Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Urodził się jako syn Ludwika herbu Sas, podczaszego nowogródzkiego i podkomorzego sanockiego, oraz Franciszki z Chrzanowskich. Pierwsze nauki pobierał w Jarosławiu (jezuici) i w Rzeszowie. Wstąpił (1773) do zgromadzenia pijarów, przyjmując imię Franciszka od św. Ludwika (imiona chrzestne: Dionizy Franciszek Ludwik). Nowicjat odbył w Podolińcu (1773/1774-1774/1775),wkrótce potem (1775) złożył śluby zakonne, a następnie przez rok studiował retorykę w Rzeszowie (1775/1776). Dwa następne lata (1776/1777-1777/1778) poświęcił na zgłębianie filozofii w Międzyrzeczu Koreckim. Następnie nauczał w infimie i gramatyce (Łuków 1778/1779-1779/1780). Rok później (1780/1781) studiował w Krakowie teologię spekulatywną. Wkrótce potem uzyskał tam niższe święcenia duchowne. Święcenia kapłańskie przyjął natomiast w Warszawie (5 kwietnia 1783).
Był profesorem, wykładowcą gramatyki, historii i geografii w warszawskim Collegium Nobilium (1781/1782-1784/1785, pełniąc równocześnie funkcję wiceprefekta),uczestnikiem obiadów czwartkowych u króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. W roku szkolnym 1785/1786 uczył wymowy w Radomiu. Następnie (1786) powrócił do Warszawy i w Collegium Regium podjął obowiązki kaznodziei (do 1787/1788 włącznie),prowadząc w roku szkolnym 1788/1789 wykłady z wymowy. Był proboszczem w Jarosławiu, Kozienicach (1789) i Łańcucie (1799),kanonikiem katedralnym warszawskim i przemyskim, deputowanym do Stanów Galicyjskich.