-
ArtykułyHłasko, powrót Malcolma, produkcja dla miłośników „Bridgertonów” i nie tylkoAnna Sierant1
-
ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj książkę „Cud w Dolinie Poskoków“ Ante TomiciaLubimyCzytać1
-
Artykuły„Paradoks łosia”: Steve Carell i matematyczny chaos Anttiego TuomainenaSonia Miniewicz2
-
ArtykułyBrak kolorowych autorów na liście. Prestiżowy festiwal w ogniu krytykiKonrad Wrzesiński27
Cytaty z tagiem "utrata" [167]
[ + Dodaj cytat]-Wyrazy współczucia…- powiedział z zakłopotaniem. Nie wiedział, co by jeszcze dodać. Rozumiała go. Czy są słowa odpowiednie do takiej sytuacji?
Piekło byłoby dużo gorsze nie jako miejsce, gdzie sami jesteśmy torturowani i poniewierani, ale miejsce, w którym jesteśmy zmuszeni torturować i poniewierać tych, których najbardziej kochamy.
- Najdroższa Ruth, nie rozpaczaj tak bardzo. To nie przyniesie nic dobrego; nie wróci życia zmarłym - rzekł sam Bellingham poruszony widokiem jej strapienia.
- Wiem, że nie wróci - szepnęła Ruth - i dlatego płaczę.
Psychotyk żyje w obawie przed załamaniem (przed którym psychozy są być może zwykła obroną). Ale „kliniczna obawa przed załamaniem jest obawą przed załamaniem, które było już doświadczone (primitive agony) (…) i zdarzają się chwile, gdy pacjent odczuwa potrzebę, by mu powiedziano, że załamanie, którego się obawia, a ta obawa rujnuje mu życie, już się zdarzyło”. Jak się zdaje, z lękiem miłosnym rzecz ma się podobnie: jest on lękiem przed żałobą, która już się zdarzyła od początku miłości, od chwili, gdy uległem zachwyceniu. Ktoś powinien mi powiedzieć: „Już się nie lękaj, ty już go (ją) straciłeś”. – koniec jest w początku.
Czuł jeszcze ramię Isis oparte o swoje i cała przeszłość utracona na zawsze wydawała mu się tak bliska, a tak niedostępna nie tylko fizycznie, ale wewnętrznie, istotnie, że ukrył głowę w poduszkę, chroniąc się przed potworną jednością dnia, i zaczął się wstrząsać jakimś konwulsyjnym łkaniem bez łez. "Ci ludzie nie umieją nic tracić"– przemknęło mu przez głowę jakieś zdanie Tymbeusza – "Ty umiesz coś tracić, ty słomiany wiechciu, któryś nic w życiu nie miał oprócz majaku tego, czego nie było, czego być nie mogło" – myślał Bungo.
Bycie człowiekiem oznacza utratę wszystkiego, co najbardziej ukochane na tym świecie.
Jeśli nie mogę zdobyć cię
Nikt ciebie nie zobaczy
Jeśli nie mogę ciebie mieć
Ty także mnie utracisz
To jednak prawda, że można osiwieć w jedną noc i zestarzeć o dwadzieścia lat. Gdy ktoś ci wyrywa serce gołymi rękami. Gdy zabierają ci cząstkę ciebie.
Odkupienie nie jest wydarzeniem, w którym to, co świeckie, zostaje uświęcone, a to, co utracone, zostaje odzyskane. Przeciwnie, odkupienie jest nieodwracalną utratą tego, co utracone, ostatecznym zeświecczeniem tego, co świeckie. Z tego samego powodu wszelako sięgają dziś one swego kresu - granicy, która nadchodzi.
(str. 111).
Wyobrażenie, jak mogłoby nam być razem, ciągle wisiało w powietrzu, ale teraz nie będziemy już nigdy niczym więcej niż garścią złotych wspomnień i domniemywań.