Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ale potwierdziłem swoje hipotezy na temat dobrej zabawy w nowym i nieznanym mieście. Zasada pierwsza: uciekaj z hotelu najdalej, jak to jest możliwe. Zasada druga: unikaj miejsc, gdzie zbierają się tacy, jak ty (to znaczy przyjezdni i turyści). Zasada trzecia: gdy znajdziesz nędzny bar wypchany po brzegi tubylcami, którzy najwyraźniej dobrze się bawią, wejdź, usiądź i zacznij pić. Pamiętaj, by postawić kilka kolejek pijącym obok ciebie. W odpowiednim momencie zapytaj o miejsca, gdzie można dobrze zjeść, zaznaczając, że chcesz iść tam, gdzie nie chodzą turyści. "Gdzie chodzisz jeść?" - to dobry początek rozmowy. Jeśli da razy usłyszysz tę samą nazwę, zapamiętaj ją.
s.205.

Znam niewiele piękniejszych widoków niż zgraja zbirowatych, mocno wytatuowanych kucharzy poruszających się jak baletnice podczas pracowitego sobotniego wieczoru. Obserwowanie, jak dwóch facetów, którzy w dwie sekundy skoczyliby sobie do gardeł poza godzinami pracy, bez trudu porusza się w tym samym rytmie, może być równie pokrzepiające jak chemiczne dopalacze czy zbiorowe modlitwy.
s.25.

Jako obywatele świata powinniśmy wiedzieć, co było przed nami.
s.150.

Zawodowe gotowanie jest aktem dominacji, zawsze chodzi w nim o władzę.
W dobrym jedzeniu chodzi zaś o kapitulację. O rezygnację z wszelkich resztek, o całkowite oddanie się w ręce kogoś innego. O wyłączenie tej skąpej, manipulującej, kalkulującej i przebiegłej istoty, która w nas siedzi, i o beztroskie poddanie się nowemu doświadczeniu, tak jakbyśmy zanurzali się w ciepłej kąpieli. Chodzi o to, by wyłączyć radar i pozwolić, aby nastąpiło coś wyjątkowego. s.273.

Jedzenie jest strawą dla zmysłów, jedną z cielesnych rozkoszy i kiedy człowiek wie, że za chwilę zje coś dobrego, w jego ciele zachodzą zmiany fizjologiczne podobne do tych, jakich doświadczamy przed ...innymi przyjemnymi czynnościami. Wargi nabrzmiewają, ślina gęstnieje, puls przyspiesza. Dawni moraliści, którzy uważali, że rezultatem nadmiernej przyjemności z jedzenia jest nieuchronne zepsucie charakteru - lub co gorsza, seks - mieli (przynajmniej w najlepszym wypadku) absolutną rację.
s.130.

A czym, do cholery, jest "osobowość telewizyjna"? Chryste! Mam nadzieję, że nią nie jestem. Wolałbym raczej wpisać "nałogowy onanista" we wniosku wymaganym do uzyskania wizy, niż przyznać się, że jestem osobowością telewizyjnym.
s.190.

Dla własnego dobra wegetarian nie powinno się dopuszczać w pobliże dobrego piwa.
s.233.

Gotowanie zawsze było i jest kultem bólu. s.40.

Dobra restauracja, niezależnie od nakładu pracy, i dobry szef kuchni, powinni budować w swojej ekipie prawdziwą lojalność, ducha współpracy i relacje, które przetrwają lata. s.43.

Najlepszymi kucharzami s byli pomywacze. W ogóle najlepszymi l u d ź m i są byli pomywacze. s.73.

Może ludzie po prostu za rzadko się pieprzą. Przecież gwałtowny wzrost fortun szefów kuchni nastąpił po tym, jak w latach osiemdziesiątych odkryto, że bzykanie się na prawo i lewo może zabić. Rzeczywiście, ludzie chyba jedzą więcej i być może jest to dowód sublimacji pożądania. s.110.

Doszedłem do przekonania, że jedzenie smakuje lepiej na bosaka. (...) Kto mógłby podważyć walory doświadczania czystego smaku, konsystencji i kulinarnej techniki bez ograniczeń i niepokoju wywołanego krępującym współczesnym strojem? Czyż nie jest to obraza dla szefa kuchni? To jakby próbować jeść w kaftanie bezpieczeństwa lub pieprzyć się przez zasłonę od prysznica.
s.159-160.

Nie należy jeść za wolno, bo się człowiek robi ospały i zmęczony. [Ferran Adria]
s.291.

Widok tępego klienta, który niszczy przepiękną rybę swoimi dziwacznymi wymogami dietetycznymi lub niefortunną chęcią stworzenia własnego posiłku, to dla kucharza cios w samo serce.
s.150.

Najgroźniejszym produktem eksportowym Ameryki nigdy nie była broń nuklearna czy Jerry Lewis - ani nawet powtórki "Słonecznego patrolu". Są nim i pewnie już na zawsze będą nasze bary z fast foodem. s.32.

W dobrym szefie kuchni zawsze było trochę z naciągacza i showmana. (...) Wszyscy szefowie kuchni wiedzą i akceptują to, że biznes związany z wyrafinowaną kuchnią to w dużym stopniu ściema: nastrojowe oświetlenie, wystrój wnętrz, jednakowo ubrani kelnerzy, serwetki i srebra, tło muzyczne i zmysłowe opisy potraw w karcie dań - wszystko to razem tworzy otoczenie, które niewiele różni się od scenografii teatralnej.
s.181.

Nic tak nie świadczy o klasie danej kuchni, jak właśnie prosty pieczony kurczak. (s.63).

Gdybym na bezludnej wyspie musiał wybrać między towarzystwem grupy pisarzy a rodziną małp wyjców, myślę, że wolałbym towarzystwo tych drugich.
s.189-190.

Paradoksalnie, pomimo że statki, nawet luksusowe, są otoczone wodą, rzadko można tam zjeść świeże owoce morza. s.168.

Wszędzie dookoła pojawiają się bary mongolskie, japońskie, koreańskie, hinduskie i pakistańskie. Ameryka nie jest taka zła, gdy się jej dobrze przyjrzeć, jeśli zawędrujesz wystarczająco daleko od supermarketów i sieciówek, Starbucksa i McDonald's. Wiele się zmieniło. I zmienia się nadal. Każdego dnia. s.103.

Nie należy łączyć dobrego piwa i wydumanego jedzenia. Powinny być oddzielone od siebie ścianą ognia, jak Kościół od państwa. Gdy ta ściana runie, nastanie chaos. s.234.