspólne:
* pieniądze i kartę kredytową
* paszporty
* pendrive ze zdjęciami i skanami dokumentów
* telefon i tablet z ładowarkami
* aparat fotograficzny i kamerę
* kluczyki do naszego domku letniskowego nad jeziorem
* nasze zegarki
* moją biżuterię
* jego kolekcję monet
* szczoteczki do zębów i pastę
* kosmetyki (żele pod prysznic, szampony, perfumy)
* ręczniki
* lekarstwa
* scyzoryk
* gumy do żucia
* coś do picia i jedzenia (woda, czekolada, batony energetyczne)
* bieliznę i kilka ciuchów
* Biblię

3. I na koniec moje rzeczy (mam nadzieję, że wszystkie się zmieszczą)
* tampony
* plastry a w szczególność plastry na odciski
* opakowanie chusteczek higienicznych i nawilżających
* rolkę papieru toaletowego
* mały zestaw do szycia
* paczkę zapałek
* pilnik do paznokci
* rajstopy
* krem do depilacji
* antyperspirant
* krem do twarzy
* tusz do rzęs
* szminkę
* małe lusterko
* parasolkę
* taśmę klejącą
* klej
* nożyczki
* kartkę papieru i długopis
* krzyżówki i sudoku
* okulary słoneczne
* krem do rąk
* suszarkę
* szczotkę i grzebień

To już chyba wszystko...
Podczas pakowania większość rzeczy przerzucę z mojej torebki.
Od razu zrobi się lżejsza :)

Do walizki spakuję:

1. Najpierw rzeczy mojego syna:
* jego ulubiony samochodzik
* małą piłkę do gry w nogę
* smoczek
* pampersy
* lekarstwa i maści
* ciuchy na przebranie
* jedzenie (dania w słoiczku)
* pozytywkę, która go usypia

2. Później rzeczy mojego męża + nasze wspólne:
* pieniądze i kartę kredytową
* paszporty
* pendrive ze zdjęciami i skanami dokumentów
* telefon...

nie jestem chyba ani pragmatyczna ani sentymentalna, jesli znalazłabym się w sytuacji pożaru pierwsze co bym ratowała to nie żadna walizka tylko moi ukochani. Może to nie jest też oryginalne podejście, ale ja naprawdę wolałabym byc goła i bosa, niż znależć się przed płonącym domem z walizką dokumentów, pamiątek, ubrań, ale sama , samotna jak palec.Jesli wiedziałabym że bliscy są bezpieczni albo byłabym akurat sama w domu, ratowałabym regalik na ksiązki zrobiony przez mego Tatę,to dla mnie najcenniejsza rzecz bo dotykały go Jego ręce których ja już dotknąc nie mogę. i może po drodze łapałabym mój portfel, co prawda nie ma w nim pieniędzy ale jakże cenna karta do bankomatu. Bo gdybym juz została bez dachu nad głową chciałabym móc kupić sobie czyte majtki i buty i może jakąś bułke grahamkę. Także jeśli spotkacie w parku na ławce kobietę umorusaną niczym kominiarz z zapałem skubiącą bułkę, bosą ale w czystych gaciach i z drewnianym regałem przy boku, to ja będę. Ocalała po pożarze. I jedna wielka uwaga zanim zaczęłabym ratowac cokolwiek musiałabym być pewna że moi bliscy są bezpieczni i że ja też zdołam się uratować. Czy to egoizm , nie, raczej poszanowanie cennego daru życia.

nie jestem chyba ani pragmatyczna ani sentymentalna, jesli znalazłabym się w sytuacji pożaru pierwsze co bym ratowała to nie żadna walizka tylko moi ukochani. Może to nie jest też oryginalne podejście, ale ja naprawdę wolałabym byc goła i bosa, niż znależć się przed płonącym domem z walizką dokumentów, pamiątek, ubrań, ale sama , samotna jak palec.Jesli wiedziałabym że...

Jestem beznadziejną bałaganiarą. Nie miałabym szans na spakowanie czegokolwiek w obliczu zagrożenia ogniem. Uchodząc z pożaru upewniłabym się tylko, że przede mną z płonącego domu wyszły dzieci. Zabrałabym jedynie kluczyki do samochodu, a całe zdarzenie potraktowałabym jako znak od losu - że oto nadszedł dobry moment, aby zacząć wszystko od nowa. I bez żalu.

Jestem beznadziejną bałaganiarą. Nie miałabym szans na spakowanie czegokolwiek w obliczu zagrożenia ogniem. Uchodząc z pożaru upewniłabym się tylko, że przede mną z płonącego domu wyszły dzieci. Zabrałabym jedynie kluczyki do samochodu, a całe zdarzenie potraktowałabym jako znak od losu - że oto nadszedł dobry moment, aby zacząć wszystko od nowa. I bez żalu.

Olać tą walizkę - zabrałbym tylko laptop, mam na nim wszystkie swoje opowiadania z których niedługo będzie książka. A nie zdzierżyłbym pisać tego jeszcze raz.

Olać tą walizkę - zabrałbym tylko laptop, mam na nim wszystkie swoje opowiadania z których niedługo będzie książka. A nie zdzierżyłbym pisać tego jeszcze raz.

Pojemny plecak, ten sam, który zabieram na wakacyjną włóczęgę. Pewne minimum ciuchów, nieco mniej niż biorę w dzicz, ale te same, bo na co dzień ich nie używam. Minimum kosmetyków. Ręcznik! Trochę sprzętu obozowego: latarka, nóż, menażka, jakaś linka, zapalniczka, igła z nitką, wszystko, co normalnie mam poupychane w bocznych kieszeniach.
Dalej rzeczy, które pod moją i plecaka nieobecność zajmują mniejszą torbę obok zestawu ucieczkowego innego z domowników: papiery, etui z płytami pełnymi wspomnień i dysk z kopiami zapasowymi danych z laptopa.
Reszta nie znajduje się w plecaku. Mam kilka zabytkowych książek. Inne można odkupić, te warto uratować, ale miejsce książek nie jest w szmacianym worku. Dlatego stoją sobie razem na pobliskiej półce - w razie czego wepchnięcie ich do plecaka zajmie 3 do 5 sekund w zależności od poziomu paniki. Plus kolejne dwie sekundy na zgarnięcie portfela, komórki i kluczy - kiedy jestem w domu, zawsze leżą w tym samym miejscu.
Przy plecaku jeszcze namiot z dopchniętym do tej samej torby śpiworem i lekki koc. Jeśli czas pozwoli, koc wepchnę do plecaka obok i nad książkami (podstawowa zasada pakowania: najpierw kanciaste, potem miękkie), jeśli nie, to łapię w rękę razem z namiotem.
W 30 sekund jestem na zewnątrz i mogę podopychać wszystko wygodnie, zamknąć plecak, przytroczyć namiot. W odpowiednich okolicznościach wyjąć ręcznik.

Jaki sens mieć w domu kilka zestawów ucieczkowych? Ja mam jeden, uniwersalny, od pożaru po kosmiczną apokalipsę.

Pojemny plecak, ten sam, który zabieram na wakacyjną włóczęgę. Pewne minimum ciuchów, nieco mniej niż biorę w dzicz, ale te same, bo na co dzień ich nie używam. Minimum kosmetyków. Ręcznik! Trochę sprzętu obozowego: latarka, nóż, menażka, jakaś linka, zapalniczka, igła z nitką, wszystko, co normalnie mam poupychane w bocznych kieszeniach.
Dalej rzeczy, które pod moją i...