Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przy czytaniu tej książki towarzyszyły mi mieszane uczucia. Opowieść autorki toczy się na przestrzeni kilku dekad, jest zapełniona portretami bliskich znajomych jak i postaci historycznych, relacjami z podróży, rozważaniami na temat moralności, pedagogiki i polityki. Dodawszy do tego całkiem udane polskie tłumaczenie, zyskujemy okazję do przyjrzenia się Francji XVIII wieku tak, jakbyśmy robili to całkiem z bliska. Niestety, Genlis ciężko dzięki tej książce polubić - z treści przebija często nadęcie, nachalne moralizatorstwo, dewocja, hipokryzja (wystarczy pogooglać życiorys autorki, by wiedzieć, o czym piszę). Do tego patrząc całościowo, wspomnienia mają dość chaotyczną strukturę. Niestety nie wiem, na ile to cecha oryginału, a na ile wina polskiej edycji. Poza tym, książka trochę się dłuży. Miłośnikom wspomnień i XVIII wieku polecam w celu wyrobienia sobie własnej opinii.