Dlaczego tak bardzo kochamy romanse? Odpowiedź jest prosta: bo jesteśmy tylko kobietami. Chociaż zwykle wiemy jaki jest koniec, a nawet potrafimy przewidzieć rozwój wydarzeń, to coś ciągnie nas w stronę tego gatunku. Być może kochamy szczęśliwe zakończenia, które tak często dostajemy w romansach, a których równie często brakuje w prawdziwym życiu. Z pewnością pociągają nas również Ci niezwykle seksowni, ale jednocześnie troskliwi i romantyczni mężczyźni, o których tak trudno na co dzień. Uwielbiamy czuć pasję, pożądanie i przyciąganie między głównymi bohaterami. Kochamy wypieki na policzkach i łzy wzruszenia podczas zapoznawania się z historią ich miłości. Bez wątpienia lubimy też to, że zazwyczaj jest słodko i przewidywalnie. Po romanse sięgamy, kiedy chcemy odpocząć od codziennej rutyny. To historie lekkie, które zamiast wytężania umysłu, wymagają od nas uczuć. Bo romanse istnieją, aby wywoływać w nas emocje. Gniew, kiedy z powodu niewyjaśnionej błahostki bohaterowie się rozstają. Radość, kiedy do siebie wracają. Wzruszenie i pragnienie przeżycia tak samo pięknej, uroczej i chwytającej za serce historii, kiedy nasza książka się kończy. Myślę, że właśnie dlatego kochamy romanse. Bo jesteśmy romantyczkami i marzycielkami. Pragniemy uczuć, które zrównają z ziemią wszystko wokół. Mężczyzn, którzy będą o nas walczyć. Ludzi, którzy będą uwielbiali słuchać o naszej historii. Pragniemy choć na chwilę stać się kimś innym, być bohaterką gorącego, a jednocześnie pełnego uczuć romansu.

Dlaczego tak bardzo kochamy romanse? Odpowiedź jest prosta: bo jesteśmy tylko kobietami. Chociaż zwykle wiemy jaki jest koniec, a nawet potrafimy przewidzieć rozwój wydarzeń, to coś ciągnie nas w stronę tego gatunku. Być może kochamy szczęśliwe zakończenia, które tak często dostajemy w romansach, a których równie często brakuje w prawdziwym życiu. Z pewnością pociągają nas...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Romanse kocham za to, że przenoszą mnie w świat miłości idealnej, takiej o której marzy każda kobieta, a która w zetknięciu z szarością życia po prostu nie istnieje.

Romanse kocham za to, że przenoszą mnie w świat miłości idealnej, takiej o której marzy każda kobieta, a która w zetknięciu z szarością życia po prostu nie istnieje.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Romanse najbardziej kochamy właśnie za występującą w nich - Miłość, przypadkową, czasem nieodgadnioną, pełną gestów, ukrytych spojrzeń, czasem niepewności, niekiedy pełnej przeszkód czy nawet niebezpiecznej.
Choć przeważnie domyślamy się jak potoczą się losy głównych bohaterów i tak śledzimy historię z zapartym tchem, czekając na wielki finał, zwrot akcji, czy nieoczekiwany moment zaskoczenia. przynajmniej ja tak robię :D
Czytam romanse i będę czytać, ponieważ nikt mi nie odbierze czerpania przyjemności z opisu pięknej bajki, czasem mało realistycznej ale jednak na swój sposób wspaniałej :)

Romanse najbardziej kochamy właśnie za występującą w nich - Miłość, przypadkową, czasem nieodgadnioną, pełną gestów, ukrytych spojrzeń, czasem niepewności, niekiedy pełnej przeszkód czy nawet niebezpiecznej.
Choć przeważnie domyślamy się jak potoczą się losy głównych bohaterów i tak śledzimy historię z zapartym tchem, czekając na wielki finał, zwrot akcji, czy...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Kocham romanse za:
- zapach słodkich cukierków okraszonych gruboziarnistym pieprzem
- smak papryczki chilli oblanej gorzką czekoladą
- dotyk kartek, na których zostały uwiecznione aromatyczne historie

Kocham romanse za:
- zapach słodkich cukierków okraszonych gruboziarnistym pieprzem
- smak papryczki chilli oblanej gorzką czekoladą
- dotyk kartek, na których zostały uwiecznione aromatyczne historie

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Świat bez romansów byłby dziwny. Co prawda odczułyby to tylko osoby, które czytają, ale i pozostali mieliby przechlapane. Wyobraźmy sobie taką sytuację. Chłopak zaprasza dziewczynę na randkę, po czym podjeżdża pod nią swoim samochodem. Jeżeli dziewczyna czytałaby akurat „Christine” Kinga to pewnie nie wsiadłaby do niego pewna, że jest auto jest nawiedzone. Jednak sytuacja miałaby się gorzej jeżeli byłaby w trakcie lektury „Pachnidła”, a dziewczyna ma trójkę starszych braci. Wówczas nasz Romeo mógłby się zastanawiać nad kolejnymi spotkaniami na sali OIOM w towarzystwie przemiłych pań pielęgniarek. Dzięki romansom, możemy nastroić się przed randką, jednocześnie podkraść parę tekstów głównej bohaterce. Jednak dużo zawdzięczamy nie tylko papierowej wersji historii miłosnych. Wyobrażacie sobie rozpoczęcie spotkania projekcją filmu „Piła”? A tak romans i mrok na sali kinowej sprzyja parze i mile nastawia na resztę wieczoru.

Świat bez romansów byłby dziwny. Co prawda odczułyby to tylko osoby, które czytają, ale i pozostali mieliby przechlapane. Wyobraźmy sobie taką sytuację. Chłopak zaprasza dziewczynę na randkę, po czym podjeżdża pod nią swoim samochodem. Jeżeli dziewczyna czytałaby akurat „Christine” Kinga to pewnie nie wsiadłaby do niego pewna, że jest auto jest nawiedzone. Jednak sytuacja...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Czytając romanse, kobieta czuje się pokochana, ważna, odczuwa wszystko z główną bohaterką. W rzeczywistości kobieta ta może być singielką, lub tkwić w toksycznym związku. A romans pociesza.

Czytając romanse, kobieta czuje się pokochana, ważna, odczuwa wszystko z główną bohaterką. W rzeczywistości kobieta ta może być singielką, lub tkwić w toksycznym związku. A romans pociesza.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Miłość jest jak element układanki - sami decydujemy, jakie ma on znaczenie w naszym życiu, jak jest wielki, czy szukamy go pośród tysiąca innych jako pierwszego, ignorując pozostałe czy może czekamy, aż sam nam wpadnie w ręce (w najbardziej odpowiednim momencie) i zajmujemy się w tak zwanym między czasie innymi. Póki nie mamy tej miłości (największej, jedynej, na całe życie!) czujemy się troszkę z boku, nieco "gorsi". Czekając, dotykamy jej namiastek, jej bladego cienia, który kryje się w "romansach". A jest w nich o wiele więcej odcieni miłości: wspaniała, oddana przyjaciółka (znana od piaskownicy), kochana 70-letnia ciocia, śmieszny wujek "dobra rada", gorący „babciny” budyń na własnoręcznie zrobionym soku z malin i weranda, na której można podjąć najważniejsze decyzje swojego życia – słowem: samo ciepełko, dobro i spokój (jako bliźniacze siostry miłości, czy jak kto woli jej córki). A nade wszystko – tam nie ma złych zakończeń, tylko dobre. I właśnie dlatego tak pałamy miłością do tego rodzaju literatury. W każdym razie ja!

Miłość jest jak element układanki - sami decydujemy, jakie ma on znaczenie w naszym życiu, jak jest wielki, czy szukamy go pośród tysiąca innych jako pierwszego, ignorując pozostałe czy może czekamy, aż sam nam wpadnie w ręce (w najbardziej odpowiednim momencie) i zajmujemy się w tak zwanym między czasie innymi. Póki nie mamy tej miłości (największej, jedynej, na całe...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Za co kocham romanse? Za całą pokręconą oprawę, która tak autentycznie odzwierciedla życie każdego śmiertelnika. I to jest w tym najpiękniejsze. To, że w romansach są ludzie z krwi i kości, którzy tak samo jak my, potrzebują bliskości, miłości i zaufania, a nie jakieś marionetki, którymi można kierować. Są oni po prostu prawdziwi w tym co robią i temu, czemu dają się ponieść, a uczucie, które ich łączy jest w pełni autentyczne, dzięki czemu bez żadnych trudności możemy się z nimi zjednać, „wejść” w ich skórę, zastanawiając się przy tym co byśmy zrobili w podobnej sytuacji. A dlaczego tak jest? Bo nasze życie jest inspiracją do pisania romansów, co tylko utwierdza w tym, że w nich nie ma nic przypadkowego, tylko jest cała prawda zawarta w postaci prostych, zrozumiałych dla każdego słów. Uwielbiam je za to, że mnie rozumieją, gdyż niejednokrotnie znalazłam w nich odpowiedzi kiedy najbardziej ich potrzebowałam. Kocham je za to, że pokazują na każdym kroku, że nasze życie nie jest usłane różane, tylko rozgrzanymi węglami i tylko dzięki ukochanej „drugiej połówce” jesteśmy w stanie ją przejść z podniesioną głową i z uśmiechem na twarzy. Także za to, że pozwala uwierzyć w to, że prawdziwa miłość naprawdę istnieje i nie musimy jej szukać, bo sama wcześniej czy później dopadnie nas w najmniej oczekiwanym momencie. W końcu za to, że na okrągło uświadamia mi, że tego czego powinnam się najbardziej bać, to ludzi, którzy żyją bez miłości.

Za co kocham romanse? Za całą pokręconą oprawę, która tak autentycznie odzwierciedla życie każdego śmiertelnika. I to jest w tym najpiękniejsze. To, że w romansach są ludzie z krwi i kości, którzy tak samo jak my, potrzebują bliskości, miłości i zaufania, a nie jakieś marionetki, którymi można kierować. Są oni po prostu prawdziwi w tym co robią i temu, czemu dają się...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Romanse stanowią jeden z najważniejszych gatunków w literaturze. Sprzedające się nakłady nie kłamią – ten rodzaj książek jest bardzo pożądany i w zasadzie trudno sobie wyobrazić, jak wyglądałby dzisiaj świat literatury bez licznych dzieł, których tematyką główną jest miłość. Za co jednak można te książki kochać?
Przede wszystkim za opisy miłości i rozterek, jakie przeżywają główni bohaterowie. W zasadzie tylko ta forma literacka daje możliwość ubrania w słowa uczuć i przeżyć ludzi, którzy wpadają w miłosne sidła. Dzięki temu możemy sami nazwać stany w jakich się znajdujemy, kiedy czujemy zakochanie, miłość lub odtrącenie czy zdradę.
Romanse można kochać także za optymizm, z jakim są napisane. I pomimo, iż dzieje się wiele, niekoniecznie dobrych, rzeczy, bohaterowie cierpią i nie odnajdują tego, czego szukają, i tak wiemy,że wszystko skończy się dobrze i prawdziwa, niczym nie zmącona miłość wreszcie zatryumfuje.

Romanse stanowią jeden z najważniejszych gatunków w literaturze. Sprzedające się nakłady nie kłamią – ten rodzaj książek jest bardzo pożądany i w zasadzie trudno sobie wyobrazić, jak wyglądałby dzisiaj świat literatury bez licznych dzieł, których tematyką główną jest miłość. Za co jednak można te książki kochać?
Przede wszystkim za opisy miłości i rozterek, jakie przeżywają...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Może będzie to banalne ale romanse przede wszystkim kocham za to, że pozwalają mi zapomnieć o codzienności, wszystkich problemach i przenieść się w inny wymiar. W taki, w którym wszystko wydaje się być perfekcyjne. Ponieważ jestem kobietą oprócz ciuchów i kosmetyków uwielbiam szczęśliwe zakończenia - to chyba nic złego. Czy którąś z Was jako mała dziewczynka nie marzyła o miłości do końca życia, która rozpoczęła się z powodu księcia na białym koniu, niczym najsłynniejsza bajka o Kopciuszku? Romanse skrywają według mnie w sobie pewną tajemnicę, którą każdy z nas może na swój sposób rozwiązać. Otwierają umysł i przede wszystkim wyobraźnie, pozwalają przynajmniej w moim wypadku żyć chwilą i cieszyć się z każdej minuty mojego życia.

Może będzie to banalne ale romanse przede wszystkim kocham za to, że pozwalają mi zapomnieć o codzienności, wszystkich problemach i przenieść się w inny wymiar. W taki, w którym wszystko wydaje się być perfekcyjne. Ponieważ jestem kobietą oprócz ciuchów i kosmetyków uwielbiam szczęśliwe zakończenia - to chyba nic złego. Czy którąś z Was jako mała dziewczynka nie marzyła o...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej