-
ArtykułyTu streszczenia nie wystarczą. Sprawdź swoją znajomość lektur [QUIZ]Konrad Wrzesiński5
-
ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać339
-
Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz1
-
Artykuły„Piszę to, co sama bym przeczytała”: wywiad z Mags GreenSonia Miniewicz1
Cytaty z tagiem "strumień" [13]
[ + Dodaj cytat]Czas jest jak rzeka, a księgi jak łodzie. Wiele ksiąg płynie w dół strumienia tylko po to, aby się rozbić i zaginąć na mieliźnie. Bardzo nieliczne wytrzymują próbę czasu, wyjąć i błogosławić kolejne pokolenia.
Nie jest możliwe sterowanie gospodarką z dwóch stron. Nie można bowiem oczekiwać, że z jednej strony władze za pomocą określonych przez nie kryteriów sterować będą strumieniem towarów i jednocześnie z drugiej strony następować będzie inny podział towarów w wyniku naturalnego popytu zgłaszanego przez każdego pojedynczego obywatela, jako rezultat nieskrepowanej decyzji opartej na swobodnym wyborze konsumpcji. Ja zaś odrzucam zasadę centralnego planowania i sterowania zdecydowanie wszędzie tam, gdzie od rana do nocy utrudnia ona życie poszczególnym obywatelom - konsumentom bądź producentom.
(...) moja dusza była znowu pokojem nagle uprzątniętym, w którym ktoś zamieszkał. Zegar wiszący na jego ścianie, o wskazówkach nie poruszanych przez długie miesiące, naraz zaczął chodzić. To było znamienne: czas, który do tej pory płynął jak obojętny strumień znikąd donikąd (w moim życiu trwała przecież pauza), bez jakiejkolwiek artykulacji, bez jakiegokolwiek rytmu, znowu zaczął odzyskiwać ludzką twarz...
Desantowiec klęka tylko w dwóch wypadkach: nad zwłokami przyjaciela i po to, żeby się napić wody ze strumienia.
Wspominając, co było dwa, trzy miesiące temu, widział się odmienionym, widział przebytą drogę, widział jasność i wyraźnie wytyczony szlak tam, gdzie niedawno jeszcze panował mrok i bezradna niepewność. Wydawało mu się, że oto jego życie toczy się znowu jak wartki strumień, rzeka, dążąca w wyznaczonym kierunku, podczas gdy przedtem tak długo grzęzło w błotnistym rozlewisku i niezdecydowanie kręciło się w kółko.
(...) nawet strumień, przemykając się w pobliżu ogrodu pani Małgorzaty Linde, winien był pamiętać, „co wypada, a co nie wypada”.
Zamknijcie już strumienie, niewolnicy; już łąki napiły się dostatecznie.
- Wy, ludzie Zachodu, macie potrzebę zaplanowania wszystkiego od początku do końca -stwierdził leżący na swoim łóżku Xuan. - A tak się nie da. Życie to strumień, trzeba płynąć z jego biegiem, a sprawy same się ułożą.
- To chyba przez takie myślenie Wietnam został francuską kolonią - rzuciła Nika, po czym się zreflektowała. - Przepraszam...
- Nie przepraszaj, znam historię mojego kraju. Francuzi przyszli, Francuzi poszli. Taka kolej rzeczy. Strumień historii. Wy się ze wszystkim szarpiecie, zamiast się dopasować, wczuć. No wiecie, nie chodzi o to, żeby dryfować, ot tak, tylko żeby poruszać się z prądem i wybierać czy trochę bardziej w prawo, czy bardziej w lewo. Lepiej zaczekać i odrobinę pomóc losowi, niż gnać na oślep, tak na wprost.
Małżeństwo jest rwącym strumieniem, którym posługuje się Bóg, by nas ukształtować i uczynić bardziej kochającymi.
-... Co do wiatru, ,możesz na mnie polegać. Całą drogę morze będzie gładkie jak strumień. Nie ma się co martwić.
***
-Chciałem powiedzieć: jak staw! Staw!