cytaty z książek autora "Elżbieta Sieradzińska"
...byc moze dla niektorych ludzi te pare sekund, które przezyja gdzieś tam w górach, jest ważniejsze niż cokolwiek innego w życiu, i temu życiu te parę sekund przeżyte tam nada sens.
Magia. Po raz setny, tysięczny, enty.
Wciąż tak samo, jak za pierwszym razem.
Kazdy, kto się wspina, nie robi tego tylko dla gór, ale także dla niesamowitych, towarzyszacych temu silnych emocji.
Alpinizm to smakowanie życia na krawędzi, sport najwyższego ryzyka. Sport? A może religia, filozofia, narkotyk, choroba? Uprawiają go ludzie o szczególnych predyspozycjach i potrzebach psychicznych. Zwłaszcza wspinaczkę solową. Potrzebują silnych emocji, przeżyć, zbliżenia się do krawędzi niemożliwego, sytuacji granicznych, opanowania lęku, własnych słabości, wyczerpania się do ostatka. Satysfakcja wynika z osiągnięcia stanu wewnętrznej równowagi pozwalającej działać.
Są chwile, o których marzysz, i chwile, na które czekasz całe życie - mówi Jos - Są [też] chwile, które zapamiętasz do końca swoich dni.
Góra należy do Ciebie dopiero wtedy, gdy z niej zejdziesz. Hans Kammerlander.
Scena to Alpy, scenariusz napisało życie, a bohaterami są ludzie kochający góry lub zwyczajnie ich ciekawi, ci, dla których stały się one nieodłączną częścią ich istnienia, i ci, którzy znaleźli się w nich nie z własnej woli. A także, a może przede wszystkim, ci spieszący na ratunek wszystkim, na których los w górach zagiął parol, a którzy ze wszystkich sił pragnęli z tego górskiego nieba powrócić.
Być w tym górskim niebie to nie wszystko, trzeba jeszcze z niego wrócić. Śmiałka, który poważył się wniknąć do ich królestwa, góry nie zawsze chcą wypuścić ze swych objęć i to one decydują, czy ostatecznie wyjdzie cało z opresji.
Co ten człowiek wyczynia? ten tam, w kabinie tego małego samolotu, który nagle pojawił się na niebie? Na tle wyniosłych sterczących szczytów wygląda jak zabawka.