-
ArtykułyLiteracki kanon i niezmienny stres na egzaminie dojrzałości – o czym warto pamiętać przed maturą?Marcin Waincetel16
-
ArtykułyTrendy kwietnia 2024: młodzieżowy film, fantastyczny serial, „Chłopki” i Remigiusz MrózEwa Cieślik2
-
ArtykułyKsiążka za ile chcesz? Czy to się może opłacić? Rozmowa z Jakubem ĆwiekiemLubimyCzytać2
-
Artykuły„Fabryka szpiegów” – rosyjscy agenci i demony wojny. Polityczny thriller Piotra GajdzińskiegoMarcin Waincetel2
Cytaty z tagiem "doskonałość" [130]
[ + Dodaj cytat]
Musisz więc wiedzieć, że kształt i forma doskonałości i dobra zmieniają się z upływem lat, że każdy czas pod tym niebem ma swoich świętych. (….) W dawnych czasach- mówiłem- byli męczennicy gaszący płomienie, na których pastwę byli wystawieni, mistycy, którzy potrafili się unieść w powietrze, gdy usłyszeli głos Boga. W miarę jednak jak zmieniał się świat, zmieniali się i zamieszkujący go święci. Czymże są teraz, jeśli nie posłusznymi zakonnikami i księżmi? Budują szpitale i ochronki dla sierot ale nie wzywają na ziemię aniołów, by rozgramiały wrogie armie czy oswajały dzikie bestie.
Lestat.
Są w życiu takie chwile - nagle odkrywa się, że istnieje doskonałość, że jest ona malutką sferą podróżująca w czasie, pustą, przezroczystą, świetlistą, która z czasem(bardzo rzadko) kieruje sią w naszą stronę, otacza nas na krótką chwilę i rusza w inne miejsca i do innych ludzi.
Jednocześnie wydawał się jakby... zbyt doskonały i w tej doskonałości bardzo obcy. Brakowało mu ciepła, jakie dają ludziom ich drobne wady.
Kant ma rację: całkiem czym innym jest powiedzieć, że doskonałość jest po prostu niemożliwa, to znaczy, że nie należy się o nią troszczyć, a co innego wyrazić banalną prawdę, że w gruncie rzeczy "nikt nie jest doskonały" To, że nikt nie jest doskonały, jest "prawdą faktyczną", a nie prawdą konieczną.
Inżynier wie, że osiągnął doskonałość nie wtedy, kiedy nie można nic już dodać, ale kiedy nie można nic już zabrać.
Nie sądzę, by człowiek był w stanie równomiernie zróżnicować wszystkie cztery funkcje; gdyby to było możliwe, dorównywalibyśmy doskonałością Bogu, a do tego z pewnością nigdy nie dojdzie. Zawsze jest jakaś skaza na krysztale. Nigdy nie osiągniemy doskonałości. Poza tym, gdybyśmy równomiernie zróżnicowali cztery funkcje, można byłoby ich używać jedynie w sposób świadomy, a wtedy utracilibyśmy nader cenną więź z nieświadomością - związek z nieświadomością możemy przecież utrzymywać jedynie dzięki funkcji niższej, która zawsze jest najsłabsza; tylko dzięki naszej słabości i nieudolności jesteśmy związani z nieświadomością, z niższym światem instynktów i z bliźnimi. Nie byłoby dobrze, gdybyśmy mieli wszystkie funkcje doskonałe, ponieważ żylibyśmy w stanie pełnej izolacji. Nie mam obsesji doskonałości. [...] za to wszystkimi środkami starajcie się dążyć do całkowitości - niezależnie od tego, co miałoby to oznaczać w konkretnym przypadku.
Istota ludzka nigdy nie mogła osiągnąć doskonałości, bo przeszkadzał jej w tym rozum.
Absolutna doskonałość wynalazku graniczy więc z zatraceniem wynalazczości. I podobnie jak w narzędziu zaciera się powoli wszelki mechanizm zewnętrzny i bierzemy do ręki przedmiot już tak naturalny jak kamień ogładzony przez morze, tak i maszyna – co jest rzeczą przecież godną podziwu – w czasie używania pozwala zapomnieć o sobie.
Mewy, które gardzą doskonałością dla podróżowania, nie podążają nigdzie, lecz te, które porzucają myśl o podróżowaniu w imię dążenia do doskonałości natychmiast znajdują się tam, gdzie pragną.
- Trzeba pogodzić się z istnieniem niedoskonałości, nawet w rzeczach, które wydają się całkowicie doskonałe. Twój brat wyjechał z dziewczyną, ożenił się z nią błyskawicznie i być może właśnie przekonuje się, że jej głośne chrapanie uniemożliwia zmrużenie oka.
Zasłoniłam usta, ale niedostatecznie szybko, by stłumić wybuch śmiechu. Obraz nieszczęsnego Ahrena z poduszką naciągniętą na głowę naprawdę do mnie przemówił.