Myślę, że gdyby [Zygmunt Hertz] dożył do naszych dni [1992], przestałby ironizować na temat dalekowzroczności redaktora "Kultury". Tak jak myślę, że Jerzy docenia dzisiaj pewne zalety "upraszczania" i "sceptycyzmu" Zygmunta, byle tylko nie posuwały się za daleko. Przez lata wpatrzeni byliśmy w "rycerzy bez skazy" opozycji w kraju, nie przeczuwając, ile celności tkwiło w nieufnych i podejrzliwych odruchach Zygmunta; i w jego poczuciu częstej nijakości silnych i czystych z pozoru ludzi.

Myślę, że gdyby [Zygmunt Hertz] dożył do naszych dni [1992], przestałby ironizować na temat dalekowzroczności redaktora "Kultury". Tak jak m...

Był człowiekiem niesłychanej szlachetności, wielkiej czułości i nadzwyczajnej wrażliwości. Szalenie lubił rozmawiać. Przypominał dawnych inteligentów rosyjskich: mógł całe noce dyskutować na tzw. tematy zasadnicze. […]. Zawsze powiadałem, że miał dwa dary: był „slioznyj”, jak powiadają Rosjanie, miał dar natychmiastowego płaczu i dar poświęcenia.

Był człowiekiem niesłychanej szlachetności, wielkiej czułości i nadzwyczajnej wrażliwości. Szalenie lubił rozmawiać. Przypominał dawnych int...

Przede wszystkim wzruszyło mnie u Zygmunta [Hertza] ciągłe pilnowanie Czesława, żeby pisał. Czasem robi wrażenie "inwestora", który posiada w dalekiej Kalifornii odkrywkę złota i zadręcza się oznakami jej bezczynności lub powolności.

Przede wszystkim wzruszyło mnie u Zygmunta [Hertza] ciągłe pilnowanie Czesława, żeby pisał. Czasem robi wrażenie "inwestora", który posiada ...