Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka przede wszystkim dla fanów Prince'a. Osoby, które nie znają jego muzyki i nie śledzą kariery tego utalentowanego Artysty raczej nie mają czego w niej szukać. Dlaczego? Ponieważ tu jest głównie o jego muzyce: - płytach (wydanych oraz tych jeszcze nie wypuszczonych lub/i takich, które nigdy nie ujrzą światła dziennego i pozostaną w obszernym skarbcu Księcia). - wytwórniach płytowych (tych wielkich, pazernych) oraz własnych pomysłach Prince'a na wydawanie i promowanie nowych płyt (mniej lub bardziej udanych - dotyczy zarówno płyt jak i formy promocji oraz dystrybucji i sprzedaży wydawnictw),- trasach koncertowych - typowo objazdowych lub nietypowych (np. stacjonarnych - 21 koncertów w jednym miejscu) - całych zespołach (m. in. The Revolution i New Power Generation) i pojedynczych muzykach towarzyszących niegdyś Geniuszowi ... którzy potem z własnej lub (nie)przymuszonej woli musieli odejść, - różnych projektach filmowych, - kobietach, na które Prince miał wiele pomysłów, - managerach, prawnikach, producentach i innych, których Pan Artysta zmieniał jak rękawiczki - itd, itp. W książce nie znajdziemy wielu faktów z prywatnego życia Prince'a, jego rodziny i przyjaciół. Pojawiają się tylko na chwilę i szybko znikają. Całość kręci się głównie wokół artysty i jego dokonań. Wiele tu nazwisk, dat, tytułów płyt i piosenek. Prince to kontrowersyjny muzyk, który wciąż poszukuje i stara się robić nowe rzeczy. Czy to mu się zawsze udaje? Myślę, że tytuł "Chaos i rewolucja" bardzo dobrze to oddaje. Prince'a można lubić (uwielbiać) lub go nienawidzić, ale na pewno nie można przejść obojętnie obok jego muzyki. P.S. "Jest wielu królów..." - powiedziała w 2004 roku Alicia Keys, gdy wprowadzała Prince’a do Rock’n’rollowej Galerii Sław. Ale Książę jest tylko jeden.