-
ArtykułyWeź udział w akcji recenzenckiej i wygraj książkę Julii Biel „Times New Romans”LubimyCzytać2
-
ArtykułySpotkaj Terry’ego Hayesa. Autor kultowego „Pielgrzyma” już w maju odwiedzi PolskęLubimyCzytać2
-
Artykuły[QUIZ] Te fakty o pisarzach znają tylko literaccy eksperciKonrad Wrzesiński25
-
ArtykułyWznowienie, na które warto było czekaćInegrette0
Cytaty z tagiem "zazdrość" [355]
[ + Dodaj cytat]Zazdrość nie jest wyrazem miłości, ale wzmożoną manifestacją instynktu posiadania.
Idę na rynek.
Siadam na ławce.
Młoda para z wózkiem.
Obrazek jak z kiepskiego filmu o ziemi szczęśliwej.
Gdzież oni zgubili niepokój???
Nie.
Nie!
Nie potrafię wysiedzieć w tej współumierającej ze szczęścia agorze.
Zazdrość potraktowałam jak stare gacie. Przestała dla mnie istnieć.
Według Jana G., koleżanka Klaudia miała na jego żonę działanie antykoncepcyjne.
Zazdrość nie jest wprawdzie cechą zbyt miłą, ale jeśli się jej nie nadużywa (i jeśli łączy się ze skromnością), ma w sobie poza ujemnymi stronami, również coś wzruszającego.
Zazdrość absorbuje mózg jeszcze bardziej niż ulubiona praca umysłowa. Nie pozostawia ani sekundy do własnej dyspozycji. Kto zazdrości, ten nie wie, co to nuda.
Every day, streets papered with more and more for .
Reward, reward, reward.
Reward for information.
If you see something, say something.
A paper town, a paper world: paper rustling in the airm whispering to me, hissing out a message of posion and jealousy.
If you know something, do something.
I'm sorry, Lena.
Polubić miejsca, w których przebywamy. To nie będzie łatwe, bo zawsze zazdrościmy innym ich miejsc i rzeczy, myślimy, że najpiękniej i najlepiej jest tam, gdzie nas nie ma. Nasz brzeg rzeki wydaje się zawsze brzydki i jałowy, a ten drugi, nieznany, kryje w sobie najwspanialsze niespodzianki. Tymczasem może być na odwrót. Dobrze i pięknie jest tu, gdzie jesteśmy, ale nie umiemy tego dostrzec, docenić ani polubić, bo coś gna nas tam, gdzie nas nie ma.
Envy is the religion of the mediocre. It comforts them, it responds to the worries that gnaw at them and finally it rots their souls, allowing them to justify their meanness and their greed until they believe these to be virtues. Such people are convinced that the doors of heaven will be opened only to poor wretches like themselves who go through life without leaving any trace but their threadbare attempts to belittle others and to exclude - and destroy if possible - those who, by the simple fact of their existence, show up their own poorness of spirit, mind and guts. Blessed to be the one at whom the fools bark, because his soul will never belong to them.