Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czy książki naukowe można czytać z zapartym tchem? Można. „Polityka dialogu” Leszka Koczanowicza była dla mnie właśnie taką lekturą. Poza interesującymi treściami, ważnymi rozważaniami ma wielki plus: bardzo łatwo czytać ją głośno. Brak skomplikowanych zdań sprawiają, że bez problemu mogą po nią sięgnąć uczniowie gimnazjów, a przekazywane treści są świetnym materiałem dla studentów i absolwentów nie tylko studiów humanistycznych (chociaż po tych będzie zdecydowanie łatwiej zorientować się w omawianej problematyce). Autor wyjaśnia nam problemy związane z demokracją od podstaw. Jeśli czasami oburza nas inne zdanie innych, ich zaborczość, walka o realizację swoich celów to będzie to doskonała lektura otwierająca nas na dyskusję, bez której nie może być prawdziwej demokracji. W „Polityce dialogi” znajdziemy wiele odniesień do naszej codzienności politycznej, historii, filozofii. Demokracja jest niesamowicie trudnym systemem politycznym, dlatego książka Koczanowicza jest niezwykle ważna. Uzmysławia nam, że nie tylko nasza racja jest ważna. Najważniejsze są rozmowy, szukanie kompromisów i być może ostra walka o swoje, ale z próbą zrozumienia przeciwnika. Narzucanie swoich prawd zawsze kończyło się społecznym terrorem, uciekaniem od dyskusji przez wyśmiewanie innych, podważanie ich zdolności myślowych lub samodzielności prowadziło do zniewolenia, a nawet niewolnictwa. Próba uniknięcia takich sytuacji jest bardzo trudna. Autor uświadamia nas, że o ile nie mamy problemu z dialogiem z osobami o innych poglądach w życiu codziennym to próba przejścia z codziennego dialogu do politycznego stanowi wielki problem. Dzięki spojrzeniu na demokrację przez pryzmat wizji myślicieli daje nam wskazówki jak mądrze współrządzić. „Polityka dialogu” powinna być obowiązkową lekturą dla wszystkich, którzy starają się o jakąkolwiek formę reprezentacji społeczeństwa w systemie demokratycznym. Polecam wszystkim zainteresowanym polityką, socjologią oraz filozofią.