Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Rozprawa Elżbiety Czykwin jest kolejną w jej dorobku naukowym monografią, w której przedmiotem analiz czyni jeden ze społeczno-pedagogicznych fenomenów naszych czasów, chociaż od kilku wieków fragmentarycznie rozpoznawany przez innych badaczy w bardzo wąskim zakresie swojej istoty i funkcji. Po książce pt. Stygmat społeczny, za którą w 2007 roku została wyróżniona Nagrodą im. Profesor Ireny Lepalczyk Łódzkiego Towarzystwa Naukowego, pojawiła się w obszarze Jej zainteresowań poznawczych kategoria bardzo do niego zbliżona, jaką okazał się problem wstydu. Istotnie, należą się wyrazy szczególnego uznania za wyjątkowe wyczucie zjawisk, którym warto się przyjrzeć w sposób syntetyczny, metapoznawczy, dociekając ich już rozpoznanych w naukach humanistycznych i społecznych znaczeń, predyktorów, by zacząć budować wokół nich lub w związku z nimi teoretyczną wiedzę. […] Autorka znakomicie konstruuje swoją rozprawę, nadając układowi treści logikę historyczno-problemową, wprowadzając nas w odkrywanie przez naukę fenomenu wstydu, mechanizmów jego powstawania i możliwych następstw. […] Książka Elżbiety Czykwin pokazuje nam bogactwo i złożoność wiedzy na tytułową kategorię tej monografii, a zarazem uświadamia, jak wiele ma ona jeszcze wymiarów oczekujących na opis i wyjaśnienie, kategoryzacje i nowe syntezy. Z recenzji prof. zw. dr. hab. Bogusława Śliwerskiego Książka Elżbiety Czykwin pt. Wstyd to oryginalne, twórcze dzieło znanej badaczki i autorki prac pedagogicznych, dzieło, które w oczywisty sposób zwiększa ogólnie dostępną wiedzę na temat rzadko podejmowany, ale zawsze istotny w każdej działalności o charakterze pedagogicznym. […] Autorka sprawnie porusza się po całym obszarze złożonych współzależności, w obrębie którego zazębiają się ze sobą zjawiska historyczne, socjologiczne, psychologiczne, pedagogiczne i historyczno-literackie. […] Praca świadczy o imponującym oczytaniu Autorki, przy czym widać, że dostępna jej jest literatura fachowa w kilku językach, umie też sięgać po teksty mało znane i rzadko wspominane przez specjalistów pedagogów czy socjologów. Z recenzji prof. dr. hab. Alfreda Andrzeja Janowskiego