Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czasami to, co najbardziej prawdziwe, dzieje się tylko w wyobraźni. Wspominamy tylko to, co nigdy się nie wydarzyło.

Czas robi za ciałem to samo co głupota z duszą.

Kto nie wie, dokąd zmierza, nigdy nigdzie nie dojdzie.

Uciekać mogą tylko Ci, którzy mają dokąd wracać

Czytanie o cudzych problemach pozwala znakomicie zdystansować się do własnych

Młodość to kapryśna kochanka.
Zaczynamy ją rozumieć i doceniać dopiero wtedy, gdy odchodzi z innym, by nigdy nie wrócić

(...) życie obdarza każdego z nas rzadkimi chwilami czystego szczęścia. Czasami trwa ono kilka dni lub tygodni, czasami kilka lat. Zależy, co jest nam pisane. Pamięć o tych chwilach nie opuszcza nas nigdy, przeistaczając się w krainę wspomnień, do której daremnie usiłujemy przez całe życie powrócić.

Z czasem wcale nie stajemy sie madrzejsi,stajemy sie tylko bardziej tchorzliwi.

Dopóki nie zrozumiesz śmierci, nie zrozumiesz życia - dodała Marina.

Trzeba przyznać, że dość sceptycznie odnosimy się do wynalazków współczesnej nauki. Cóż bowiem warta jest nauka, która potrafi zaprowadzić człowieka na księżyc, nie potrafi zaś sprawić, by nikomu nie zabrakło chleba.

Piękno to tylko słaby podmuch wobec wichrów rzeczywistości.

Dopóki nie zrozumiesz śmierci, nie zrozumiesz życia

Wszystkie baśnie są kłamstwem, choć nie wszystkie kłamstwa są baśniami.

Porażkę łatwiej przełknąć w milczeniu.

[...] problemy są jak karaluchy [...]- Póki kryje je ciemność, wcale się nie boją, ale wystarczy poświecić, a natychmiast się spłoszą i pierzchną.

Chorobliwa ambicja i kretynizm często chodzą w parze.

Co pan zrobi? - To samo co wszyscy starzy ludzie: usiądę i będę deliberował nad tym, co by było, gdybym zrobił wszystko inaczej.

Marina powiedziała mi kiedyś, że wspominamy tylko to, co nigdy się nie wydarzyło.

Nikt nie zasługuje na więcej niż to, czym się potrafi podzielić z innymi, jeszcze bardziej potrzebującymi

Zawiść jest jak ślepiec, który chce Ci wykłuć oczy

(...) ocean czasu-chcemy czy nie-zawsze zwraca nam to, co w nim kiedyś pogrzebaliśmy.

Wszyscy skrywamy w najgłębszych zakamarkach duszy jakiś sekret.

Marino, zabrałaś ze sobą wszystkie odpowiedzi.

- Na nic cała geografia, trygonometria i arytmetyka razem wzięte, jeśli nie umiesz samodzielnie myśleć - tłumaczyła się Marina. - W żadnej szkole cię tego nie nauczą. Program tego nie przewiduje.

Ludzka podłość - mawiał - jest lontem czekającym tylko na odpowiednią iskrę.

Artyści żyją przyszłością lub przeszłością, nigdy w czasie teraźniejszym.

Z czasem wcale nie stajemy się mądrzejsi, stajemy się tylko bardziej tchórzliwi.

(...)Pozostali nie kupują dzieła sztuki, ale artystę, jego nazwisko, to, co o nim słyszeli, i niemal zawsze to, co sobie na jego temat wyobrazili

Podstawowa strategia: kiedy cię przyłapią z opuszczonymi gatkami, zacznij wrzeszczeć i atakuj.

Poczułem jej usta muskające moją skórę i stado mrówek odtańczyło na moim karku ognistą sambę

Z jakiegoś nieznanego powodu los obdarza nas tym, czego wcale od życia nie pragniemy.