-
ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik243
-
ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
-
ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński42
-
ArtykułyOgromny dom pełen książek wystawiony na sprzedaż w Anglii. Trzeba za niego zapłacić fortunęAnna Sierant17
Cytaty z tagiem "strzała" [8]
[ + Dodaj cytat]
Strzała, która przybyła z oddali, nucąc jakby pieśń o locie, zbudziła z zadumy pana domu, który stanął nagle wobec konieczności zmierzenia się ze światem zewnętrznym. Był całkiem oszołomiony, nie wiedział co o tym myśleć, tak że istotnie trudno opisać jego myśli.
Był to, jak się wydawało, czyn chorego na umysł mężczyzny, lub równie dobrze, zdrowej zupełnie kobiety.
Co mogłoby się stać, gdyby rodzice króla nigdy by się nie poznali? Co mogłoby się stać, gdyby jakiś heros został w kwiecie wieku powalony strzałą, która ze świstem przecięła powietrze zaledwie kilka centymetrów dalej? Zaiste, najzwyklejszy przypadek może nieraz wpłynąć na historię narodów, i tak też było tej sierpniowej nocy, kiedy Luthien opuścił dom Bedwyrów i udał się do stajni, w której Ethan właśnie siodłał konia i napełniał torby prowiantem.
[...] a ponieważ niepodobna trzymać się dokładnie tych dróg ani dorównywać w doskonałości tym, których naśladujesz, tak więc rozumny mąż powinien zawsze postępować śladami ludzi wielkich i najbardziej naśladowania godnych, aby jeżeli im nie dorówna, to przynajmniej zbliży się do nich pod pewnym względem, podobnie jak to czynią dobrzy łucznicy; ci, widząc bardzo odległy cel, a znając siłę rzutu swego łuku, mierzą nieco wyżej, nie po to, aby dosięgnąć strzałą tej wysokości, lecz aby mierząc wyżej, trafić do celu.
Wiem też, że nieunikniona jest wojna, kiedy trzeba życia bronić przed najeźdźcą, który chciałby pożreć wszystko. Nie kocham jednak błyszczącego miecza dla jego ostrości, strzały dla śmigłości, a wojownika z racji bitności. Kocham to, czego oni bronią.
(Dwie wieże).
Nawet najdzielniejszego wojownika może powalić strzała.
(Powrót króla).
Żołnierze idą szybko, łuk niosąc i strzały,
Za nimi żon i dzieci biegnie zastęp cały (...).
[tłum. Julian Święcicki].
Kiedy już strzała jest nałożona na cięciwe, co najpierw robi łucznik? Naciąga ją w kierunku przeciwnym do celu. Czy to nie interesujące, że aby trafić w cel, musisz najpierw odciągnąć strzałę do tyłu, w kierunku przeciwnym, aż stanie się ona nieruchoma, a jednak pozostanie w pełnej gotowości, by wystrzelić w przód? Aby twoje działania okazały się skuteczne, musisz najpierw wycofać się, osiągnąć stan spokojnej czujności, wewnętrznego wyciszenia, a dopiero wtedy twoje działanie okaże się owocne.
Gdy ostrym grotem
Błękit przeszywa,
Do nowej strzały
Tęskni cięciwa.