Kwestie ideologiczne odciskają swój ślad zarówno na oskarżeniach, jak i na opisach zbrodni. Niczym znak wodny charakteryzują prawników poszczególnych krajów, widoczne tylko w odpowiednim świetle.
Związek Radziecki oskarża strażników obozów w Sachsenhausen o to, że byli narzędziem kapitalistycznego monopolu. Ponieważ rosyjscy prawnicy traktują wszystkie ofiary śmiertelne jak męczenników faszyzmu, nie mówi się o szczególnym losie Żydów z różnych obozów, tak samo jak nie mówi się o szczególnym losie homoseksualistów czy Romów.
Francja skupia się na ofiarach francuskiego ruchu oporu i nie porusza kwestii wielu Francuzów, współpracujących z nazistami. Zarówno Związek Radziecki, jak i Francja, kiedy przedstawiają swoją sprawę, kładą nacisk na własne cierpienie, własną walkę, własne ofiary. Tak powstaje pamięć, tak narody rekonstruują własny obraz. Tworzą luki w pamięci.
Na sali sądowej opisy wojny, zbrodni i ofiar ogranicza się: z tego, co miało miejsce, zostaje to, co da się udowodnić. To, co wydarzyło się „być może", pozostawiane jest swojemu losowi. Pierwsza opowieść o nazistowskiej dominacji nabiera kształtu. Rzeczywistość przesiewana jest przez teksty prawne, akty oskarżenia i rozprawę, później filtrują ją reporterzy śledzący procesy. Opowieść się rozgałęzia, przesuwają się punkty ciężkości. Niektóre wydarzenia historyczne pozostają nienazwane, inne wyciągane są na powojenne światło dzienne.
Jak na przykład obozy Buchenwald i Dachau. Ponieważ wyzwalają je amerykańscy żołnierze, w amerykańskiej przestrzeni publicznej stają się one przede wszystkim symbolami okrucieństwa nazistów. Inne obozy - inne okrucieństwa, inne sposoby mordowania i inne ofiary, pozostają w cieniu i znikają.
Popularne tagi cytatów
Inne cytaty z tagiem miłość
Cierpię, gdy nie ma cię przy mnie. Czuję ból w miejscu, gdzie powinno bić moje serce. Nie wiem, jakim będę mężczyzną, lekarzem, mężem i wiem, że rzadko mówię ci słowa, które chciałabyś usłyszeć, ale wiem, że cię kocham. Całym sobą. Jesteś spoiwem, dzięki któremu wszystko się jakoś trzyma. Spędź ze mną wieczność. Wyjdziesz za mnie? Proszę...
Dbaj o siebie (...). Masz kochać. Masz przetrwać. Czasami śmiej się, czasami płacz. Czasami coś ci się uda, czasami nie, ale zawsze idź do przodu (...). I przez cały czas pamiętaj, że twoja matka cię kocha.
Podam przykład ze świata zwierząt, co prawda skrajny. Ryby głębinowe z gatunku matronicowatych. Samiec i samica, gdy się wreszcie w odmętach odnajdą, nie chcą się rozstać już nigdy, bo bezdenna jest samotność na dnie oceanu...Samiec składa głęboki pocałunek na ciele samicy i tak już pozostaje. Wgryza się w nią i z nią zrasta. Jego układ krwionośny podłącza się do krwiobiegu wyb...
RozwińInne cytaty z tagiem ludzie
Przyglądnij się każdemu człowiekowi z osobna, zastanów się nad ludzkością; nie ma człowieka, którego życie nie miałoby na widoku jutra. Co w tym złego? – pytasz. Nieskończenie wiele. Ludzie bowiem nie żyją, lecz dopiero mają żyć. Wszystko odwlekają. Choćbyśmy się nawet wysilali, to i tak życie nas wyprzedzi: teraz zwlekamy, życie przechodzi obok nas, jakby czyje inne, i choć ko...
RozwińOto epitafium dla zmarłego człowieka: Twoje bezwładne ręce milczą w kieszeniach. Jeśli chcesz wiedzieć, nigdy nas nie było. Jeśli chcesz wiedzieć, teraz też nas nie ma. To jest minuta ciszy po nas. I nawet jeśli się kochamy to tylko oddzielnie. Jesteś tak bardzo egoistyczny, że sam siebie tylko bierzesz.
. . . to rodzaj wewnętrznej potrzeby. Nie jestem w stanie się jej sprzeciwi ć. Posiadam te umiejętności, te dary, i nie mogę nie robić z nich użytku. Nie mógłbym, na przykład, siedzieć tutaj bezczynnie, mając świadomość, że gdzieś są ludzie, którzy potrzebują pomocy dokładnie takiej, jakiej ja mogę im udzielić. Musiałbym pośpieszyć im na ratunek.
Inne cytaty z tagiem pieniądze
Grzeczny i układny Tom z pewnością nie zawiódłby zaufania swego protektora i nie roztrwonił tych pieniędzy. Normalny Tom zrobił to z radością.
-Problemem nie jest zarabianie pieniędzy samo w sobie (...). Problemem jest zarabiać je, robiąc coś, czemu warto poświęcić całe życie.
Niemieckie dzieci bystro poszukiwały zgubionych na ziemi monet. Niemieccy Żydzi wypatrywali, czy ktoś ich nie łapie.