Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Na człowieku rzadko mszczą się własne grzechy. Zdecydowanie częściej uderzają w tych, których się kocha.

Ludzie jednak czasem się zmieniają. Widać wystarczy tylko odpowiednio mocno ich przeczołgać.

Nienawidził powiedzenia, że czas leczy rany. U niego nie leczył, a jedynie pielęgnował, co było jeszcze gorsze. Nie potrafił pójść dalej i zrobić tego, co powinien już dawno temu.
Zapomnieć.

Nikomu nie ufaj.
Złamała tę zasadę już tyle razy, że teraz czuła się jak kretynka. Zawsze, kiedy tylko poczuła, że komuś może na niej zależeć, zapominała o swoich przeczuciach i w pełni się oddawała. Pozwalała się wykorzystywać.

Zawsze podziwiał to, jak ludzie nie potrafili przyznać się do błędu. Za to z wielką chęcią zrzucali odpowiedzialność na wszystkich wkoło.

Raz podjęta zła decyzja bardzo szybko przeradza się w całe ich mnóstwo.

[...] przegrała życie, ale nie ze swojej winy. Ofiary przyciągają katów, a gdy nie mają nikogo, kto pomoże im się uwolnić, zapadają się coraz głębiej.

[...] czasem życie układało się inaczej, niż ludzie sobie je zaplanowali.

Podobało mu się, jak zachowywali się ludzie dopiero się nawzajem poznający. Gotowi byli powiedzieć wszystko, by tylko nie legło w gruzach wyobrażenie o drugim człowieku, które sami sobie stworzyli.