Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Waldemar Warnicki w tej nie zbyt obszernej książce przedstawił dramatyczne losy swojej rodziny w okresie zawirowań wojennych. Książka podzielona została przez autora na trzy rozdziały. Pierwszy rozdział to historia rodziny Stanisławy Sołtysik z domu Warnickiej, jej męża oraz trzech synów. Skazanych na wywózkę za to, że byli Polakami i mieli leśniczówkę. Drugi rozdział to relacja z wywózki rodziny Mari Frankl z domu Warnickiej. Ostatni rozdział dotyczy wojennych przeżyć samego autora. Należy zwrócić szczególną uwagę na rzetelną relację Pana Warnickiego. Korzystając z zachowanych zapisków rodzinnych, pamiętników, wspomnień bardzo rzetelnie opisała tragiczne losy swojej rodziny. Możemy dowiedzieć się o podróży na zesłanie w bydlęcych wagonach, pracy na Syberii w nieludzkich warunkach, głodzie ale także o tęsknocie za ojczyzną. Pomimo poniżenia, nędzy ludzie wzajemnie się wspierali a nawet potrafili obchodzić święta. Na plus tej publikacji zaliczam czego czasem brakowało mi w innych książkach poruszających tą tematykę warunki w jakich żyli tamtejsi mieszkańcy a także ich relację z przesiedleńcami. Na minus iż może nie jest to piękna literacka relacja ale bardzo rzetelna. Książkę polecam szczególnie ty, którzy chcą dowiedzieć się prawdy historycznej a nie fikcji literackiej. Moja ocena 5/6 Za możliwość przeczytania książki dziękuję Pani Joannie z Wydawnictwa KOS