-
ArtykułyBrak kolorowych autorów na liście. Prestiżowy festiwal w ogniu krytykiKonrad Wrzesiński1
-
ArtykułyLiliana Więcek: „Każdy z nas potrzebuje w swoim życiu wsparcia drugiego człowieka”BarbaraDorosz1
-
ArtykułyOto najlepsze kryminały. Znamy finalistów Nagrody Wielkiego Kalibru 2024Konrad Wrzesiński3
-
ArtykułyLiteracki kanon i niezmienny stres na egzaminie dojrzałości – o czym warto pamiętać przed maturą?Marcin Waincetel34
Cytaty z tagiem "krytyka" [150]
[ + Dodaj cytat]
- Yyy... tyyy... tyyy... chyyy... (...)
- Masz wylew? (...)
- Raczej nie. Za to ty masz wyciek... czegoś - rzekł, wskazując na wersalkę.
Spojrzała pod siebie i cała krew w ułamku sekundy odpłynęła jej z twarzy, jak gdyby dla równowagi płynów w przyrodzie. Gdyż wszędzie wokół na pościeli rozkwitała niespiesznie wielka, mokra plama.
Oszołomiona Carmilla chwyciła maszynopis w dwa palce i powoli wyciągnęła go z kałuży. Połowa kartek zdążyła już solidnie nasiąknąć.
- Cóż, nie powiem, żeby to jej jakoś szczególnie zaszkodziło. To i tak zła książka była.
- Ale... ale żeby aż tak?...
- Konrad, do cholery, przecież nie olałam jej ciepłym moczem, żeby w ten subtelny sposób dać autorowi do zrozumienia, co myślę o jego po stokroć przeklętym dziele! Wody mi odeszły!
- Aha! No tak, tak, jasne. Wody. Czyli... co teraz?...
- Wiesz, zazwyczaj następne w kolejności wychodzi dziecko.
I co powiesz, grajku zatracony, na kolejny melodramatyczny banał? Życie, wychodzi, to nie poezja! A wiesz, dlaczego? Bo nie poddaje się krytyce!
W całej historii Rosji pisarze musieli się nauczyć, jak skrytykować rzeczywistość, a przy tym nie narazić się na więzienie lub utratę życia.
Wszelka partia kaleczy osobowość ludzką i sprawiedliwość. Lider opozycji krytykuje rząd nie dlatego, że rząd naprawdę się pomylił, tylko dlatego, że opozycja straciłaby inaczej rację bytu.
s.626.
Nigdy się, ojcze, taki nie frasuje,
Który zarzutu przyczyny nie czuje.
Jeśli ktoś wybrzydza, nie znaczy to wcale, że dokonał krytyki. Przeciwnie. Sam jest w to zamieszany, jest tego zbyt blisko, by zobaczyć, o co naprawdę chodzi, podczas gdy prawdziwy krytyk stara się zachować pewien dystans, co nie znaczy, że musi być od razu chłodny i pozbawiony emocji.(...) Krytykowanie bierze się z umiejętności rozróżniania, co w praktyce oznacza, że mówimy na co jest miejsce, a na co go nie ma, w istocie czy to śmieć, czy muzeum, o ile w ostatecznym rozrachunku nie jest to to samo. (tłum.zanzara)
Wer herummault, hat noch lange keine Kritik abgeliefert. Im Gegenteil. Er ist verwickelt, ist zu nah dran, um zu sehen, was wirklich los ist, während der Kritiker sich immer um eine gewisse Entfernung bemüht, ohne deshalb gleich kalt und lieblos zu sein. (...) Kritisieren kommt ja von unterscheiden, was in der Praxis heißt, wir sagen wofür noch Platz ist, wofür nicht, im Grunde Müll oder Museum, falls das am Ende nicht dasselbe ist. s.315.
Sztuką jest sprostać krytyce, a jeszcze większą sztuką jest przyjąć ją z pokorą.
Tylko niewielki krok dzieli uznanie, że „nic nie ma wartości”, od afirmacji wartości niczego.
W Albanii tak dużą wagę przywiązuje się do tego, co inni o kimś myślą, że całe życie własne i rodziny ustawia się pod kątem uniknięcia krytyki lub ludzkiego gadania.
Przedmiotem prawdziwej krytyki powinno być ustalenie, jakie pytania stawiał sobie autor (świadomie bądź nieświadomie) oraz dociekanie, czy odpowiedział na nie, czy też nie.