Sherlock Holmes bez Johna Watsona? Po przebyciu wraz z nimi tych wszystkich przygód jest to niemożliwe do wyobrażenia. Sherlock jest detektywem. Słynnym na całym świecie, mądrym i dostrzegającym rzeczy, których zwykły człowiek nie widzi detektywem. John Watson to były żołnierz, obejmujący stanowisko doktora. Pochodzą z dwóch różnych światów, w którym każdy z nich ma swoje ideały. Nie chodzi o to kim są z osobna, tylko to co sobą tworzą jako duet. Moim zdaniem można brać ich za wzór przyjaźni, a w przyjaźni chodzi o to, by się uzupełniać. Sherlock robi niesamowite rzeczy, ponieważ ma zdolności o których zwykły człowiek nawet by nie pomyślał- jednak nawet i taka osoba potrzebuje przyjaciela. Ich przyjaźń zaczęła się od wspólnego wynajmowania mieszkania i przetrwała bardzo wiele (w tym nawet śmierć!), chociaż to wcale nie musiało pójść w tym kierunku. John uwrażliwił Sherlocka,rozsławił go, był dla niego osobą, na którą zawsze można liczyć, oparciem i przede wszystkim najcenniejszym przyjacielem. Myślę, że gdyby Sherlock Holmes nigdy nie spotkał Johna Watsona byłby zwykłym detektywem, o który mało osób by wiedziało, przez co nie dostawałby ważniejszych spraw, których rozwiązanie przecież uratowało wielu ludziom życie! Jeżeli już musiałabym go sobie jakkolwiek wyobrazić bez Johna obok, widziałabym go jako smutnego, pogrążonego w melancholii pijaka. Bo właśnie to robi z nami samotność - wyniszcza nas od środka. Jednak warto też dodać, że jeśli Sherlock nie spotkałby Johna, to może kogoś innego? Mimo to i tak uważam, że jego życie potoczyłoby się w zupełnie innym i nie tak bardzo kolorowym kierunku.

Sherlock Holmes bez Johna Watsona? Po przebyciu wraz z nimi tych wszystkich przygód jest to niemożliwe do wyobrażenia. Sherlock jest detektywem. Słynnym na całym świecie, mądrym i dostrzegającym rzeczy, których zwykły człowiek nie widzi detektywem. John Watson to były żołnierz, obejmujący stanowisko doktora. Pochodzą z dwóch różnych światów, w którym każdy z nich ma swoje...

Najprawdopodobniej bez Watson'a nikt nigdy nie usłyszałby o Sherlock'u ale na pewno byłby detektywem, bo do tego jest stworzony. Natomiast każda opowieść o Sherlocku zawierałaby się w jednym słowie "wiem" albo "mam" i to byłoby cokolwiek niemiłe dla czytelnika. Holmes pewnie rozwiązywałby wszystko w swojej głowie a potem tylko wskazywałby sprawcę. Dzięki Watsonowi Holmes obnaża się, obnaża swój tok myślenia a my wiemy jak udało się rozwiązać kolejną zawiłą zagadkę :)

Najprawdopodobniej bez Watson'a nikt nigdy nie usłyszałby o Sherlock'u ale na pewno byłby detektywem, bo do tego jest stworzony. Natomiast każda opowieść o Sherlocku zawierałaby się w jednym słowie "wiem" albo "mam" i to byłoby cokolwiek niemiłe dla czytelnika. Holmes pewnie rozwiązywałby wszystko w swojej głowie a potem tylko wskazywałby sprawcę. Dzięki Watsonowi Holmes...

Tak sobie teraz myślę, że Holmes zostałbym znerwicowanym, szukającym zrozumienia odludkiem, który musi niańczyć trójkę dzieci spłodzonych kompletnym przypadkiem z rozhisteryzowaną panienką z dobrego domu. Jego jedynym zajęciem zostałyby zlecenia przyjmowane od zazdrosnych żon, żądających śledzenia ich ślubnych, czy aby po robocie nie zachodzą do dzielnicy czerwonych latarni. No, od biedy czasem wpadłaby jakaś sprawa kradzieży lichego zegarka, albo jedwabnej chustki do nosa.
Dodajcie do tego brud i syf obskurnych dzielnic XIX- wiecznego Londynu, gdzie z piętra ludziska wylewają nieczystości prosto na ulicę i macie idealną scenerię dla szybkiego upadku takiego herosa. Najprawdopodobniej zachlałby się na śmierć przy pomocy podłego ginu, niż odleciał do aniołków po przedawkowaniu opium - wiadomo, względy cenowe. Historia zna wiele takich przypadków, gdzie genialne jednostki pozbawione takiego zdroworozsądkowego cerbera, jakim na pewno jest Watson, szybko pikują w kierunku takiej właśnie przyszłości.

Tak sobie teraz myślę, że Holmes zostałbym znerwicowanym, szukającym zrozumienia odludkiem, który musi niańczyć trójkę dzieci spłodzonych kompletnym przypadkiem z rozhisteryzowaną panienką z dobrego domu. Jego jedynym zajęciem zostałyby zlecenia przyjmowane od zazdrosnych żon, żądających śledzenia ich ślubnych, czy aby po robocie nie zachodzą do dzielnicy czerwonych...

Sherlock Holmes- najlepszy, a zarazem jedyny detektyw doradczy. Stał się sławny dzięki doktorowi Johnowi Watsonowi, który opisywał rozwiązywane przez Sherlocka sprawy kryminalne. Co by się stało, gdyby nigdy się nie poznali? Myślę, że Shelock rozwiązywał zagadki, które tylko on jest w stanie rozwiązać, kłóciłby się z Mycroftem, jednak w końcu stałby się człowiekiem bez serca, który być może znudziłby się rozwiązywaniem i stałby niejednym z kryminalistów, z którymi kiedyś walczył, a może wcześniej przedawkowałby narkotyki, od których był uzależniony.
Moim zdaniem to Watson trzyma Sherlocka na dobrej drodze i bez niego SH po prostu by się stoczył.

Sherlock Holmes- najlepszy, a zarazem jedyny detektyw doradczy. Stał się sławny dzięki doktorowi Johnowi Watsonowi, który opisywał rozwiązywane przez Sherlocka sprawy kryminalne. Co by się stało, gdyby nigdy się nie poznali? Myślę, że Shelock rozwiązywał zagadki, które tylko on jest w stanie rozwiązać, kłóciłby się z Mycroftem, jednak w końcu stałby się człowiekiem bez...

Nim Sherlock Holmes spotkał Watsona również był detektywem. Pierwsza "wspólna" sprawa była właściwie pokazem jego działania. Dlatego Holmes bez Watsona pewnie dalej zajmowałby się rozwiązywaniem spraw kryminalnych. Bez Watsona być może nie rozwiązałby wszystkich spraw więc nie mógłby się stać najsłynniejszym detektywem świata. Byłby tylko zwykłym detektywem. I to by było smutne.

Nim Sherlock Holmes spotkał Watsona również był detektywem. Pierwsza "wspólna" sprawa była właściwie pokazem jego działania. Dlatego Holmes bez Watsona pewnie dalej zajmowałby się rozwiązywaniem spraw kryminalnych. Bez Watsona być może nie rozwiązałby wszystkich spraw więc nie mógłby się stać najsłynniejszym detektywem świata. Byłby tylko zwykłym detektywem. I to by było...

Gdyby nie dr Watson - Sherlocka by nie było - po prostu.

Po pierwsze kto jak nie doktor zwykł ratować detektywowi dupę - serio gdyby nie on Sherlock nie dożył by końca pierwszej poważnej sprawy.

Secundo Sherlock nie oszalał pewnie tylko dla tego, że miał u swego boku Watson'a - i w cale nie chodzi o to, że jest on lekarzem, lecz o to, iż jest przyjacielem. Najlepszym jakiego można sobie znaleźć, takim przyjacielem który wysłucha, pomoże, a czasami pobudzi do działania kopem w tyłek (czasami mentalnym kopem w tyłek - ale zawsze).

I jak mawiają Anglicy: "At last but not least" - Każdy detektyw nawet tak inteligenty i sprytny jak Holmes musi mieć kogoś, kto przypadkowym (lub nie) słowem, nakieruje go na odpowiedni tok myślenia i tym sposobem umożliwi rozwiązanie zagadki.

Gdyby nie dr Watson - Sherlocka by nie było - po prostu.

Po pierwsze kto jak nie doktor zwykł ratować detektywowi dupę - serio gdyby nie on Sherlock nie dożył by końca pierwszej poważnej sprawy.

Secundo Sherlock nie oszalał pewnie tylko dla tego, że miał u swego boku Watson'a - i w cale nie chodzi o to, że jest on lekarzem, lecz o to, iż jest przyjacielem. Najlepszym...

Sherri bez Johna? Jakoś nie potrafię sobie tego wyobrazić. Jak smutne musiałoby być życie Sherlocka. Jak smutne musiałoby być życie fanek opowiadań o nich. Zabierając Watsona zabieramy podteksty i niańkę vel asystenta do spraw międzyludzkich pana Holmesa. Zabieramy kogoś, przez kogo taki Moriarty musi się więcej natrudzić. Zważywszy na mój nick... to się nawet cieszę. Odzywam się w tej sprawie właściwie tylko ze względu na nick.
Ale Sherlock? Prawdopodobnie prędzej czy później dostałby na głowę albo zaćpał i został trupem nieco wcześniej. Książka byłaby nudna.
John jest potrzebny, bez Johna nie istnieje Sherlock. Nawet Batman ma Robina.

Sherri bez Johna? Jakoś nie potrafię sobie tego wyobrazić. Jak smutne musiałoby być życie Sherlocka. Jak smutne musiałoby być życie fanek opowiadań o nich. Zabierając Watsona zabieramy podteksty i niańkę vel asystenta do spraw międzyludzkich pana Holmesa. Zabieramy kogoś, przez kogo taki Moriarty musi się więcej natrudzić. Zważywszy na mój nick... to się nawet cieszę....

Watson to postać kultury masowej - może nie każdy zna jego genezę, ale wszyscy wiedzą o kogo chodzi. Podtrzymuje on te znikome cząstki człowieczeństwa u Sherlocka. Gdyby nie on, słynny detektyw żyłby tylko w świecie swojego mózgu, zapominałby o przyziemnych i normalnych sprawach. Watson wprowadzał do jego życia powiew normalności i rzeczywistości. Według mnie, gdyby nie kompan, Sherlock stoczyłby się. On także, mimo, że wypierał to ze świadomości, potrzebował uczuć i dobroci. Może detektyw dostałby po jakimś czasie obłędu - co często zdarza się geniuszom. Brak przyjaciela, Watsona, który może go za bardzo nie rozumiał, ale zawsze wysłuchał i uczestniczył w jego nawet szalonych wyprawach, byłby dla Sherlocka bardzo szkodliwy. Równie dobrze Sherlock mógłby mieć wszystkiego dość i wkroczyć na ciemne i przestępcze ścieżki - konkurowałby z samym Moriartym. Podsumowując, Watson to wybawienie dla Sherlocka. Detektyw na pewno nie mógł mieć kobiety, ale znalazł przyjaciela - najlepszego na świecie.

Watson to postać kultury masowej - może nie każdy zna jego genezę, ale wszyscy wiedzą o kogo chodzi. Podtrzymuje on te znikome cząstki człowieczeństwa u Sherlocka. Gdyby nie on, słynny detektyw żyłby tylko w świecie swojego mózgu, zapominałby o przyziemnych i normalnych sprawach. Watson wprowadzał do jego życia powiew normalności i rzeczywistości. Według mnie, gdyby nie...

Moriarty[bookLink]221141|Moriarty[/bookLink]

Moriarty[bookLink]221141|Moriarty[/bookLink]

 [bookCover]221141|Moriarty[/bookCover]