-
ArtykułyKsiążki o przyrodzie: daj się ponieść pięknu i sile natury podczas lektury!Anna Sierant4
-
ArtykułyTu streszczenia nie wystarczą. Sprawdź swoją znajomość lektur [QUIZ]Konrad Wrzesiński37
-
ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać417
-
Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz2
Cytaty z tagiem "proza życia" [10]
[ + Dodaj cytat]Nie widziałem jeszcze niczego, co wpierw uległo zepsuciu, a potem ponownie bez większego trudu było uzdrowione.
Zakochujesz się w mężczyźnie, ponieważ jest wszystkim, czym nie był twój ojciec. Jest silny, twardy i to ci się podoba. Po prostu zwala cię z nóg. Nawet nie zdajesz sobie sprawy z tego, w jakim stopniu rezygnujesz z własnego życia, jak przestajesz być sobą i stajesz się zaledwie jego uzupełnieniem – czy też, jak ci się marzy – większą jednością, dwojgiem zakochanych, jak w romansie. Najpierw rezygnujesz z drobiazgów, potem z większych rzeczy, a w końcu z wszystkiego. Śmiejesz się coraz ciszej, aż wreszcie zupełnie przestajesz się śmiać. Twój uśmiech przygasa, aż staje się tylko imitacją radości, czymś nakładanym jak makijaż.
Słowa lecą dale niż chęci, a chęci niż możliwości.
Nic dziwnego, że pociąga nas idea intymności, dzięki której możemy nie tylko uczepić się kogoś i uwierzyć, że nie jesteśmy na tym świecie sami, ale też uciec od prozaicznej powtarzalności życia.
Enquanto você estiver vivo, vai ter louça. - Ida Feldman
Jest życie, są gary.
W pierwszej chwili pomyślałam, że Pan Jezus mi się objawił. Bo pan ma takie same długie włosy do ramion i brodę taką samą, a i twarz podłużną z podobnymi oczami. Ale potem spojrzałam drugi raz i jak zobaczyłam, że ma pan ołówek czy długopis w ustach, pomyślałam, że to jednak nie Jezus, bo wtedy jeszcze ołówków nie było.
Bardzo szybko przywykłem do samotności i po raz kolejny uświadomiłem sobie, że takie życie, w którym praktycznie do nikogo się nie odzywam, wymaga ode mnie najmniej wysiłku. Mój lęk przed życiem zniknął. Przyjemnie spędzać martwe dni.
Jeszcze to! Za wszystkim, czego tylko dotknę, snuje się śmieszność i proza. Jak przekleństwo.
Jak często bywa w takich wypadkach, ideał upada pod naporem rzeczywistości.