W trakcie badań sporo podróżowałem po całej Ameryce, od Nowej Anglii, przez Kolumbię Brytyjską do Południowej Kalifornii. Próbowałem sił w k...
- ArtykułyDzień Bibliotekarza i Bibliotek – poznajcie 5 bibliotecznych ciekawostekAnna Sierant12
- Artykuły„Kuchnia książek” to list, który wysyłam do trzydziestoletniej siebie – wywiad z Kim Jee HyeAnna Sierant2
- ArtykułyLiteracki klejnot, czyli „Rozbite lustro” Mercè Rodoredy. Rozmawiamy z tłumaczką Anną SawickąEwa Cieślik2
- ArtykułyMatura 2024 z języka polskiego. Jakie były lektury?Konrad Wrzesiński9
Daniel J. Siegel
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Popularne cytaty autora
Brakowało mi łączności z moim światem wewnętrznym, byłem odcięty od własnego życia i raptownie traciłem przytomność. Nawet mój organizm wyda...
Brakowało mi łączności z moim światem wewnętrznym, byłem odcięty od własnego życia i raptownie traciłem przytomność. Nawet mój organizm wydawał się otępiały. Przypominam sobie, jak brałem prysznic i nic przy tym nie czułem. Przestałem nawet chodzić na pełne życia, darmowe wieczorki taneczne, organizowane w każdy środowy wieczór w kościele na drugim brzegu rzeki, a przecież było to coś, co uwielbiałem. Czułem się odłączony i zagubiony, zupełnie jakbym umarł. Nie rozumiejąc powodu swojego rozczarowania, spotkałem się z dziekan studiów i poinformowałem ją, że rezygnuję z dalszej nauki. Wysłuchała mnie życzliwie, a następnie spytała, dlaczego chcę rzucić studia. Odparłem, że nie jestem pewien. Wmawiałem sobie, że muszę odejść, aby "odnaleźć właściwy kierunek". W rzeczywistości chodziło o to, że musiałem znaleźć własny umysł.
Daniel J. Siegel , Psychowzroczność. Przekształć własny umysł zgodnie z regułami nowej wiedzy o empatii2 osoby to lubiąZ perspektywy naszych szans przetrwania bezpieczniej jest uważać, że jestem nieudany, niż że mam nieodpowiedzialnych rodziców, gotowych porz...
Z perspektywy naszych szans przetrwania bezpieczniej jest uważać, że jestem nieudany, niż że mam nieodpowiedzialnych rodziców, gotowych porzucić mnie w każdej chwili. Lepiej, żeby dziecko czuło się wybrakowane, niż żeby miało sobie uświadomić prawdę o swoich niebezpiecznych, nieobliczalnych i niegodnych zaufania opiekunach, do których jest przywiązane. Mentalny mechanizm wstydu przynajmniej zapewnia dziecku złudzenie bezpieczeństwa i spokoju, które stanowi trzon jego zdrowia psychicznego.
Daniel J. Siegel , Psychowzroczność. Przekształć własny umysł zgodnie z regułami nowej wiedzy o empatii2 osoby to lubią