Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Oczywiście, ocenianie książek o tak naukowym zacięciu nie ma większego sensu, ale chciałem sobie w ten sposób podkreślić, że praca Martuszewskiej, choć porządnie zriserczowana, jest zdecydowanie za długa. Niektóre z rozdziałów nie wnoszą za wiele wiedzy przy wystarczającym podłożu historycznoliterackim. Tym, dla czego warto po nią sięgnąć, będą fragmenty początkowe, zwłaszcza o ewolucji narracji (przejście z powieści biedermeierowskiej przez tendencyjną w realizm dojrzały). Potem następuje solidnie przemyślana, ale jednak wata. W uniwersyteckim sylabusie znajdą się o wiele bardziej wartościowe pozycje. Ta pozostaje ciekawostką dla największych geeków.